ARAFTA

Bölüm:10

İstanbula geldiğimden bu yana dövüş olsun silah gibi şeylere ilgi duydum onların mümküm olduğunca derslerini aldığım için iyiyim bu konuda.

Ve şuan arabam kurşuna diziliyor. Elimdeki silahı onların arabasının tekerine nişanlayıp tek seferde vurdum.

Yoldan çıkan arabayı hızlıca gerimde bırakarak hastanenin yolunu tuttum.

Hastaneye vardığımda babamın odasına giriş yaptım ve oda bu anı bekler gibi hemen dikleşti. Eliyle yatağın ucuna iki defa vurduktan sonra oturmam için işaret verdi.

Bende tedirgin adımlarla onun söylediğini uyguladım. Ve konuşmaya başladı,

"Bak oğlum, ben hastalanıyorum bu işlere dermanım kalmadı ama bırakırsamda düşmanlarımızdan çok karın ağrısı çekeri-"

Şaşkınca sözünü kestim "ne işi?!"

Bu soruya hazır cevabı varmış gibi hızlıca yanıtladı,

"Sen bilirsin az çok şirket işleri falan ben bu şirketi kurmak için çok uğraştım ve başlarda babamdan yani dedenden yardım aldım bilirsin dedenin pis işlerle uğraştığını. Silah kaçakçılığı yapardı. Ondan yardım aldım ve birçok düşmanda tabii. Ve bu iş sizi korumam için gizli kaldı."

Ben hayretle onu izlerken devam etti,

"Bak oğlum, artık başa ya sen geçeceksin yada tüm sevdiklerinden vazgeçeceksin"

Duyduğum sözle sinir kat sayım arttı,

"HAYIR! Baba hayır böyle bir şeyi yapmayacağım!"

Net ve sinirli konuşmam babamı afallattı,

"Senin dövüş ve silah dersleri aldığın aşikâr ve güçlüsün başka çarem yok oğlum sevdiklerin zarar görmeden bu işe geç"

Beni ikna etmek istiyordu belli. Fakat bu o kadar kolay değil!

Hışımla odadan çıktım. Derin nefesler alıp verdim.

Kendim umrumda değil ama çevrem bunu kabul etmeli miyim? Bilmiyorum.

Arabamı babamın adamlarına bırakıp sahile gittim. Arya ne halde ve birde bu babamın anlattıkları kafam çok dolu !

Banka oturum denizi seyrettim bir süre bu ani bozan telefonum oldu.

Arya arıyor...

Yazıyı okurken şaşırmadan edemedim,

"Efendim Arya"

"Şey Batuhan, benim çantam sanırım senin arabada telefonum uyandığımda cebimdeydi ama"

Has.. Bu araba tamirde ya. Elimi anlıma vurup sinirle kendime kufrettim. Ve,

"Tamam ben getiririm Buse'lere"

"Tamam"

Telefonu kapadığımızda sesinin dinlendirici tınısınada veda Ettim.

Korumalara çanta işini bildirip en yakın bara gittim.

Bar taburelerine otururken düşündüm, bunca zamandır aldığım dersler babamın hazır ol oğlum temalı konuşmaları...

Taşlar yarine oturuyor aslında şuan ki konumumdan iğreniyorum! Silah kaçakçılığı yapan ünlü dedesinin torunu Batuhan Atalay'da bu işe girdi!

Ben bunu istemiyorum. Babam bundan iki sene önce en değerline zarar verirler derdi. O zaman anlamadım tabi.

Kahretsin!

Ne yapacaktım en değerlim Arya iken nasıl ondan vazgeçip yoluma bakacaktım yada bu işlere girip onu yanımda tutacaktım.

Zarar göreceğini bile bile!