CHAPTER 30
"Actually hindi ko aLam kong paano ito maaayos.. kasi magulo at hindi mu magugustuhan. Ayaw kong masira pinagsamahan nating friendship"
"So.. dont tell me that's Rendel??"
"Please. wag na wag kang magagalit sa kanya. Wala syang kinalaman dito.. at kagaya ko nagpipigil lang ako kasi alam kong magagalit ka at alam mo kung gaano ko pinahalagahan ang friendship natin since pagkabata.."
nakita kong napaluha na sya "Ganun pala. Ganito pala kasakit ang mareject ka ng taong mahal mo. Alam ko hanggang kaibigan lang ako"
"Sorry. pero yun talaga nararamdaman ko sa yo. Wag ka sanang magtanim ng galit"
"Ok lang. Ayuko rin masira yung friendship. Sadyang may mga taong kayang pakiligin pero di ka kayang mahalin.. masakit ang mareject pero dahil mahal kita, para sa ikaliligaya mo igagalang ko.."
"Yayakapin na lang kita Sandra. Wag mo na lang ipagkakait yun. Total nareject ako sa love mo"
at niyakap niya nga ako. I feel his embraced ehh nagpapatakan na nga luha namin ehh
"Dont worry. I will always be your bestfriend Elbert. No matter what"
"Thank you ha. Wag mo ng ipaglait sa akin yun"
"Salamat din sa pagmamahal na binigay mo sa akin"
"Your welcome basta para sayo. Gagawin ko basta masaya ka"
pinunasan ko luha ko at inialis na sya sa pagkakayakap niya
"Happy Valentines na lang. Sa gwapo mong yan alam kong maraming magkakagusto at may deserving para sayo :')"
"Salamat Sandra. Happy Valentines. Sana naappreciate mo effort ko kahit rejected"
"Oo naappreciate ko. Thank you. BESTFRIEND ^_^"
"*^_^*"
tumakbo na lang ako with tears on my eyes. . at dahil Valentines ngayun,may mga pakulo ang mga estudyante, may mga paBooth pa silang nalalaman. . at kung may matapakan ka sa pakulo nila ehh magbabayad ka.. I just ignored them. Cant they see? umiiyak na nga tao. Wag nila ako patawanin..
Nakuu. Rendel, nasaan ka na ba? hindi ko alam pupuntahan ko dahil di ko alam kung saan ako mag eemote. Gusto ko kasing umiyak sa tabi ng taong mahal ko :'(
"Asan ka Rendel?? " *hikbi* *hikbi*
at at naabot ako sa may Rooftop, buti walang tao dito. .
"Huhuhu. Masama na ba ginawa ko?? pero yun talaga yung nararamdaman ko.. Hindi ko gusto si Elbert. Asan na ba kasi si Rendel? Hoyy Rendel my loves?? huuii alm mo ba mahal kita. asan ka? leche ka bakit mu ako tinakbuhan?? nakaka inis ka. ."
"Huhuhu. Nakaka inis. Valentines ganito.. leche!!"
at biglang nabigla ako ng biglang may nahulog at biglang humangin..
"Hooy. Sinong anjan?!"
may nahulog ulit. at kinikilabutan na ako..
"hoyy. wag ka ngang manakot.."
at sa sobrang kaba ko ehh tumakbo na ako sa pinto..
at at. . at.. at.. sa may pinto..
may nasa pinto.. sheek!! biglang napasigaw ako pero tinakpan niya agad ang bibig ko..
"Wag kang maingay. Tayong dalawa lang dito sa rooftop"
kilala ko na kung kaninong boses yun..
"Rendel, bakit nandito ka??"
"Kasi wala ako doon"
"Ano ka ba??"
"Tao.. hehe"
"Di joke. may nakalimutan kasi ako sa rooftop kaya nandito ako ayaw ko kasing bumaba puro ka ek ekan. ."
"Ahh ok"
"pero aalis din ako later. . as I said to u last night.
nga pala. Umiiyak ka kanina at narinig ko rin mga sinabi mo.. totoo ba yun *^_^*"
"Ha? Saan ka pupunta?"
"Sa paradise. hehe. sabihin mu kasi na totoo yun?"
"Ang alin.?"
"na ako yung mahal mo"
"Wow. kapal ahh.."
" aminin mu na habang maaga pa.. tandaan mo nasa huli ang pagsisi"
"baliw ka. Wala nga yun ehh.."
"Ahh ok. Sige ha. Aalis na ako. Kung saan wala ng makakakita sa akin" at yumakap sya.. "Bye. Ingat na lang"
patak ng luha ulit..
"Wait. Rendel!"
patuloy lang siya sa pag alis.. hindi ako pinapansin..
"Hoyy! Bes!"
