S.H.I.E.L.D. High School

Chapter 23.

Steve POV

'Welkom terug! Ik hoop dat jullie allemaal een leuke vakantie gehad hebben,' zei meneer Fury terwijl hij zijn boeken op het bureau legde. Ik keek Clint lachend aan. Super vakantie. Ik keek naar achter en zag Nat met keuken naastThor zitten. We begonnen de les. Ik opende mijn boek op de juiste bladzijde en vond een briefje. Verbaasd opende ik het briefje.

10 uur s'avonds.
De oude fabriek.
Kom alleen.

Stond erop. Ik hield mijn adem in en mijn hart ging als een razende tekeer. 'Wat is?' vroeg Clint. 'Niks,' zei ik en borg snel het briefje op in mijn zak. De hele les heb ik aan het briefje gedacht. Van wie zou het zijn? Misschien was het wel gewoon een grap van Thor of Tony. MAar toch maakte ik me zorgen. Na school fietsten ik samen met Bucky naar huis. Hij woonde een paar huizen naast de mijne. S'avonds zei ik tegen mijn ouders dat ik eerder naar bed ging zodat ik om 10 uur naar buiten kon glippen. Zo zacht mogelijk pakte ik mijn fiets en reed naar de oude fabriek. De oude fabriek was vroeger een autofabriek geweest maar ging failliet. Sinds dien staat het leeg en komt er nooit iemand. De persoon die het briefje geschreven had, kon bijna geen engere plek uitkiezen. Ik zette mijn fiets tegen het hek aan. Het hek leek met een tang doorgeknipt te zijn. Voorzichtig kroop ik door het gat heen en liep over het terrein. Oo mijn hoede en schrikkend van elk geluid, liep ik de fabriek in. Alles lag onder het stof en er lage nog oude, verroeste auto onderdelen. Het was donker en had geen idee waar ik heen moest. Ik zocht het briefje in mijn zak. Ik had een kleine zaklamp meegenomen en scheen op het briefje om het te kunnen lezen. Er stond allen de oude fabriek, maar de oude fabriek was best groot. Toen hoorde ik een geluid achter me. Geschrokken draaide ik me om en staarde in het duister. 'Wie is daar?!' besloot ik te roepen. Er kwam een schaduw tevoorschijn. 'Steve?' hoorde ik. Ik herkende de stembanden de schaduw. 'Tony?' vroeg ik en inderdaad, Tony kwam uit het donker tevoorschijn. 'Tuurlijk. Ik had kunnen weten dat dit een of andere grap van je was,' zei ik zuchtend. Maar Tony leek van niets te weten. Hij haalde een briefje hit zijn zak. Hetzelfde briefje als ik. 'Weet jij van wie et is?' vroeg Tony. Ik schudde met mijn hoofd. We liepen voorzichtig rechtdoor. 'Waarom zouden we hier moeten zijn?' fluisterde Tony. 'Geen idee,' fluisterde ik terug. We liepen door naar een andere kamer. Hij was donker maar plots sprongen de lichten aan. Ik keek Tony verward aan. Toen ik de kamer rond keek, zag ik allemaal oude machines. Maar in het midden stond een computer die aan stond. Er is iemand hier. Ik en Tony liepen langzaam naar de computer. Toen sprong er nog een licht aan. Het licht kwam vanuit een andere kamer met een raam. Door het raam werden twee personen zichtbaar. De ene was van een oudere man. Hij had een zwarte hoodie aan waardoor je zijn gezicht niet kon zien. Het gezicht van de ander was maar al te duidelijk. Bucky.