Heartless

Chapter 14 - Bee

Bianca's POV

Nagbabasa ako ng magazine habang naghihintay kay Kenzo dito sa Starbucks malapit sa University. Nakakarelax ang ambiance dahil tahimik. Maagap pa kasi, kaya wala pa masyadong tao. Siguro kanina, madaming costumer dito. Alam na, madaming mahilig sa kape.

I recieve one text message from him. He's malapit na daw. So, I prepare myself.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. As usual, I'm still dyosa parin.

"Hey." Pagkatunghay ko nakita ko ang nakangiting mukha ni Kenzo. He take his seat at magkaharap kami. Hindi ba sya nangangalay? Lagi kasing siyang nakangiti.

"Hi." I give him a look and smile. Agad ko ding iniwas ang tingin ko.

"Kanina ka pa ba dito? I'm sorry nalate ako ng konti." Sabi niya and give his apologetic look.

"It's okay. What's your plan?" Tanong ko sa kanya hindi ko kasi alam kung ano ang gagawin namin. Hihingi lang ako sa kanya ng idea.

"Let's take our order first. Anong gusto mo? Chill ka lang." He chuckled. Walanghiyang to.

"Chocolate frappe na lang."

"Okay then." Tumayo na siya at umorder. He simply take a look at me again and smile again.

Ano ka ba Kenzo Chan. Papatayin mo ba ako? Papatayin mo ba ako sa ngiti mong yan. Killer smile.

It feels my face so red. Ano ba? Hulog na agad ako sa ngiti pa lang niya.

Bumalik na siya sa table namin. Inabot na niya sakin yung order ko. Kita kong ganun din yung inorder niya. He also order one slice of cake, mocha flavor.

"For you talaga yang cake." So, kinain ko na din. Para sakin daw e. Tatanggi pa ba ako?

Masarap naman yung lasa. Pero mas masarap pa rin pag ako ang nagbake. Honestly speaking.

Tinitignan niya ako kung anong reaction ko. "Anong lasa?" Natawa ako sa tanong niya. Seryoso ba siya.

Inagaw niya sakin yung kutsara at tinikman din yung cake na ikinagulat ko.

"Yu-yung spoon?" Sabi kong nauutal at nanlalaking mga mata ko.

Ngumiti siya. "It tastes good. What about the spoon?"

"Isinubo ko na yung spoon tapos isinubo mo uli?" I don't understand him. Hindi makapaniwala kong tanong sa kanya.

"Anong masama dun?" Parang wala lang sa kanya yun.

I rolled my eyes at him. I drink my frappe. He's unbelievable.

Inilapit niya sakin yung upuan niya at naamoy ko yung amoy niyang sobrang bango. Kahit ata pawisan sya mabango pa rin siya for sure.

"Hey Bee." Bulong niya sa tenga ko. Sheez. I feel butterflies in my stomach. He look into my eyes. Nakakalunod yung mga titig niyang yun.

Iniiwas ko kaagad yung tingin ko sa mga mata niya. Pinaypayan ko ang sarili ko gamit yung kaliwa kong kamay. "Ang init."

I heard him chuckle. "Ang lamig kaya dito." He burst his laugh out loud. Binatukan ko nga.

"Chill ka lang. Bee." Then he raised his both hands as signed of his defeat.

I glared at him. "Why you keep on calling me Bee? I'm not bubuyog kaya, anong tingin mo sakin Jollibee?!" Bulyaw ko sa kanya. Bwisit na'to. He kept on calling me Bee.

Sa halip na sumagot sa tanong ko lalo pang tumawa tong bwisit na'to. "Hoy Kenzolangot. I'm serious here!"

Sa inis ko sa kanya tumayo na ako at naglakad palabas ng Starbucks. Nang nakalabas na ako. He grab my arm.

"Bitiw." Matigas na sabi ko kay Kenzo.

"I'm sorry. Okay. I.. I'm just joking around you know." Inirapan ko siya. Naglakad uli ako palayo.

"Bee!"

Lokong to. Andami tuloy nakatingin samin. Nakakahiya. Baka isipin na boyfriend ko to. Eh, hindi naman talaga.

Binalikan ko siya at pinagpapalo pero lahat ng palo ko sinasalag lang niya ng isang braso niya. I caught off guard. Bigla ba naman niyang nakuha yung mga braso ko at inilagay sa likod ko gamit yung dalawa niyang kamay. Para tuloy siyang nakayakap sakin.

Ang lapit niya sakin. Hindi ako makahinga. "I can't breathe." Mahinang sabi ko. "Bitawan mo ako."

Ngumiti siya. "Ayoko nga. Bee." Pilit kong kinakalag yung higpit ng kapit niya sa mga kamay ko.

"Ano ba ang kulit mo. Nakakahiya oh. Ang daming tao. Pinagtitinginan na tayo."

"Papakawalan kita pero sa isang kundisyon. Wag kang aalis basta basta. Wag kang aalis hanggat hindi ko sinasabi. Wag mo akong iiwan. Gusto ko dito ka lang sa tabi ko."

Tinitingnan kong maigi yung mga mata niya dahil sobrang lapit ng mga mukha namin sa isa't isa. Parang kilala ko siya. Hindi ko lang alam kung saan at kailan.

"Fine. Release me now." Sabi ko sa kanya. Unti unti na ngang lumuwag yung kapit niya sa mga kamay ko.

"Happy now?" Sarcastic kong sabi sa kanya.

"Of course. You mean it. Right? Bee."

"Okay. Kenzolangot." At inilabas ko yung dila ko na parang bata. Belat.

Hinawakan niya yung buhok ko at ginulo. Ngumiti siya ng malawak.

"Alam mo bang antagal ko yang sinuklay tapos guguluhin mo lang!"

"Okay lang yan. Cute ka naman." Inakbayan niya ako papunta kotse niya.

Pupunta kaming mall since maagap pa naman. It's wednesday naman and it's holiday kaya walang pasok so pasyal daw muna kami ng maiba naman.

--

Days passed. He kept on calling me Bee. Feeling ko talaga inaasar niya ako.

"I'm mataba ba?" Tanong ko kay Skyla na busy sa kinakain niyang sandwich. She raised her eyebrow.

"No. Your not. Why?" I look away.

"Wala lang. I'm just asking. So you think I'm sexy?" She glared at me.

"What's your problem ba, Bianca? You're almost freaked out." Natatawang sabi ni Ashley.

"Baka may pinagpapasexyhan." Gatong naman ni Hannah.

"Aba, Bianca. May hindi ka ikenekwento samin ha." Pang-aasar ni Ashley sakin. "Di ba? Hannah."

Tumawa naman ng malakas si Hannah. Napatingin kaming tatlo sa kanya. "Sorry. I'm just thinking about something. And yes. Bianca may hindi ka kinekwento samin." Tumingin siya kay Ashley. "Ikaw din. May hindi ka kinekwento samin." May panunukso yung tingin niya.

So, napakadami na pala agad na nangyari samin.

"Bee!" I heard him shouting at me. Ngiting ngiti siya at ngumiti din ako kay Kenzo.

Hinigit ni Skyla ang ilang hibla ng buhok ko at pinanlakihan niya ako ng mata. Tinignan niya ako ng What-is-the-meaning-of-that-look. Ashley and Hannah glaring at me right now.

Anong sasabihin ko?