Mission New York

Can we trust him?

Arianna

Ik rende naar huis maar het lukte echt niet op mijn hoge hakken door de stad heen. Mensnen keken me meer aan alsof ik een mogool was. Ik rende ons huis in. "Alison!'' Riep ik hard. Ze liep naar beneden. Ze keek verdrietig. Dat zag je niet doordat ze lachte maar ik zag het want dan had ze opgezwollen ogen en meer foundation dan normaal gesproken op.

"Ik zag John" Ze keek me met grote ogen aan. "Weet je het zeker?" "Ja... nee... weet niet" Zei ik. Ze zuchtte en keek me aan. "En nu?" Toen ging de deurbel. Ik keek naar de deur en toen ik naar Alison wou gaan kijken was ze weg. Ze was al weggerend en ik wist niet waar naartoe.

Ik opende de deur en John stond voor me. "Uhh, hey" Zei hij. "Hoi, wat kom je doen?" Zei ik. Hij keek me aan. "Ik verdien de bitchy toon maar ik wil mijn excuses aan de hele familie geven" Zei hij. Ik haalde mijn schouders op. "De hele familie is niet thuis" Zei ik weer bitchy. "Wie niet dan?" Ik wist waar hij heen ging. "Mijn moeder, William, Ashley, en natuurlijk Alison maar ja daar weet jij vast niks van" Hij keek me verbaasd aan. "Wat bedoel je?" "Nou jij had met haar verdwijning te maken dus weet je misschien wel waar ze is" Zei ik.

"mag ik binnenkomen?" Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. "Ari, dit huis heb ik samen met je moeder gekocht" "Dat was je dood" Zei ik doodleuk. Hij keek me aan. "Ik zei toch het spijt me" Ik keek hem arogant aan. "Boeiend" En ik gooide de deur dicht.

Ik liep naar boven en zag Alison tegen Milan aanliggen op bed. "Is hij weg?" Fluisterde ze. Ik knikte. "Ze haalde opgelucht adem" Ik liep de kamer uit en bleef op de gang staan.

"Ben je bang?" Vroeg Milan. "Ik ... beetje... Ik wil niet weer weg" Zei Alison zacht, maar hard genoeg zodat ik het verstond. "Ik bescherm je, niemand komt bij jou in de buurt" Zei Milan. Ik glimlachte. Ik vond hun zo schattig samen. Maar Milan haalde ook wel echt het beste uit Alison en dan was ze ietsie minder bitchy.

Dan kon ik er nog mee leven

Ashley

Ik liep terug naar huis want mijn auto was voor de zoveelste keer weer eens kapot gegaan. Ik had hem ietsie verkeerd geparkeerd... Zet je auto nooit tegen een lantaarnpaal! NIet slim! Totaal niet!

Nouja back to the point

Ik liep dus naar huis ne zag toen opeens John op me af komen. Ik schrok een beetje maar probeerde dat niet te laten merken. Ik liep gewoon door en deed zo normaal mogelijk. Ik deed zelfs alsof ik hem niet herkende met zijn skere baardje.

"Ashley" Zei hij. Ik keek hem even aan. "Oh Hoi, ik zag je niet" Ik gooide mijn tas over mijn schouder. "Heb je even tijd om te praten?" Ik keek hem even aan. "Nu? Nee sorry" Zei ik. Hij keek me even aan. "Maar kort hoor, ik moet je vertellen dat ik niks met die verdwijning van Alison te maken." Zei hij

Ik keek hem aan want ik vond het niet erg geloofwaardig. Ik keek op en zijn telefoon ging af. Ik keek naar het nummer en de naam. Mijn vader's naam stond erbij. John nam op. "Nee ze is niet in New York... Nee Alison is hier niet... Misschien naar Seattle of waar ze eerst ook zat ofzo" John keek mij aan en knipoogde.

Toen hij had opgehangen keek hij me aan. "Als ik er iets mee had te maken had ik wel verteld dat ze bij jullie thuis is" Zei hij. Ik keek hem aan. hoe wist hij dat in vredesnaam?

"Ik wert dat omdat ik Arianna op straat hoorde roepen" Ik slikte. "Maak je maar geen zorgen. Ik zal niks zeggen" Kon ik deze belofte van iemand die mijn zusje ooit wou vermoorden vertrouwen?

"Ashley, als ik het wou vertellen had ik dat allang gedaan. Waarom zou ik dan eerst naar jullie komen?" Daar had hij een punt.

"Maar als jij niet de tweede persoon was die met de verdwijning had te maken wie dan wel?" "Howlings" "Maar waarom? Howlings heeft toch helemaal geen motief?"

"Howlings is je oom hè? Hij is de broer van je vader en beide wilde ze jou moeder kapot hebben nadat ze scheidde van je vader. Pas later haalde ze mij over toen ze al met de bedreigingen waren begonnen." "Maar één ding snap ik niet? Waarom Alison? Mijn moeder haatte Alison daarom moest ze naar die andere school"

"Alison is toch het lievelingetje. Daarom kreeg alleen Alison op haar donder telkens want je moeder wou haar als perfecte dochter opvoeden, het boeide haar niet zo als jij of Arianna iets deed. Jij was toch al een top turnster en Arianna had in die tijd nog een geweldig vriendje. En Alison..." Ik dacht even na "Alison had niks behalve haar bitchy levensstijl"

Het begon logica te krijgen. Howlings en mijn vader in samenwerking. Waarom alleen Alison slachtoffer was. "Je vader bedreigde jullie om bij Alison te kunnen komen" Zei hij. Ik slikte. "Mijn ouders houden dus eigenlijk" "Alleen van Alison" vulde hij aan.

Ik zuchtte. "Ik weet dat het veel informatie in een keer is maar geloof me, ik wil jullie helpen Howlings en je vader te stoppen. Ik heb veel te lang meegewerkt." Misschien moesten we hem wel vertrouwen als we van mijn vader af willen...