Geçmişimde onun için deli olduğum,sevdiğim ve benimsediğim kıza bakıyorum şimdi.
Beni reddedişi geliyor sonra aklıma ,küçümseyişi, alayı!
Sonra hırs büyüyo içimde intikamı hisediyorum kanımda.
Yıllardır beklediğim gün geldi, kapıdan girerken tekra...
MERHABAAAA! Uzun bir aradan sonra tekrar burdayız.😊
İYİ OKUMALAR!
•••
Neden o kadar acıdı kalbim bilmiyorum. Oysa ki fazlasıyla kısa bir süreç olmasına rağmen çabuk alışmıştım ona. Mekandan hızlıca çıkıp deniz kenerına geldim.
Daha önce hiç tatmadığım bu duygu ciğerlerimi yakıyor, içimde enkaz yaratıyor gibi hissediyorum.
Elime aldığım taşı hıncımı alır gibi denize savurdum. Birden rüyadan uyanır gibi dirildim, ne yapıyorum ben ?! Bu kadar kısa süreki bir kişiye daha neyi istediğini bilmeyen bir kişiye fazla bağlanıyorum. Ben bu değilim ki.
Dünşüncelerimi haklı buldum kendi içimde. Kendimi yıpratmamam gerektiğinin kanısına vardım . Ona üzülmüş izlenimi veremezdim , hemen telefonu. Alıp yaklaşık beni 49 kere arayan Buse'yi aradım,
"Alo Buse, ben iyiyim beni merak etme ve eve geç sen ben kendi evime geçeceğim beni bekleme. Seni seviyoruum. " dedim ve birşey demesine izin vermeden suratına kapattıım ve aynı zamanda telefonuda temelli kapatmış bulundum.
Birazdaha orada oturdum ve denizin eşsiz kokusunu içime çektim, birden yanımda olan haraketlilikle oraya döndüm. Yanıma benim yaşlarımda. Sarışın bir çocuk oturdu. Şaşkınca ona bakarken ,
"Selam" dedi. Sevecen tavırla.
Ona başımla selam vermekle yetindim ve. Sıradaki hareketini bekledim,
"Sana birşey anlatabiilir miyim ? İçimi dökmeye ihtiyacım var." Dedi birden geldiğinden beri üstümden atamadığım şaşkınlıkla tekrar kafa salladım.
"Daha demin annemle kavga ettim. Hayatımda ilk defa bana sesini yükseltti bilmem sana veya başkasına basit gelebilir ama annem bana hiş bahırmamıştı ve üstüne sevdiğim tarafından ihanete uğradım." Dedi tek seferde. Gözümden bir yaş daha süzüldü çeneme. Ve tekrar söze girdi, " bu arada adım Rüzgar, ne düşünüyosun bu konuda" dedi.
Derin bir nefes aldım, " kötü olmuş umarım iyi olur ikisi içinde" dedim bende.
O tekrar , "umarım. Peki senin neyin var bakalım." Diye yanıt verdi. Anlatmakta bir sorun olmayacağını gördüm ve konuştum,
"Biri var , bilmiyorum çok saçma gelebilir ama çok kısa zamanda alıştım ona sanki çok tanıdık biliyor musun ve aynı zaman bir o kadar yabancı. Biz hiç biz olmadın o yüzden bana hiç gelmeyen birine benden gitti diyemem tabiki ama bir burukluk var. Aramızda birşey var ikimizde farkındayız ama bilmiyorum işte." Dedim bitkin bir şekilde.
"Ovv fenaymış, belirsizlik." Dedi düşünceli bir tavırla. Ve ekledi "ismin ney buarada" dedi.
"Evet öyle, a oardon unuttum Arya ben." Dedim. Oda benim yaptığım gibi kafa salladı.
Birazdaha hiç birşey söylemeden oturduk. Saatin geç olduğu kanısına vararak Rüzgara teşekkür edip kalktım banktan .
•••
Dün akşam yorgunluktan kendimi yatağa atmış ve öğlen 1'e kadar uyumuştum şindi ise kahvaltı hazırlamakla meşgulum eski yaşantıma dönmeyeçabalıyorum sadece onu aklımdan atmaya çalışıyorum bir bakımdan tabi ne kadar mümkünse...
Saat 2'ye kadar evden çıkabilmiş ve okula gelmiştim. Arabamı park edip ilerledim konpüse doğru ne kadar mümkünse dik durdum ve bizimkiler bakış açıma girinceye dek yürüdüm.
Onu gördüm herkes konuşurken o gözlerini bir noktaya dikmiş bakıyor, ifadesis gözüküyordu. Başımı yere eğip cesaretimi topladım ve yüzüme sahte gülücük yerleştirdim tap oraya gidecekken adımın seslenildiğini duydum ama bu ses beni yeterince şaşırtmaya yetmişti.
"Arya!"
••••••••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.