SENDEN BAŞKA

15:"Biz hiç saçma sebeplerden küsmeyelim olur mu?"

Merhaba arkadaşlar.

Bu bölümdeki şarkı favorilerim arasında ve bölüme de çok uydu bence.Bu arada hikayemi okuyan herkese çok çok teşekkür ederim.

Bu bölümdeki şiir Can Yücel'in şiiridir.

Herkese keyifli okumalar. :)

...

Gözlerini kaldırdı ve sırıtan bir ifadeyle bana baktı.Utanmıştım.Gülümseyerek gözlerimi önüme çevirdim.Ellerimi sıcacık elleriyle kavradı:

 "Seni hiç üzmeyeceğim.Söz veriyorum sana Begüm."

 "Biliyorum Orkun bu yüzden bu cevabı verdim zaten." dedim.Çaylarımızı içtikten sonra hesabı ödedik ve kafeden ayrıldık.Yolda yan yana yürümeye başladık.Birden parmakları elimin içine dokundu.Sonra parmaklarını parmaklarıma kenetledi.Bende sıkıca tuttum elini,sanki onu kaybedicekmişim gibi.

...

 ERTESİ SABAH

Telefonun titreşmesiyle uyandım.Telefonu elime alıp neler olduğuna baktım.Saat 7.30 olmuştu.Mesajı açıp okudum:

 "Günaydın.Her sabahki gibi bankta bekleyeceğim seni."

"Günaydın ve iyili mesaj attın.Uyuyakalıyordum." yazıp cevap gönderdim.Dünden beri içimde garip bir mutluluk vardı.Garipti işte.Onu seviyordum,hem de çok.Yataktan kalktım ve hazırlanmaya başladım.Giyindikten sonra mutfaktaki kahvaltıdan birkaç yudum atıştırdım.Annem seslendikten sonra evden çıktım.Orkun bankta oturmuş beni bekliyordu.Kapının önünde durup bana doğru gelmesini bekledim.Yanıma doğru gelirken sırıtıyordu.Onun gülen gözleri benim de sırıtmamı sağlıyordu.

 "Günaydın Begüm."

"Günaydın." dedim ve birden parmaklarımı parmaklarına kenetledi ve okula doğru yürümeye başladık.Bir yandan konuşuyor bir yandan yürüyorduk.Okula iyice yaklaştığımızda elimi çekmeye çalıştım.Orkun bunu farkedince :

 "Okulda bilinmesini istemiyorsun di mi?"

 "Aslında bilinmese daha iyi." dedim ve ona baktım.

"Haklısın.Bilinmemesi belki de daha iyi olur.Peki yakın arkadaşlarına söyleyecek misin?"

"Senin için bir mahsuru yoksa söylemek istiyorum."

"Benim içinn hiçbir sorun yok.İstediğine söyle.Ama benim söyleyeceğim kimsem yok." dedi ve benim birden yüzüm düştü.Onunn bu sözü söylemesi bana çok dokunmuştu.

 "Ama ben varım di mi?Artık senin hem sevgilin hem de en yakın arkadaşınım." dedim.Gözlerini bana dikti ve kocaman gülümsedi.

 "Sen,iyiki varsın sen."

Okula girip,sınıfa çıktık.Deniz ve İzel meraklı gözlerle bana bakıyordu.Montumu çıkarıp astıktan hemen sonra Cenk yanımıza geldi:

"Begüm siz Orkun'la çıkıyor musunuz?" diye sordu.Çok ani bir soruydu bu ve afallamıştım.Kurtarıcı gözlerle Orkun'a bakıyordum ama başı başka yöne çevrilmişti.Deniz ve İzel'in meraklı gözleri hala üstümdeydi:

"Onu nerden çıkardın?" diye sordum Cenk'e.O sırada Orkun'a tekrar bakmıştım.Bana bakıyordu ve zor durumda olduğumu farketmişti."Neler oluyor orda " der gibi başını oynattı.Bende ona Yardıma ihtiyacım var." bakışı attım.O anda yerinden kalkıp ysnıma geldi.

"Günaydın gençler,sabahın köründe ne konuşuyorsunuz böyle hareretli hareretli?" dedi. Cenk :

"Sana da günaydın Orkun.Hiçbir şey konuşmuyorduk." dedi.Birden Orkun'un kızmaya başladığını anladım.