Εγκλωβισμένη στα χέρια σου

Κεφάλαιο 11:Τρέχα!!!

Μην ξεχάσετε να δείτε τις ιστορίες της @ElsaKr
Ευχαριστώ!

Back to Maria's POV.

Περπατούσαμε στο δάσος, μέχρι που φτάσαμε στο πιο πυκνό σημείο του δασους .Σε όλη την διαδρομή με κρατούσε απο τη μέση κοντά του και ένιωθα όλο το σώμα μου να ανατριχιάζει, αλλά όταν φτάσαμε στο πυκνό σημείο του δασους, με άφησε για λίγο αλλά πριν προλάβει να με ξαναπιάσει, άρχιζα να τρέχω σαν το τσιταχ.

Και ναι κυρίες και κύριοι είμαι σηφουνας στο τρέξιμο ενώ αυτός όχι, έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Καθώς έτρεχα άκουγα τα βήματα του να πλησιάζουν όλο και πιο πολύ. Χωρίς να χάνω χρόνο έστριψα μέσα δεξιά σε ένα δέντρο ώστε να μην μπορεί να με δει καιιι μαντέψτε! ! !

ΘΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΑ

Άρχιζα να σκαρφαλονω σαν τον τεράστιο γοριλα, ξέρετε αυτός ο υποτιθέμενος μπαμπάς του Ταρζάν. Που καταντισα? Να σκαρφαλωνω στα δέντρα για να ξεφύγω από εναν ψυχοπαθή άνθρωπο .

Δεν είναι ψυχοπαθής, τρέλα ερωτευμένος μαζί σου είναι! Έχει διάφορα.

Χοντρολουλου εσύ να Σκάσεις! Γιατί θα σε πάρει και θα σε σηκώσει.

Καλά *σηκώνει τα χέρια ψηλά ως ενδειξη παράδοσης*

Και τώρα στο θέμα μας.Που έμεινα? Α ναι...

Είχα σκαρφαλώσει τόσο γρήγορα ούτε που κατάλαβα πως έφτασα πάνω, μα όταν κοίταξα κάτω συνειδητοποιησα κάτι...

Χει βλέπω το σπίτι μου από'δω...
Κάτσε τι! ? Ααα το σπίτι μου είναι ακριβώς απέναντι! Για να βλέπω το σπίτι μου από εδώ πάνω, αυτό σημενει ότι ήμουν στην κορυφή του δέντρου η οποία ήταν πολύ ψηλά και εγώ έχω υψοφοβια.
Τώρα είναι που γελαμε χαχαχα.

Ναι, ναι γελάτε με τον πόνο μου.

Μόλις τον είδα να απομακρύνετε άρχιζα να κατεβαίνω χωρίς να κοιτάζω κάτω.

*κρακ*
Τι ήταν αυτό καλέ!?
Α το κλαδί έσπασε και κοντεύω να πέσω και εγώ μαζί του,  χαλαρά...
Τι????
Θα γκρεμοτσακιστω!

Ωπ ένας Στέφανος εμφανίστηκε κάτω από το δέντρο και αρχίζει να σκαρφαλώνει! Τέλεια! Πόσο πιο χειρότερα θα πάει η μέρα μου?

Ει για δείτε ένα σκοινί!
Σκέφτεστε ότι σκέφτομαι?
*κουνάει τα φρύδια της πάνω-κάτω με ένα σπαστικό χαμόγελο  στα χείλη της*
Αεραααα!!!!

Έπιασα το σκοινί και πέταξα στο απέναντι δέντρο, δεν έφτασα ποτέ στο απέναντι δέντρο εφόσον η μοίρα δεν με συμπαθεί και έσπασε το σχοινί,  σοριαστικα με τα μούτρα σαν χλαπατσα κάτω στο κρύο χώμα .
*Σπλατσ*
Τελικά έκανα λάθος, είναι χειρότερα από ότι περίμενα.

Ο Στέφανος άρχιζε να κατεβαίνει από το δέντρο.
Χάθηκε ο κόσμος να πεθάνω εκεί τη στιγμή? Τόσες φορές πέθανα.Μια από καρδιακό, μία  από το πολύ ματιασμα, μια απο τα γλυκόλογα του Στέφανου και μια απο την Σοφία.  Τι στο καλό? Εφτάψυχη είμαι? !

Πριν προλάβει να κατέβει, σηκώθηκα και άρχιζα να τρέχω με όλη τη δύναμη μου προς την κατεύθυνση όπου ηταν το σπίτι μου .Μπροστά υπάρχει ένας τεράστιος δρόμος, το οποιο πρέπει να περάσω για να φτάσω στο σπίτι μου.

Καθώς περνούσα το δρόμο τρέχοντας δεν συνηδιτοποιησα το αμάξι που έτρεχε τόσο γρήγορα μέχρι που ...
*μπαμ*

Στην αρχή άρχιζα να τα βλέπω θολά και στα αυτιά μου αντιχουσε ενας σπαστικος ήχος, χωρίς να μου επιτρέπει να ακούσω κατι και τότε όλα σκωτινιασαν.
.....
.........

■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■◇■

Ελπίζω να σας άρεσε και σας υπερευχαριστω για τους 101 αναγνώστες ♥♥♥

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΓΛΥΚΟΥΛΙΑ ΜΟΥ ! ! !
Και καλή χώνεψει!;-D