Mission New York

Epiloog

Alison

Ik liep door het huis en werd van achteren vast gepakt. Ik draaide me lachend om. Milan drukte een zachte kus op mijn wang en fluisterde zacht. "Ik zei toch dat je niet voor me kon wegrennen" Ik wurmde me uit zijn greep en rende naar de tuin. Ik raapte mijn hockeystick op die ik had laten vallen. "Ik ga me nog verdedigen."

Milan grijnsde en pakte de andere hockeystick uit de schuur. Hij pakte de bal van me af en begon te rennen. Als een klein kind rende ik gillend achter hem aan. Ik botste tegen hem op en rende er met de bal vandoor want Milan lag op de grond. Ik schoot met een vaart de bal in de goal. Toen liep ik naar Milan en stak mijn hand uit om hem omhoog te trekken.

Hij trok aan mijn arm en nu lag ik op hem. Hij draaide om en lag nu op me. Hij drukte zijn lippen op mijn mond. Ik glimlachte en zoende hem terug.

"Alison daar heb je een kamer voor" Zei Ashley die langs kwam gelopen.

Ashley was klaar met turnen. Ze was naar de olympische spelen geweest. Ze had eerste prijs op de balk gewonnen. Ze was dolgelukkig. Alleen turnen had niet veel zin meer. Voor turnen op landelijk niveau was ze te oud geworden en aan regionaal vond ze niks. Ze deed nu een stude voor sportpsychologie. Het ging goed.

Ze had nu ook een vriendje waar ze in haar vrije tijd vaak heen ging. Ook was hij vaak hier. Ik mocht hem wel. We hadden altijd lol met Ashley plagen. Hij heette Fabio, was een itiliaan en mega knap. Hij deed bij Ashley op school een opleiding voor Journalistiek.

Ik schrok uit mijn gedachte door Milan die mij begon te kietelen. "Stop" Lachtte ik. Hij draaide weer om zodat ik boven lag. "Hè hè eindelijk dat gewicht van me af" Hij begon me weer te kietelen maar dit keer kreeg ik hem tot stoppen door simpelweg mijn lippen op die van hem te drukken. Hij sloeg zijn armen om mij heen en zo lagen we dan midden in de tuin.

Arianna

Ik liep door school en zag Steven staan. We hadden eigenlijk weinig contact sinds mijn vader was vermoord. Hij wist het hele verhaal maar vond het te heftig ofzo. Het had waarschijnlijk toch niet gewerkt aangezien we alles in geheim deden. Nu waren we gewoon simpel leraar en leerling. We begroetten elkaar in de gang en voor de rest blijven we bij elkaar uit de buurt.

Ik was blij met mijn single leven en ging 's avonds lekker op stap met een grote groep vriendinnen. Op dit moment had ik niet veel behoefte aan meer. Al hoewel, er was één jongen waarvan mijn hart nog steeds sneller ging kloppen. Nathan.

Het was ondertussen uit tussen hem en Vanessa toen ze naar Australia ging. Ik en Jess zijn nog steeds beste vriendinnen. Ik en Nathan spreken zo nu en dan af en ik merk dat ik nog steeds gevoelens voor hem heb dus wie weet wat er nog allemaal kan gebeuren.

Vanessa is naar Australië gegaan toen haar moeder gestorven was. Ik en Jessica wouden er zijn voor haar maar ze duwde ons weg. In plaats van helpen kregen we steeds vaker ruzie en toen was ze opeens vertrokken en had ze niks van zich laten weten. Ze had een nieuw nummer en ons die niet gegeven dus contact hadden we ook niet meer. Aan de ene kant baalde ik wel maar het moet van beide kanten komen die vriendschap.

Jessica liep naast me en keek verbaasd om zich heen. "Het is zo rustig" Zei ze. Ik knikte. "Dat is meestal na het laatste uur voor de zomervakantie, de meeste mensen zijn dan snel" Ze zwiepte haar haar over haar schouder. "Van snel doen ga je zweten zeker met dit weer" Ik schudde lachend mijn hoofd en haalde mijn hand door mijn krullen. "Stad?" Vroeg Jessica. "Duhh" Zei ik. Ze glimlachte en opende haar auto.

