SAVE ME, HEAL ME, LOVE ME ; BY: GEMVILLA

chapter 7

Chapter 7

ISANG linggo na ang nakalipas mula nang mangyari ang insidente sa Tagaytay. Walang sinuman sa kanila ng binata ang nagbanggit tungkol doon. Nakahiyaan na rin niyang magtanong kung sino ang babaeng sumugod sa kanila. All she know is the girl's name is Bianca and that was it.

Napansin niyang habang lumalawig ang pagkilala niua sa binata ay lumalalim ang paghangang nararamdaman niya para dito. She misses him every now and then. Pakiramdam niya ay hindi kompleto ang araw niya kapag hindi nasisilayan ang gwapong mukha ng binata.

She even had a hidden desire over him. Everytime na umaataki ang kakaibang init ng katawan niya iniisip niya ang binata while doing her thing. Everytime she had an attack ay mas mainit ang kanyang pakiramdam pero madalang na. Kung dati ay halos araw-araw at dalawang beses ngayon ay dalawang beses na lang sa isang lingo. She talked to her psychaitrist already, she assured her that she is doing fine. She even suggest to do it for real with him, it is a part of her treatment but still it is an optional wether she do it or not. Her nightmares were completely gone.

"Bunso ang gaganda ng mga bulaklak natin ah. Baka pwedeng makahingi? Ibibigay ko lang sa crush ko," biglang sambit ni Ellan sa kanya.

"Kabayong duling!" bulalas niya sa gulat. Natawa naman ng malakas ang kapatid.

"Kuya naman huwag mo nga akong gulatin dyan!" ingos niya dito.

Lunod na lunod kasi siya sa pagdidilig ng mga alaga niyang bulaklak. Iba't-ibang klase ng rosas at mga orkidyas ang kanyang mga inaalagaan. Meron din siyang iba't-ibang uri ng mga cactus.

"Aba malay ko bang nagde-daydreaming ka dyan. Akala ko naman naramdaman mo ang paglapit ko," natatawang anito.

"Tss! Malaki sahod mo wala kang pambili ng bulaklak!" asik niya dito.

"Eh, iba pa rin kapag fresh from the graden ang ibibigay mo. Tsaka yung ibibili ko ng bulaklak ipunin ko nalang," katwiran nito.

"Ah, basta ayoko! Baka magtampo sila kapag pinitasan kahit isa lang," nakasimangot na wika niya.

"Damot naman, para anl pa at inalagaan mo iyan ayaw mo naman ipamigay. Sige na bunso isa lang," nag-puppy eye pa ang loko niyang kapatid kaya natawa siya sa ginawi nito.

"Sagwa kuya! Para kang bulldog na may diarrhea!" natatawang wika niya.

"Eh, sige na kasi sis!"

"Sige bibigyan kita ng isa pero, ibili mo ako ng limang paso ng bonsia na hangang twelve inches lang ang laki," aniya dito, "take it or take it."

"What? Ang mahal naman ng bayad niyan!" busangot na apela nito pero nakangiti naman ang mga mata.

"Ano na? Kahit pati paso nito ibibigay ko pa!" buska pa niya dito.

"Dalawang bulaklak kapalit tatlong bonsai na orange at dalawang chinese bamboo."

Napangiti siya ng malawak. Hindi niya alam kung meron ngang ganun, pero binibiro lang naman niya ang kanyang kuya.

"Deal. Ibigay mo muna mga iyan at ibibigay ko ang gusto mong bulaklak. Dalawa lang ah," nakangiting aniya.

"Talaga?"

"Kakulit, oo nga. Ibigay mo muna iyang sinasabi mong mga bonsai."

"Sige, aalis na ako. Iyang pink at pula ang gusto ko."

"Sige. I-text mo ako kapag nandyan na para pagdating mo ready na," pahabol niya dito.

"Mamaya ko pa ibjbigay iyan, mamayang ala sais." Kamot ulong anito.