Thousand of Years ••completed••

Thousand of Years-part12

Incheon ေလဆိပ္ကေနအဆင္း အမိေျမ ေတာင္ကိုရီးယား၏ေလထုကို တဝႀကီး ရွဴသြင္းျပီး စိတ္ေျဖေလ်ာ့ကာရွဴထုတ္လိုက္မိသည္။ထြက္လာခဲ႔တာ တစ္ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူးဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမဟူေသာအသိက ေႏြးေထြးသြားေစသည္။ လက္ဖဝါးကို လာဆုပ္ကိုင္ေသာအေတြ႔ေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္မိေလေတာ့ ေမာင္ဟာ ႏွစ္လိုဖြယ္ ေႏြးေႏြး ေလးျပံဳးျပေနေလရဲ႔။

ဆံႏြယ္ညိဳေတြ ေလမွာဝဲကာ ႏွင္းပြင့္ေတြၾကားထဲ အေတာက္ပဆုံးး အင္းသူ႔မ်က္စိထဲမွာေပါ့ေလ လွပေနတဲ႔သူမရဲ႔လက္ဖဝါးငယ္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး အႏူးညံ႔ဆုံးျပံဳးျပလိုက္သည္။ေရွ႔ဆက္ရမယ့္ခရီးမွာ သူမ ခြန္အားေတြအျပည့္ရွိေနဖို့လိုသည္ေလ။အနာဂတ္ဟာ ဆူးခင္းလမ္းမမည္ ပန္းခင္းလမ္းလည္းမပီ ဆိုတာ သူသာသိသည္မို႔။

''သတၱိေတြအျပည့္ပဲလားSu''

ရုတ္တရက္ေျပာလာတဲ႔သူ႔စကားကို သူမ ခပ္တိုးတိုးရယ္လိုက္ရင္း

''ေမာင္ဟာေလ တစ္ခါတစ္ခါ ဟာသမဟုတ္တဲ႔ ရယ္စရာေတြ အရမ္းေျပာတာပဲ အိမ္ျပန္​တာ  သတၱိလိုလို႔လား''

''မျမင္နုိင္တဲ႔အနာဂတ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ေလSu''

''ေမာင္ရွိေနရင္ေပါ့ ေမာင္သာ အနားမွာရွိေပးမယ္ဆိုရင္ ရေလာက္ပါတယ္ လိုတဲ႔သတၱိမွန္သမ်ွ''

မတင္မက်သူမအေျဖကို သူေစာဒက မတက္မိပါ။ေက်ာ္လႊားနုိင္ေလာက္သည္ဟူေသာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မွိန္မွိန္ေလးနဲ႔ပင္ သူအတြက္ ေျဖသိမ့္စရာရေနျပီေလ။စိတ္ခ်Su ကိုယ္မင္းေဘးမွာပဲ ေနမွာပါ။

''Daddy''

သူ႔လက္ထဲကထြက္ခြာကာ သူမရဲ႔ Daddyထံေျပးကာ ေထြးဖက္ႏႈတ္ဆက္ေလေတာ့ သူျဖည္းျဖည္းပဲသူမတို႔နားေလ်ွာက္လာခဲ႔လိုက္သည္။

'' ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါအုံး ဒါ Su  ရဲ႔ Daddyေလ Daddy သူက သမီးေျပာတဲ႔သူပဲ''

''ဟုတ္ကဲ႔ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ Li Shixunပါ''

သူဦးညႊတ္ႏႈတ္ဆက္ေတာ့ Su's Daddyရဲ႔မ်က္ဝန္းထဲက အရိပ္ေရာင္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုဖတ္မိသြားသည္။သူသိေနတာေပါ့ ဒီအလိုမက်မႈ႔ေတြကို။ က်ဥ္းလြန္းတဲ႔ ကမၻာၾကီးကိုပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ႔ အျပစ္တင္ရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႔။ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဆုံဆည္းနုိင္လြန္းတဲ႕ ကံၾကမၼာကိုပဲလားး။