In de stad liepen we wat rond, kochten kleren bij wat winkels en gingen toen naar mijn huis toe. We ploften op de bank en niet veel later kwam Daniël met zijn nieuwe vriendin binnen. Ik kende het meisje niet goed maar ze leek me wel aardig. Megan en Alison kwamen erbij zitten. Daniëls vriendin mengde zich niet echt in het gesprek, dat was wel awkward.

Jess, ik, Alison en Megan besloten om met zijn vieren gezellig naar een terrasje te gaan. We zaten er net of Milan kwam aangelopen met Greg, hij was hierheen verhuist vlak na alles en Alison had hem opgenomen in haar vriendengroep waardoor Greg nu een van de populairste van de school was.

Poppy was naar een andere kostschool gegaan en Jordan was verhuist naar Brooklyn. Alison sprak hem nog zo af en toe maar was niet van plan om hem ook in haar vriendengroep te nemen. Ze was niet echt meer bevriend met hem en ook Greg niet dus Alison zag geen reden voor vriendschap.

Nathan kwam aangelopen en kwam er ook bij. Na een tijd kwamen Daniël en zijn vriendin toch nog langs. Ik keek naar Jess die begon te lachen. Het meisje was veel te verlegen. Ze kleedde zich alsof ze populair was. Als ze haar mond nu open deed zou ik haar wel als vriend willen maar zoals ik al zei, van twee kanten komen.

Alison

Sinds mijn vader dood was en Howlings in de gevangenis is mijn leven langzaam tot rust gekomen. Ik ben blij dat het voorbij is. Mijn leven werd er helemaal in meegesleurd.

Met Yana had ik nog zo nu en dan contact. Ze was nog een keer langsgekomen voor en we hadden het wel gezellig gehad. Ze wist het hele verhaal nu. Ellen sprak ik niet meer. Na onze ruzie in het hotel wilde ze niks meer met me te maken hebben. Ik had er ook niet zo'n behoefte aan. Yana was ook niet mijn beste vriendin en ik sprak haar niet iedere dag want ze lieten me beide aan mijn vader denken.

Faith was nog steeds boos op me voor vertrekken dus wil afstand houden. Ik sprak Carlos nog wel eens maar ik had een vriendje en hij een vriendin die Faith heette. Daarom spraken we niet vaak. Milan had het niet graag en Faith ook niet. Daarom was er zo nu en dan maar contact maar niet al te vaak.

John was er na die nacht vandoor gegaan en niet meer terug gekomen. Hij liet niks meer van zich horen en we hadden er allemaal vrede mee want hij liet ons ook de hele tijd denken aan alles wat er was gebeurd.

Ik keek naar de mensen om me heen en glimlachte naar Milan. Ik bofte met hem. In het ziekenhuis en daarna was hij erg lief. Ik moest hockey langzaam opbouwen en dat het ik samen met Milan gedaan.

Megan en ik waren weer beste vriendinnen en mijn leven was beter dan ooit.

Ik was eindelijk gelukkig en ik hoefde niet meer bang te zijn. Wat was dit een opluchting.

Ik keek naar Milan. "Waar denk je aan?" Vroeg Milan. Iedereen keek me aan. Ik glimlachte. "Hoe blij ik ben dat alles over is en jullie nog hier bij mij zijn" Iedereen hief zijn glas. "Op een geweldig einde!" Riepen we allemaal.

Heyyy

dit was het dan. Het vinkje gaat erop en is af.

Ik ben zo blij met alle lezers die ik had en alle lieve comments en vote's.

Het is al een lange tijd geleden dat ik deze boekenreeks ben begonnen en ik ben blij dat alles zo is geworden.

Ik ben zelf erg blij met dit boek en hoe het is gegaan. Af en toe moeilijk voor inspiratie maar het is me gelukt. Met jullie hulp

Iedereen nogmaals bedankt en hopelijk lezen jullie mijn andere boeken nog~!~

Lovee yaa alll

♥♥♥