Bölüm:5

33 3 3
                                    

arya'dan devam

mesajı birkaç kez daha okuyup şaşkınca gözlerimi büyüttüm.

Şaşkınlığım devam ederken aşadan gelen tıkırtılarla gözümü odada gezdirdim.

Köpeğim olabileceğini düşünmek isterdim fakat köpeğim annemle İzmire gitti babamda zaten yurt dışında. Evde tekim yani, tıkırtılar artarken iyice işkillendim.

Yavaş adımlarla merdivene yöneldim,o an salonda gördüğüm el feneri ışığıyla adeta kan beynime sıçradı.

Korkudan ayaklarım titrerken yaklaşan adım seslerini duydum.

Hemen yanımdaki montların asıldığı dolaba gizlendim,

Telefonumu açıp %1 şarjım olduğunu görünce kısık bir sesle küfrettim.

Eğer polisi ararsam hem beni fark eder hem şarjım dayanmazdı tek çare hemen mesajlara girdim.

İlk önüme çıkan kişiye yani bu Batuhan oluyor hızlıca konum attım ve 
Kime:panda
"Evimde hırsız var. Lütfen yardım et"

diye mesaj yazıp gönder tuşuna bastığım an telefonum kapandı.

Derin bir nefes alıp sakince verdim, tıkırtılar yaklaşırken korkuyla resmen titriyorum.

O an gözlerimi kapatıp dua etmeye başlarım, aradan yaklaşık 5 dakika sonra elimdeki telefon gürültüyle düştü dolapta olduğum için ses yankılanırken , parke gıcırdamaları yaklaştı.

Nefesimi tuttum dolabın kapısı yavaşça aralanırken bir el beni hızlıca çekti. Çeken kişi maske taktığı için tanıyamadım, bana ağır bir tokat attığında tüm eve şak sesi yayıldı.

Acıdan ve korkudan ağlarken kolumdaki elin gevşediğini hissettim, başımı kaldırdığımda Batuhan resmen adamı öldüresiye yumrukluyordu.

İş daha kötüye giderken,

"Batuhan dur tamam ölücek"

Bir anlığına gözünü bana çevirince yanağıma baktı gözlerinden ateş çıkacak bir şekilde tekrar adama döndü,

"Ölsün, şerefsiz!"

Duyar duymaz onu kolundan çekmeye çalıştım ve başardım.

Batuhan kalktığında eliyle yüzümü avuçladı koşma sesi duyunca ikimizde o yöne baktık, kaçıyordu!

Batuhan tam gidecekken gözü bana kaydı seçim yapıyor gibi bir hali vardı sanki sonra pes edip elimden tutup koltuğa oturttu  beni.

Yüzüme bakarken eliyle yavaşça adamın vurduğu yeri okşadı, canı acıyor gibiydi. Garip.

Krem falan sürüp gözlerime odaklandı biraz bekledikten sonra tıpkı hipnozdan çıkmış gibi gözlerini çekti. Ve sonra,

"Evde tek misin?"

Sorusunu başımla onayladım.

Biraz düşündükten sonra,

"Korkarsan burda kalabilirim"

Kafamı yere indirdim, evet çok korkuyordum eğer giderse büyük ihtimal sabaha kadar uyumayıp kuruntular yapacaktım ama şimdi adama kal diyemem ki saatte kaç kızlarıda çağıramam, o bana hala sorar gibi bakarken başımla olumsuz anlamda cevap verdim o,

"İyi sen bilirsin"

Ne yani insan bir ısrar eder değil mi?
He he eder.

O arkasını dönmüş gidiyordu tabi ya tamam pes ediyorum!

ARAFTAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin