Epi 17

7.7K 678 13
                                    

Zawgyi

မေန႔ည ကေျပာင္းလဲၾကည့္ရန္ ေတြးမိေသာ
အေတြးတစ္ခုေၾကာင့္ ဒီေန႔မနက္ေစာေစာ
ထကာ ျပင္ဆင္ေနမိေသာ က်ြန္ေတာ္…
ကုိကုိ႔ဆုိင္သြားရန္ မသြားခင္ မွန္ထဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ
ျပန္ၾကည့္မိသည္

မွန္ တစ္ဖက္တြင္ အရိပ္ထင္ေနေသာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ပင္မမွတ္မိ…
က်ြန္ေတာ့္ ေျပာင္းလဲမႈက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပင္
မမွတ္မိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္
က်ြန္ေတာ့္ရဲ႔ ေျပာင္းလဲဖုိ႔အစီအစဥ္ထဲတြင္
က်ြန္ေတာ့္ပုံစံကုိ အရင္ ေျပာင္းလဲရန္ ဆုံးျဖတ္မိေသာေၾကာင့္…
အၿမဲ ဆံပင္ကုိနဖူးေပၚခ်ထားတတ္ေသာက်ြန္ေတာ္…
ခုေတာ့ ဆီလိမ္းကာ ေသေသသပ္သပ္…
တစ္ခါမွ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ မဝတ္ဖူးေသာ…အၿမဲ အက်ီၤအပြႏွင့္
ဖရုိဖရဲျဖစ္ေနတတ္ေသာ က်ြန္ေတာ္က
အခုေတာ့ ေမေမဝယ္ေပးထဲက ဗီရုိထဲထုိးသိမ္း
ထားခဲ႔ေသာ အဝတ္ျဖင့္ ေသသပ္ေနေသာ
အခါ အျခားတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားသလုိ
ခံစားလုိက္ရသည္…

တစ္ခါမွ အခုလုိမဝတ္ဖူးသည့္အခါ
က်ြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ေၾကာက္ရြ႔ံ မႈအနည္း
ငယ္ေတာ့ ႀကီးစုိးေနသည္

ကုိကုိ႔ဆုိင္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း
က်ြန္ေတာ့္ကုိ လွည့္ၾကည့္လာေသာ ကုိကုိ…
ဘာမွမေျပာပဲ မ်က္လုံးျပဴ းကာ ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္
က်ြန္ေတာ့္ကုိယ္ က်ြန္ေတာ္ မလုံမလဲျဖစ္လာသည္

ၾကည့္မေကာင္းလုိ႔မ်ားလား…
ထူးဆန္းေနလုိ႔မ်ားလား…ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ
ရုတ္တရက္ႀကီး ဆုိေတာ့ အရမ္းထူးဆန္းေနမယ္ထင္တယ္
ျပန္သြားလဲလုိက္ရင္ေကာင္းမလား…

စိတ္ထဲ ကိုယ့္ကုိ္ယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈအားနည္းစြာ
အေတြးစမ်ားက က်ြန္ေတာ့္ကုိေခ်ြးျပန္ေစသည္

"မုိးစက္…?မုိးစက္လား?"

ကုိကုိ႔ဆီမွ ထြက္လာေသာအသံ…က်ြန္ေတာ့္ကုိ
မမွတ္မိဘူးထင္သည္
ဘဟ္လုိျပန္ေျပာရမွန္းမသိသည္ႏွင့္ ေခါင္းသာညိတ္ျပမိသည္

"ဝုိး…တကယ္မုိးစက္…တစ္ျခားသူထင္ေနတာ
ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ  မွတ္ေတာင္မမွတ္မိဘူး
ေျပာင္းလဲသြားတာ"

တအံ့တၾသေျပာလာေသာ ကုိကုိ႔ပုံေၾကာင့္
တံခါးဝမွ မေရြ႔မိ …ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး
အဝတ္ျပန္လဲလုိ႔ရေအာင္ တံခါးလက္ကုိင္ကုိ ပါ
လွမ္းကုိင္လုိက္သည္

WineWhere stories live. Discover now