Εγκλωβισμένη στα χέρια σου

Κεφάλαιο 18 :Δε πάνα'λένε!

Σεβαστής POV.

*Με φωναζουνε πλέον αλήτη, ξημερώνει και δεν έχω σπίτι, στο ποτό μου εσυυυυυυ *

Άννα:"αααα Σεβαστή! Γαμω το φελέκι σου! Σκάσε! ''

"γιατί ρε παιδιά δεν έχω ωρεα φωνή? ''

Νίκη:"θα σου πω μια λέξη! Παραφωνη! ''

Και τότε άρχισαν να γελάνε σαν το γιο της γειτόνισσας της Μαριλένας.
Ναι όπως καταλάβατε είμαστε στο σπίτι της Μαριλένας και μαντέψτε γιατί! ...

Επηδει άμα την αφήναμε μόνη της θα έκανε καμιά βλακεία, του τύπου 'δεν αξίζει να ζω οπότε ας βάλω τέλος στη ζωή μου' .

Η Μαριλένα με την Μαρία είναι σαν αδελφές και τα λένε όλα μεταξύ τους και τώρα σε αυτή την περίπτωση η Μαριλένα σκέφτεται διάφορα και μετά από αυτό που έγινε χτες νομίζει πως πέθανε.

Μαριλένα:"μμμμ παιδιάαα!? ''

Νίκη:"ω παιδιά ξύπνησε!''

Μαριλένα:"μμμ πονάει το κεφάλι μου! τι έγινε?''

Άννα:"πρέπει να γίνει κατι για να πονάει το κεφάλι σου?!''

''Εκτός και αν σε χτύπησε η Νίκη με το τηγάνι στο κεφάλι, εσύ λιποθύμησες και σε δεσαμε έτσι ώστε όταν θα ξυπνουσες πριν απο μας να μην έκανες καμία βλακεία''είπα γρήγορα και στο τέλος της έδωσα ένα χαμόγελο που ανεδικνιε όλα τα δόντια μου.

Νίκη:"που αυτό κάναμε! ''

Μαριλένα:"τιιι? ?''

Άννα:"εε συγγνώμη Μαριλένα μου αλλά εσύ τι θα έκανες άμα σου έλεγε η φίλη σου ότι'ξέρεις κάτι? Θα αυτοκτονήσω επηδει ΝΟΜΊΖΩ! το τονίζω αυτό ότι πέθανε η κολλητή μου? ''

Μαριλένα:"και είναι λύση να με δέσετε και να με χτυπήσει η ηλίθια από δω με το τηγάνι στο κεφαλι? ''

Νίκη:"ναι η ηλίθια με το τιγα--τιι? Ευ! ''

"χοντρονικολετα! Σκάσε! ''

Νίκη:"*palm face* βρε αϊ στο διάολο! Που θα με πεις και χοντρονικολετα!''

Άννα:"εε Σοφία? Τι έπαθες? Δεν εχεις βγάλει άχνα από το πρωί και φαίνεσαι σκεπτικη! Συμβαίνει κάτι? ''

Σοφία:" είναι που προσεχα την νυχτα την μαριλενα για να μην ξεφυγει και δεν μπορούσα να κοιμηθώ''

Νίκη:"είδες μωρί ολόκληρη την νύχτα σε φυλαγαμε, ούτε bodyguards να είσασταν! Κανονικά θα επρέπει να μας ευγνωμονεις! ''

*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*

ΣοφίαςPOV.

Δεν τους είπα για το χτεσινό μυνιμα μην τις ταραξω.
Πάντος ο Στέφανος αποκλείεται να το έστελνε, είμαι 100% σίγουρη! Μήπως ο Δανιήλ? Μμμ δεν ξέρω.

Μαριλένα:"ε τι θα γίνει θα με λύσετε καμιά ώρα? ''

Άννα:"αχ την ξεχάσαμε αυτήν''
Μόλις την λύσαμε σηκώθηκε και είπε.

Μαριλένα:"Λοιπόν! Πάμε στο σπίτι της Μαρίας, αρπαζουμε τον Δανιήλ, τον πλακονουμε στο ξύλο και τον αναγκαζουμε να μας πει που σκατα είναι η Μαρία! Και μα το Θεό ορκίζομαι ότι άμα δεν μας πει θα γίνει Ο ΧΑΜΟΣ''

Σοφία:"μα δεν φταίει αυτός!--ουψ το είπα δυνατά αυτό έτσι? ''

Μαριλένα:"τι εννοείς? '' Ειπε και αρχιζε να με πλησιάζει, άλλα δεν απάντησα. Τότε με έπιασε από την μπλούζα και άρχιζε να με κουνάει "Πες μου τι ξέρεις σκουλήκι! ''

Νίκη:"καλέ κρατάτε την! ''

Άννα:"Μαριλένα ηρέμησε! ''

Την πιάσανε και την βάλανε να καθίσει στον καναπέ, το οποίο βρισκόταν 1 μέτρο μακριά μου και τότε ξέσπασε σε λυγμούς!

Μαριλένα:"Γιατί?--γιατί? ''Είπε κλαίγοντας.

Νίκη:"τι θες επιτέλους? ''

Μαριλένα:"Θέλω την Μαρία! Μπορείς να μου την φέρεις! ? Δεν μπορείς. Ξέρεις πως είναι να χάνετε ένα άτομο που αγαπάς και δεν ξέρεις καν αν ζει ή αν είναι νεκρή!?
ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΧΆΣΩ! ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΙ ΤΌΣΟ ΠΟΛΎ'' και τότε άρχισε να κλαίει ακόμα πιο πολύ και να πέφτει στην αγκαλιά της Άννας.

Νιώθω τόσες τύψεις! Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι, ραγίζει η καρδιά μου.

* ντιν *

Βγάζω το κινητό μου έξω και διαβάζω το μυνιμα.

Ουυυ πονάει?
Αυτή ειναι μόνο η αρχή.
Θα πονέσεις πολύ περισσότερο, αυτό ηταν μόνο ενα φρεσκαριζμα!
Ελπίζω να σου άρεσε το παιχνίδι μου γιατι όπως κατάλαβες εγώ θα νικαω πάντα!

Όνειρα γλυκά ;)

◀▶◀▶◀▶◀▶◀▶◀▶◀▶◀▶▶▶▶▶↓

Να έχετε μία Τέλεια μέρα♥ γλυκουλια μου ^^