Mission New York

Alison?

Alison

Ik draaide geschrokken om en keek Tom aan. "Tom wat doe je hier?" "Ik wou dat aan jou gaan vragen, Alison?" Ik keek naar de grond. "Dat was een jongen die ik kende, en ik had toen gezegd dat ik Alison heette want hij begon me te stalken." Tom trok me in een knuffel.

"Je moet niet zo raar doen. Ik weet heus wel de waarheid.". Ik keek hem aan. "echt?". "Tuurlijk, je was met vriendinnen en je deed je voor als iemand anders" Ik keek hem met open mond aan "N... ja oke" Ik begon te lachen.

Tom en ik liepen wat te klooien toen ik een bekend persoon zag lopen. Jordan. Hij had me blijkbaar al een tijdje in de gaten want hij keek me indringend aan. Tom trok me mee. "Kom, we gaan even eten.". "Ik kom zo, bestel een cola voor mij". Ik liep naar Jordan toe.

"Hey" ik keek naar de grond. "Wat doe je in Washington?". "Mijn vader heeft me meegenomen hiernaartoe en onze namen veranderd.". Ik keek hem aan en zag hem lief kijken. "Ben je alleen? Vroeg ik maar. Hij schudde zijn hoofd. Hij wees naar de draaimolen waar ik Poppy en Greg zag zitten.

"Uhm..." "Brooke" "Brooke, wanneer kom je weer naar New York" "Als ik hier kan ontsnappen en anders moet ik wachten tot ik met een hockey en cheerwedstrijd daar kom".

"Cheerleader?" Ik hoorde Poppy achter me. Ik draaide me om. Haar mond viel open. "Ja want met hockey heb ik noet zo veel wedstrijden buiten Washington en als ik ooit uit mijn vaders gevangenschap wil komen moet ik toch wel uit Washington komen".

"Kom dan nu met ons mee" Zei Greg "Kan niet. Zie je die agent bij de ingang? Dat is Howlings. Die man die daar achter het hek staat, is John. Alleen met wedstrijden en andere schooldingen zijn hun er niet"

Tom kwam het restaurantje uit wat trouwens meer op een snackbar leek. "Brooke kom je nog?" Ik knikte nog even en zwaaide nog een keer naar Jordan, Greg en Poppy.

In de snackbar keek iedereen me aan. "Wie was die knappe jongen?" Riep Ellen door de hele snackbar. "Ga je iets met hem nemen?" Schreeuwde Loïs. Ik schudde heftig mijn hoofd. "Al gedaan! dat is mijn ex!" Ellen viel van haar stoel van bet lachen.

Arianna

Ik liep naar beneden en rende de woonkamer in maar Daniël was er nog steeds niet. Milan was er gelukkig wel!

"Ik mag binnenkort bij een cheerwedstrijd de make-up van die meiden doen! De beste teams van het land komen naar Washington!" Milan knikte. "Hoelang zit je nu op die colleges? 1dag?" Ik knikte blij "Als ik dit goed doe mag ik een semester overslaan en anders moet ik stoppen. maar dat gaat me wel lukken!"

Ik liep vrolijk door het huis. Ik was misschien geen fan van cheerleaders maar zo'n show meemaken en doen waar ik van droom, dat is toch geweldig?

"Arianna mag ik dan mee naar die wedstrijd? Ik bedoel meisjes in kleine jurkjes enzo?" Milan lachte breed naar mij. "Ik vindt het prima. Ze bellen me morgen met informatie over alles enzo"

Alison

Ik liep ons huis in "Pap?" Riep ik. "vader niet huis" Maria kwam de hal in en nam mijn zomerjasje aan. Maria was onze huisvrouw en kwam uit Mexico. Haar taal was niet zo goed en soms moest ik er om lachen.

"Jij moet goeder kamer opruimen." Ik keek naar Maria die naast de sofa ging staan. "Waarom?" "Je kamer bende is" Ik rolde mijn ogen en liep naar boven.

mijn vader kwam dronken thuis en begon opeens te schreeuwen tegen mij. Ik wist dat er vanavond werd geslagen, was hij het niet was ik het wel!

Ik lag op mijn bed en hij trok me ervan af. "wat is er mis met jou?" Riep hij. "Ik wordt hier tegen mijn wil gehouden!". "Vieze trut dat je er bent!" "Ik ben tenminste geen zuiplap!"

En daar kwam de eerste klap, op mijn wang. En nog een klap viel en zo volgde ze om de beurt "Rot op hoer!". Riep hij hard. hij duwde me uit mijn kamer.

Ik rende naar de kapstok en griste mijn zomerjasje en rende zo snel ik kon naar buiten. Ik rende de donkere straten door en werd opeens aan mijn arm getrokken.

"ssst het komt goed" Tom trok me in een knuffel en liet de sigaret vallen en stampte hem uit. De rest van het basketbalteam keek toe en keek verbaasd. "Brooke, je hoofd, het bloedt". Ik voelde aan mijn hoofd, ze hadden gelijk.

Ik hoorde opeens iemand roepen. "Brooookee! Hoer!" Ik keek achterom en zag mijn vader strompelen richting mij. Tom liet me los en liep op hem af. Ik rende langs Tom af en begon zo snel mogelijk te rennen. Mijn hoofd klapte bijna uit elkaar na ieder stap. Mijn vader begon achter me aan te rennen.

"Brooke!". "Brooke!". "Alison kom terug!". ik schrok bij het horen van mijn naam. Dat heeft hij al drie maanden niet meer gedaan sinds we hier zijn.

Dit kon wel eens verkeerd aflopen...