Mission New York

Back home finally

Alison

Ik zat in een kleermakerszit op de bank. Iedereen keek naar mij, inclusief Megan, mijn moeder en William. En ik keek naar mijn sokken. "Daarom ben ik dus hier. Maar het schooltripje liep uit op een ramp en mijn beste vriendin gooide een bord naar mijn hoofd en vriendje ging vreemd." Niemand durfde ik aan te kijken.

"Waarom kwam je niet eerder?" Ik zuchtte "Jullie kwamen niet zoeken en het leek alsof jullie de hoop hadden opgegeven ofzo" zei ik zacht. Ik keek op en keek Milan aan. Zijn ogen waren waterig en keken me doordringend aan.

"Blijf je hier?" Vroeg Arianna na een lange stilte. "uhmm ik weet niet hoe ik dat doe. School kan papa zo bellen en dan zeggen dat ik ben weggelopen. Dan is hij hier in no-time" Mijn moeder zuchtte. "Dat regelen wij wel." Zei William.

Ik keek naar Milan en Megan die als enige nog in de kamer waren. Daniël wou met Ari praten en mijn moeder en William waren boodschappen doen. "Willen jullie mee mijn spullen ophalen in het hotel?" Ze knikte. Snel pakte ik Uggs uit mijn kast, die daar nog stonden en een tas van Victoria Beckham die ik ooit voor mijn verjaardag had gekregen.

We liepen de straten door en langzaam kwamen gesprekken op gang door leuke herinneringen die we overal hadden meegemaakt, onder andere in Central Park.

Megan, ik en Milan liepen de lobby in en op de banken zaten twee leraren met Yana, Ellen, Tom en Wren te praten. Snel liepen we door. Eenmaal op mijn kamer zag ik dat ze door mijn spullen waren gegaan. Alles lag overhoop. Ik gooide alles terug in de Louis Vuitton reistas en mijn Gucci koffer. "Snel gaan' zei Megan.

In de lift stopte die op de vierde etage omdat er iemand in wou. Het was Ben. "Brooke wat doe je hier? Ga je?" ik knikte en zei verder niks meer. "Iedereen zoekt je" Ik haalde mijn schouders op. "Dan zeg maar dat ik er vandoor ben en niet meer terugkom." Zei ik bot. "Maar Tom dan?" "Die hing vreemd" "En Ellen?" "Die heeft borden naar mijn hoofd gegooid" "En Yana?" "Daar hou ik misschien nog wel contact mee maar ik ga weer naar huis toe"

"En wat moet ik dan tegen de leraren zeggen?" "Weet ik veel, zoek lekker zelf uit. Is dit een politieverhoor?" De lift ging eindelijk open snel pakte ik mijn reistas en Milan mijn koffer. We liepen snel door. Ellen en Tom rende achter ons na. Tom stond voor me opeens en hield me tegen. "Wat?!" Riep ik. Iedereen op straat keek raar om. "Ga je nu?" ik knikte "Duhh" Hij keek naar Megan en Milan. "Dat is je ex ofniet? Die stiefbroer?" Ik keek naar Milan en knikte. "En dat is je beste vriendin? Megan?" Ik knikte nog eens. "Dus je hebt mij en Ellen alleen vervangen"

Megan stapte maar voren. "Eigenlijk hadden jullie ons vervangen en nu hebben we onze eigen plek terug gepakt" Zei Megan bitchy. Ellen stapte op Megan af. "Brooke is niet zoals jullie" Ellen keek me aan. Megan begon te lachen. "Brooke? Je kent haar dus niet eens. Ze heet Alison en is MIJN beste vriendin dus hoepel maar lekker op"

Ik rolde met mijn ogen en zwiepte mijn haren over mijn schouders. Ik liep weg en pakte Megan's hand vast en trok haar mee voordat ze haar vuist tegen Ellen sloeg.

Ellen was nog steeds iemand waar ik om gaf maar niet meer als beste vriendin. Ik wil zeker later als het veilig voor mij is weer contact maar nu even niet. We moeten zoiezo denk ik bijkomen van die ruzie.

