Almost Over You (Completed)

18

Start na ng new school year.

As usual, double job na naman ako. 6 am ang time ko kaya at 4:30 am gising na ako. Kung dati di ako nagluluto at sa school na ako kumakain, iba na ngayon. The past few weeks kase nasa bahay lang ako to cook our food pero dahil balik pasok na ako, napilitan akong gumising ng mas maaga para makapagluto ng almusal para sa aming dalawa. Wala naman kaso yun. It's better actually kase mas may lakas ako na magturo sa first class ko.

Our relationship improved kaya lang less na yun intimacy. Hindi ko naman mapipigilan yun palagi. Pero at least I have my protection. And Richard does'nt know na I'm into pills. Ayaw din naman kase niya ng rubber. Hindi daw appealing sa kanya. God,alam ko na rin ang mga terminologies about sex!

Richard was extra sweet na rin naman. Laging may uwi sa akin pagdumadating.

My friends were also used to is being live in partners.

Hindi pa rin alam ng parents ko ang tungkol kay Chard although naikukuwento ko na may boyfriend na ako. Akala ko magagalit si Tatay dahil sinagot ko ng hindi ko man lang naipapakilala sa kanial pero sabi nila ang tanda ko na daw at dapat ma nga akong mag-asawa. Paano? Ayaw nga ng kasal ni kulas!

Sa school, hindi pa rin aware ang mga co-teachers ko so no problem. Pero balak kong ikwento na kay Cathlyn dahil mapagkakatiwalaan ko naman yun. Isa pa, siya yun pinakabestest friends ko sa school. I know she won't judge me.

Hanggang 2 pm ang pasok ko. Actually hanggang 12pm lang ang klase ko pero dahil 8 hours ang pasok, I had to stay til' 2 pm.

Pagdating sa bahay, konting pahinga lang and then gorabels ako sa shop.

Tuloy na rin sa pagbili ng foid for our dinner. Pagdating ni RJ ng 7pm, magdinner kami and then mag-uusap or minsan sexy time namin tapos pahinga dahil may pasok kami kinabukasan.

During Weekends, minsan nagroad trip kami or umuuwi sa Laguna para dalawin ang kapatid niyang si Trisha ang husband nito at ang parents niya.

I can say na nai-enjoy ko na rin kung ano ang meron kami. Pero yun nga lang at the back of my mind yun kasal question mark pa rin.

Hindi na namin pinag-aawayan yun tungkol dun dahil nag-usap na kami na isantabi muna ang bagay na yun dahil maaga pa para dun. Okay na rin sa akin. Basta kapag dumating sa punto na kailangang pag-usapan yun, dapat pagusapan namin yun.

☆☆☆

"Mahal, baka magpush through na yun Vietnam. And ako daw ang ipapadala. Kami ni Jerald. 2 mos lang naman kase piloting daw. Tatanggapin ko ba?"

"Ikaw. Ayoko naman maging hindrance sa success mo."

"Pero hindi tayo magkikita ng 2 mos. Baka di ko kayanin. Baka umuwi ako ng di oras."

"At bakit di mo kakayanin?"

"Syempre, di kita kasama."

"Aysus! Sandali lang yun." Pero sa loob loob ko, nalulungkot ako. Naisip ko na lang na ito yun test kung kaya kong mawala si Richard if in case hindi kami mag-click in the future.

"Pero mahal, baka gusto mong sumama. Magleave ka ng two mos sa school and samahan mo na lang ako."

"Mahal, kapapasukan pa lang. Isang buwan pa lang, di pa settled ang students ko."

"Huwag na kaya akong tumuloy? Ipasa ko na lang kaya kay Kenneth, tutal magaling din yun."

"Ano ka ba! Sayang yun trabaho."

"Pinapalayas mo ba ako? Kase ako, ayoko."

"Hindi sa ganun. Gusto kita dito kaya lang kung magandang opportunity yan, e di i-grab mo."

"Kaya nga lang kase, mamimiss kita."

"E di tawagan mo ako araw-araw."

"Yan ba gusto mo?"

"Ikaw ang masunod sa gusto mo mahal. Hindi ako. Do what you want. Lahat naman ng gusto mo, tatanggapin ko, mahal kase kita."

"I love you,too mahal.

Malungkot ako, pero ayokong pangunahan si Richard. Batid ko na mahal niya ako, pero hindi pa siya handa sa kasal. Tanggap ko naman yun. And susuportahan ko lahat ng gagawin niya.

"Mahal, basta kahit anong mangyari, kahit anong maging desisyon mo, hihintayin kita. Tatanggapin ko. Don'r worry. It's just work."

"Paano kung biglang may umakyat ng ligaw dito? Sayo, paano kung maligawan ka na naman?"

"As if naman papayag ako. Ano ka ba! Ikaw lang. Ano ba iniisip mo?"

"What if buntisin na kita para pagbalik ko hindi mo ko maiiwan?"

"Seryoso ka sa sinasabi mo?"

"Yes. Ayokong maagaw ka pa."

"It's not like that. 3 mos pa lang tayo. Hindi ganun kadali yun."

"Ayaw mo bang magka-anak tayo?"

"Gusto ko naman. Kaya lang Richard naman, di ako pwedeng mabuntis ng walang asawa. Baka mapatanggal ako sa trabaho."

"E di papakasalan na kita. Magpakasal na tayo kahit sa judge o sa mayor muna."

"O akala ko ayaw mo?"

"Hindi lang ako handa dati. Pero ngayon handa na ako. Ikaw ba?"

"Teka sandali lang. Hindi ganun kadali yun."

"Bakit ikaw na ang hindi handa? Dati gusto mo, e bakit ngayon ayaw mo na? May problema ba sa akin?"

"Wait! Naisip ko kase ngayon lang na tama ka, ibang usapan yun kasal. Hindi na pwede bawiin kapag nagkamali."

"Mahal mo ba ako?"

"Oo naman."

"E di pakasal na tayo. Tutal, 27 ka na. Ako naman 28 na. Matanda na tayo and..."

"And.."

"And handa na akong patali sayo. Please."

"Pag-iisipan ko."

"Mahal, sana pumayag ka. I mean it."

"Okay. Let's go to sleep na. Ipahinga mo muna yang iniisip mo. Maayos natin ito. Pero malalaman mo rin yun sagot ko, soon.."

"I love you, mahal."

"Love you, too."

We end up making love that night. Ramdam ko yun clingyness niya. Yun bawat haplos niya, parang sabik na sabik. Parang humihingi ng assurance. Puno ng pagmamahal.

O ngyon, baligtad na ang mundo. Dati ako ang ayaw, pero ngayon ako na ang hindi sigurado. Pero iisipin kong mabuti.

I'll call Sheena and the girls. Kailangan ko ng advice.