Zawgyi
မနက္ခင္းအလင္းေရာင္က မ်က္ႏွာေပၚ ျဖာက်လာသည့္အခါ မထခ်င္ေသးစြာ လးူလြန္႔မိသည္။
မ်က္ႏွာအပ္ထားေသာ ေခါင္းအုံးမွ မရင္းႏွီးေသာ အနံ႕
အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ မ်က္လုံးအသာဖြင့္ၾကည့္မိသည္။
စူးရွေသာ အလင္းေရာင္ကုိ မခံႏုိင္စြာ…မပြင့္ခ်င္ေသာ မ်က္ဝန္းတစ္စုံႏွင့္ပင္ အခန္းပတ္ပတ္လည္ကုိေဝ့ၾကည့္ရင္း
အေတြးတုိ႔ထဲ မေန႔ညက အျဖစ္တုိ႔က ဝင္ေရာက္လာသည့္
အခါ အလန္႔တၾကားထထုိင္မိေသာ က်ြန္ေတာ္…
အနည္းငယ္ မူးေနာက္ေနေသာ ေခါင္းေၾကာင့္
ကုတင္ေပၚမွ ခ်က္ခ်င္းမဆင္းႏုိင္ပဲ နားထင္ကုိ လက္နဲ႔အသာဖိရင္း ထုိင္ေနရဧ။္…
က်ြန္ေတာ္မေန႔က ဘာေတြလုပ္ခဲ႔တာလဲ…မွတ္မိသလုိ ထင္ေပမယ့္ ပုံရိပ္တုိ႔က ဝုိးတစ္ဝါးပင္…
ဦးေႏွာက္ကုိ အလုပ္ေပးကာ ညက အျဖစ္တုိ႔ကုိ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေနမိရင္း ပုံရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ ပီျပင္လာသည့္အခါ
မယုံၾကည္ႏုိင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ မ်က္ႏွာကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္
ဖိပြတ္လုိက္သည္။
က်ြန္ေတာ္တကယ္ပဲ သူ႔ကုိ အဲ႔လုိ လုပ္ခဲ႔တာလား…
သူနဲ႔ဘယ္လုိ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရပါ့မလဲ…
အတန္ၾကာ ကုတင္ထက္ မလႈပ္မရွက္ထုိင္ေနမိရာမွ
အိမ္ျပန္ရန္ စဥ္းစားရင္း အခန္းတံခါးကုိအသာဖြင့္ကာ
အျပင္ကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္သည္…
ဧည့္ခန္းထဲ ဘယ္သူမွ မရွိ…ရွင္းလင္းေနေတာ့မွ
သက္ျပင္းခ်ကာ အသက္ရဲရဲ ရႈရဲေတာ့သည္…
သူအလုပ္သြားၿပီထင္ပါတယ္…
ေခါင္းအသာထြက္ရင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာမွ အျပင္ကုိ ထြက္ကာ တံခါးဆီသုိ႔ဦးတည္လုိက္ေသာ က်ြန္ေတာ္…
မီးဖုိခန္းမွ ထြက္လာေသာ သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ဆုံသည့္အခါ က်ြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ရွက္ရြ႔ံမႈ ျဖင့္ မ်က္ႏွာပူလာသည္…
"ႏုိးၿပီလား"
က်ြန္ေတာ့္ကုိ ေျပာေနေသာသူ႔ကုိ ေမာ့မၾကည့္ျဖစ္…
က်ြန္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္ေနမယ့္ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကုိရင္မဆုိင္ရဲစြာ…
သူ႔စကားကုိ ခြန္းတုံ႔မျပန္ပဲ တံခါးဆီသုိ႔သာ ေလ်ွာက္လွမ္းလုိက္ေသာ က်ြန္ေတာ့္ ေျခလွမ္းေတြ…က်ြန္ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ကုိ လွမ္းဆြဲလုိက္ေသာ သူ႕ေၾကာင့္ ရပ္တန္႔သြားသည္…
YOU ARE READING
Wine
Romanceboy× boy Zawgyi အခ်စ္......အခ်စ္ဆုိတာဘာလဲေတာ့က်ြန္ေတာ္မသိဘူးလူေတြကေတာ့အခ်စ္ဆုိတာကုိအမ်ိဳးမ်ိဳးအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိၾကတယ္ က်ြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ နာက်င္မႈမ်ားစြာထဲကသာယာမႈတစ္ခုပဲ... Unicode အချစ...
