Yass's POV
(umay na ba kayo kay Yass? let me know)
----------
"additional order sir?" Nagtatan-talizing eyes pa yung waitress. Nagpapacute kay Yu-an.
Eto naman supladong to, umiling lang.
"tao ka ba? ang lakas mong kumain grabe!"
"wag ka ng madaming sinasabi, kumain ka din." sinalinan nya ng madaming pag kain yung plato ko. tsss. I hate vegetables. yuck!
"dalawa lang tayo, pang fifteen persons ata inorder mo!"
"ssshhh. kain lang ng kain."
O.O
alam nyo yung kain ni goku sa dragon ball? parang ganito yun eh.
gusto ko ng matawa. Ang takaw nyaa!
Ginaganahan din tuloy akong kumain.
pero pinag masadan ko na lang muna sya kumain.
Hinihiwalay nya yung carrots sa lahat ng kinakain nya.
"bakit tinatabi mo yung carrots?"
"lasang gamot."
"ang weird, di naman ah."
di nya na ko pinansin, abala sa pag kain eh.
"walang ganito sa states. Kaya gustong gusto ko umuwi dito."
"so, na-homesick ka kaya ka nag transfer?"
"no, nahulihan ako ng drugs sa kotse."
he's joking right?
"very funny."
>__<
"it's not. i'm not joking." -___-
he looks serious, dead serious.
"nevermind. i know your joking."
"tsss. may klase ka pa ba? samahan mo naman ako."
"saan?"
"basta." tumaas yung kaliwang labi nya, more like a smirk. Gorgeous.
------------------
I am sweating like a pig dahil sa nerbyos.
Shit!! @___@
nag hahanda na si Yu-an for the race.
Dito sya nag pasama, may laban pala. Racing.
Pag dating namin, inabot sa kanya nung lalaki yung susi, hula ko driver nila yun. Tinigan ko yung kotse. Mukang luma na, tapos ang liit, ang nipis nung kotse. Parang liliparin sa gaan. Nag usap sila nung makakalaban nya. Then nag shake sila ng hands.
Nalula ako sa pusta. grabe, ganun ba sya kayaman para magtapon ng ganun kalaking pera para sa race? Tuition fee na namin yun ah!
I held my breath nung nag start yung race.
nasusuka ko.
naninikip dibdib ko.
naiiyak na ko.
para kong hihimatiyin.
Namumutla ako.
nanlalamig.
All because of him.
He's getting hiself killed!
Oh God!!!
halos di na ko makatingin sa nerbyos.
Hindi na makita yung kotse sa sobrang bilis.
Parang lumilipad na.
Ang bilis. Tapos yung iyak ng gulong lang yung naririnig ko.
Hiyawan ng mga tao.
Gusto ko na umuwi!
TT___TT
but..
i just closed my eyes, cursed, held my breath then let out a scream.
WAAAAAAAAAAAHHHHH!!!!!!! YUUUUUUUU_____AAAANNNNNNNNNNN!!!!!
>___<
Nagtinginan sakin yung mga tao. And I couldn't care less. Ninenerbyos ako, bakit ba?
I heard from the radio that Yu-an won.
He won.
Walang duda! Ang laki din ng panalo nya.. pero!
Yu-an, kakalbuhin kita!
Bakit ba nya ko sinaman dito? siraulo yun!
papatayin nya ko sa nerbyos. Di nya na ba mahal buhay nya?
Para syang may death wish!
A guy headed me kung san nandun si Yu-an.
"Send the money to my account, you have the number right?"
"Sure ,Di talaga ko manalo-nalo sayo Pallermo. Next time, I will make sure I will win."
"Not a chance,May lucky charm kaya ako." tapos tumingin sya sakin. inirapan ko sya. sa isip ko, binubugbog ko na sya. I'm really pissed.
Lumapit na sya sakin tapos inakbayan ako. Umiwas ako. im pissed. im pissed.
"did you cry?" nakakunot-noo nyang tanong sa akin.
di ako sumagot. Pumunta na kami sa parking. Andun yung kotse na dala nya. Inabot sa kanya nung driver yung susi, tapos nagbilin sya. "take care of blue."
childish, pati car na pang racing may pangalan.
I did not talk to him while were on our way home. I'm still shaking.
"hey."
"dont "hey" me you bad man! wag ka na ulit mag re-racing! wag na! WAG NAAA!!"
medyo napahiya naman ako sa sinabi ko. Girlfriend? nabigla lang ako. Shocked pa kasi ako sa nerbyos eh. "I mean, you should stop putting your life into danger. may iba pa namang libangan eh." I blushed.
"edi hindi na kung hindi, sabi mo eh." natatawa sya.
"wag mo kong tawanan! papatayin mo ko sa nerbyos!"
"atleast I proved my point."
"point?"
"that you care for me."
"you did that just to raise a point? baliw ka ba?!"
He was smiling the whole time na nag dadrive sya. Until we reach home, ganun pa din.
The last thing he said before leaving was:
"get ready for Yu-an type of loving, I will court you Muning. and i will not stop until I make you mine."
---------------------------------------
Note:
Ang booring ng baksayon.Ayoko din naman mag OJT, sinusumpong pa ko ng katamaran.
Hey guys, this chapter is dedicated to Kimberly Meridor and her mom Helen. ^^
BINABASA MO ANG
LOVE BEAT
Teen FictionIf you love someone, then you probably love yourself too, right?