Mission New York

Plan John

PoV Alison

Ik zat in mijn pyjama op de bank. Het was pas acht uur in de avond maar ik was moe naar mijn hockeytraining. Het was fijn om eindelijk een keer weer met mijn oude team te trainen. Ik wist dat mijn leven eindelijk weer het oude werd.

Ik lag tegen Milan aan en keek naar de televisie naar een of andere serie die Daniël en Milan moesten zien. Ik lette niet zo op. Het was iets met politie of zo iets. Ik ben daar niet zo mee bezig.

De voordeur ging open en ik denk dat het Ashley is. Die is de laatste tijd wel vaker laat thuis want ze is nu hard aan het trainen voor het olympische comite in te komen, of zo iets was het dan. Ik keek naar de deur en schoot omhoog. Ik stond meteen op en keek Ashley geschrokken aan.

"Alison, rustig, ik doe niks' Zei John. Ik keek met grote ogen naar Milan. "Wat doe je hier?" Hij keek me aan zette een stap in mijn richting. "Blijf staan!" Zei ik. Milan pakte mijn hand vast. Hij ging voor me staan. Ik stond te trillen. En ik wist eerlijk gezegd niet of ik bang was of boos. Ik keek naar Milan en hij deed zijn arm om mijn middel. Dat gaf me een beschermend gevoel van binnen.

Ik ging aan de andere kant van de kamer staan. "Ashley wat doet hij hier?" Ik keek naar Ashley. "Hij gaat mee pap stoppen." Ik lachte. "Waarom zou hij?!" Hij zuchte.

"Alison ik ben verkeerd bezig geweest en ik wil je vader stoppen want zijn plannen gaan veel te ver. Hij wil je opzoeken en meenemen en dan zelf opsluiten." Ik keek naar Milan. "Hoe weten we dat je de waarheid spreekt?" Zie Daniël. Ik keek naar de grond.

"Net belde pap naar hem en hij wist dat je hier was maar hij zei dat je niet in New York was." "Dat bewijst niks, hij kan nog steeds bellen, hij kon het ook als valstrik gebruiken. Misschien wist mijn vader het al" Zei ik. Ik keek naar John. "Waarom zou je überhaupt ons willen helpen?" Zei Milan.

"Ik ben eerlijk als ik zeg dat ik je wil helpen. Jullie vader en oom hebben me in de val gelokt en ik wist niet wat ik deed. Ik snapte het pas toen de wereld dacht dat ik dood was. Ik was daarna nog in het plan maar deed niks meer, ze vertrouwde me niks toe" Ik keek even naar Milan. "Ik heb geen oom" "Jawel" Mijn moeder kwam binnen. "Je vader heeft een broer. William kwam er laatst achter dat Howlings die broer is."

Ik slikte Dit ging helemaal de verkeerde kant op/

"Maar hoe wil je hem dan erbij lappen" Zei mijn Arianna die het hele gesprek blijkbaar had mee geluisterd vanuit de keuken. "Ik denk niet dat het op de vriendelijke manier kan" Ik slikte. Ik weet niet of ik wel met dit plan wil meedoen...

POV Arianna

Moord.

Net iets waar ik niet in betrokken wilde worden. Aan heel Alison's houding was te zien dat ook zij er niet mee eens was. Iedereen hoopte op een andere manier maar iedereen weet dat John eigenlijk wel gelijk heeft. Iedereen weet dat als we echt van Howlings of van mijn vader af wilde we een van de twee om zeep moesten helpen ook al wilde ik het niet!

Ik ga geen mes in iemand steken! Of een kogel in ieamd schieten!

Ik hou van mijn leven op dit moment. Ik heb een goede opleiding, geld zat, een leuke vriend en mijn familie is weer samen. Dat ga ik niet opgeven voor 31 jaar celstraf. Staat geen psychopaat op mijn hoofd!

"Als je dat wil, doe jij ook maar lekker het vieze werkje!"

Alison stond op en liep naar de trap. "Jullie doen je best maar! Ik doe niet mee!" Ze liep de trap op en knalde de deur achter zich dicht. Ik keek naar Milan en verwachtte eigenlijk wel dat hij achter Alison aan zou gaan. Maar hij liep naar John."Je kan het maar beter snel zijn want iedereen weet dat Alison bang is. Ze wil het niet toegeven maar iedereen weet het."

Hij nu wel naar boven en ging naar Alison. John knikte. "Ik denk dat ik wel weet hoe maar ik moet even een beter plan verzinnen hoe ik hem ga lokken. Ik wil niemand van jullie in gevaar brengen" We knikten allemaal.

Hij was nu de enige hoop en als ik eerlijk moet zijn vind ik het een beetje eng om mijn leven en vooral het leven van Alison in zijn handen te leggen. Hij heeft ons al vaker bedrogen en wie zegt dat het niet allemaal een plan is.

We moesten er maar op vertrouwen want veel mee keus hadden we ook niet echt meer. Ik was niet de enige die zich zo voelde want iedereen keek een beetje vreemd. Ik hoopte dat er nu eindelijk een einde aan dit hele gedoe komt

Ik ben het zat en ik ben het zat dat we overal moeten oppassen. Het  heeft nu wel lang genoeg impact gehad op mijn leven en ik weet zeker dat iedereen het met me eens is want niemand wil mijn vader ooit nog zien.

We moesten maar eens kijken hoe het af ging lopen...