Ik liep even langs mijn huis. Daniël was al thuis en zat te gamen. Ik liep naar de voordeur waar Milan en Megan stonden te wachten. "Zullen we naar het café in het park gaan?" Vroeg Meg. Ik en Milan knikte

"Ik bestel" Zei Megan en liep naar de kassa toe. Ik en Milan liepen naar onze oude plek aan het raam en gingen zitten. "Ik heb je gemist" Zei ik zacht. Hij glimlachte."Ik ook. Ik was bang dat ik je voor altijd kwijt was" ik pakte zijn hand die op tafel lag. "ik verlaat je niet nog eens" Hij kneep even in mijn hand. "Ik hoop dat we weer verder kunnen gaan waar we waren" Zei hij. Bedoelde die als in een relatie? Ik wist niet wat ik moest zeggen maar net op dat moment kwam Megan. "Op Alison!"

Arianna

Na de ruzie die ik net met Daniël had omdat ik met Steve had afgesproken achter zijn rug om. Ik wist niet hoe hij dat wist. Daniël was behoorlijk geflipt op me en had het uitgemaakt.

Ik vond het jammer maar was er niet kapot van. Ik voelde me niet meer zo als aan het begin van onze relatie toen ik smoor op hem was of toen we nog beste vrienden waren. Misschien waren we gewoon uit elkaar gegroeid en waren we beter af onder de titel 'Stiefzus en stiefbroer'

Ik liep het café in en zag dat Steve er zat met het boek van Alison. Ik moest h natuurlijk wel vertellen over Alison. Maar ik vind het een beetje raar want vanmorgen zei ik nog iets totaal anders, dat ze namelijk in DC zat.

Ik ging naast hem zitten en bestelde een koffie. Hij keek op. "Nu al terug? Mis je me zo?" Ik lachte "Nee ik heb nieuws" Hij keek verbaasd naar mij "Wat dan?"

Alison stond opeens naast de tafel op dat moment. "Ooohh hij is cute" Ze glimlachte er richtte zich toen weer op mij. "Ari, heb je..." haar oog viel op het boek wat openlag met haar aantekeningen. Ze pakte het op. "Hoe komen jullie hieraan?" "Uhm, ik wou je gaan zoeken en Steve zou helpen." Ik keek naar Steve die met open mond naar Alison keek.

"Nou nu hoef je niet meer verder te zoeken" Zei ze droog. "Is dat mijn jasje?" Vroeg ik. Ze keek even naar het jasje "Misschien" Snel liep ze weg.

"Dat was je nieuws?" Ik knikte "Ach ik zou toch al niet meer naar Washington gaan met mijn vriendin." Zei hij "Ze gaat al met een andere man. Haar nieuwe vriend" Zei hij. Ik keek met open mond. "Het is volgens mij de dag dat alles uitgaat ofzo" Hij keek me verbaasd aan. "Jij ook?" Ik knikte en keek naar mijn koffie.

"Ach komt wel goed" Zei hij. "Je hebt je zusje nog" Ik lachte. "Ach ja, die wordt vanzelf wel haar oude zelf" Hij glimlachte. "De bitchy?" Ik knikte lachend. Hij keek me lang aan. "Ik zie je meer als een vriend ofzo dan als een leerling" Zei hij. Ik glimlachte.

Alison

Megan was naar huis na het eten. Daniël en Arianna zaten beide op hun kamer want blijkbaar was het vandaag uitgegaan. Ik liep de trap op en werd Milan's kamer ingetrokken. "Hey?" Hij duwde mij op zijn bed en ging aan zijn bureau zitten. "Ik zat te denken, wat nou als je zolang met mijn vader en Yvette mee gaat?" Ik haalde mijn schouders op. "Dat kan" Hij keek verbaasd om. "Wil je dan niet veilig zijn?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik heb ook mensen ontmoet die wel iets om mij geven in Washington en ik wil niet jullie allemaal nog eens in gevaar brengen" Zei ik zacht.

"Maar ik ben voor jou graag in gevaar als ik daardoor jou in veiligheid breng" Zei hij. Hij kwam naast mij zitten. "Mag ik iets vragen?" Vroeg ik. "Tuurlijk" "Was je me vergeten?" Hij was even stil. "Ik dacht heel vaak aan je maar ik probeerde je te laten gaan maar dat lukte niet helemaal." Hij keek me in mijn ogen aan. "Ik heb altijd nog op je gewacht." Zei hij. Ik was even stil. "Heb je nog een relatie gehad?" Ik durfde hem niet aan te kijken. "Nee, ik hoopte dat als jij terugkwam we verder konden waar we waren want we waren nooit officieel uit elkaar"

Milan tilde mijn kin op. "Ik hou van je Alison, dat is nooit gestopt"