bölüm-7-

215 18 6
                                    

"Asıl sen gözlerimin içine bak ve doğruyu söyle, beni seviyomusun?"

Ben vereceğim cevabı düşünürken belimdeki eli dahada sıkılaşmıştı. Tekrar itmeyi denedim ama olmayınca pes edip gözlerinin içine baktım.

"Se-" ben daha cevabımı vermeden simgenin sesini duyduk.

İkimizde kafamızı ona çevirdiğimizde delirmiş gibi duruyodu.

Haklıydıda. Kim gelecekteki eşini bu halde başka bir kadınla görmek ister ki?

Fıratda bende şoktan çıkınca hemen geri çekildim.

Biz ne yapaacağımızı bilemez bi şekilde simgeye bakarken o sinirden ağlamaya başlamıştı.

"Ya bana bunudamı yapıcaktın fırat ! Hemde, saçma sapan ezik bi kızla? Acıyorum sana !"

Dedikten sonra önündeki sandalyeyi devirip arkasını döndü ve gitti.

Fırat ilk bana bakıp sonra oflayarak arkasını döndü. Bende hic bir şey demeden hızla ordan çıktım.

Fırat

Gamzenin hızlı bir şekilde odadan çıktığını görünce gözlerimi sıkıca yumup geri açtım.

Neyin doğru neyin yanlış olduğunu ayırt edemiyordum.

Şimdi kimin peşinden gitmeliydim? Simgeninmi? Gamzeninmi?

Bunun cevabını vermek çok zor olmuştu ama sonunda doğru olduğunu inandığımı yaptım.

Hızla simgenin peşinden gidip arabaya binmeden durdurdum.

"Simge ! Beni bi dinle."

"Neyini dinliycem ya?! Ben görüceğimu gördüm !"

"Yanlış anladın ! Düşündüğün gibi bir şey yok ! Bi yanlışlık oldu sadece ! Düşmemesi için tutmak zorunda kaldım. Bana inan lütfen."

"Sana nası güvenebilirim ki?"

"Bu akşam gamze ve sevgilisiyle bir yemeğe gidelim."

"Barışlamı?"

"Barış?"

"Gamzenin sevgilisi işte. Anlaşma yaptığımız şirketin müdürü olan."

Doğruydu yani? Gerçekten hayatında biri vardı.

Her ne kadar canım yansada belli etmeyip simgenin elini tuttum.

"Affediyomusun?" Dememle gülümseyip sarılması bir oldu.

"Affettim bile. O zaman ben gidip akşam için hazırlanıyım. Alırsın beni dimi?"

"Alırım."

"O zaman akşam görüşürüz hayatım." Deyip arabaya bindi.

O gittikten sonra arkamı döndüm.

Biraz ötede gamzenin barışa sarıldığını görünce beynimden vurulmuşa döndüm.

Bunun içinmiydi o kadar bağrışma, tartışma?

Boş yeremiydi? Ben boş yeremi umutlandırdım kendimi?

Bunları düşünürken gözlerimin dolduğunu hissettim.

Halâ başkasının ona dokunması canımı yakıyodu.

Ama yapacak bir şeyim yok değilmi? O kararını verdi bile.

Gamze

Barışa sarılmış yine onun için ağlıyordum. Artık tamamen anladım.

Beş Yıl (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin