BİR ADAM YARATMAK. (NECİP FAZIL KISAKÜREK)

3.PERDE

ÜÇÜNCÜ PERDE

94

(Yalıda Husrev'in kitap odası. Cephede, yerden bir karış yüksekliğinde üç pencere. Solda,

oturulacak yüzü ve iskemlesi sol duvar tarafında ve cephesi karşı duvara doğru, dört ayaklı, büyük

bir yazı masası. Yazı masasının üstünde, solda bir abajur, ortada hokka takımı, sağda bir kaç kitap.

Yazı masasının önünde, sol köşesine yapışık ve cephesi meydana doğru, geniş bir koltuk. Yazı

masasının ta karşısında ve sağ duvarda, içi odun dolu bir şömine. Şöminenin sağ ve sol yanında,

duvarın içi oyulmak suretiyle yapılmış iki açık kütüphane. Şöminenin üstünde, duvara mus-selles

bir kordonla asılı büyük bir yağlı boya portre. Husrev'in babası. Tıpkı Husrev. Şöminenin mermeri

üstünde altışar mumlu iki gümüş şamdan. Sağdaki duvarın ön kısmında ve şömineye bir kaç metremesafede sofaya açılan buyuk kapı. Şöminenin sağ ve solunda biri cephenin sol köşesine, öbürü sol

duvarın ön kısmına bakan iki koltuk daha. Şöminenin önünde ve iki koltuk arasında alçak ve

yuvarlak bir sigara masası. Sol duvarın ön kısmında, duvara bitişik "'e yazı masasına bir kaç metre

mesafede bir divan. Divanın yazı masası tarafındaki başına bir etajer bitiştirilmiş. Etajerin sağında

bir telefon, ortasında bir heykel, solunda bir abajur. Etajerle yazı masası arasında küçük bir kapı.

Sol duvarda ve etajerin üstünde, kalın ve siyah bir örtüyle ka-

97

palı bir çerçeve. Eşya baştan başa stil. Cephedeki üç pencere arasındaki iki boşluk kısmında, birer

sehpa üzerinde iki

abajur daha. Sağdaki kapıya yakın kütüphanenin önünde

de bir kolon abajur. Tavanda tenvirat yok.)

BĐRĐNCĐ SAHNE Kimse yok - Sonra Osman

(Perde açılır açılmaz kitap odası olduğu gibi görünür. Bomboştur. Pencerelerden gelen tek tük ışık

kırıntılarından başka meydanda hiç bir ışık yok. Mevsim kış, vakit gece ve oda karanlık. Uzaktan

rüzgâr uğultusu gelmekte. Birdenbire telefon çalar ve durur. Gelen yoktur. Peşinden bir daha, bir

daha çalar. Sağdaki büyük kapı açılır. Osman girer. Girince kapıyle kütüphane arasındaki elektrik

düğmesini çevirir. Bütün abajurlar yanar. Mavi, kırmızı, sarı, portakal rengi bir ışık demeti hasıl

olur. Osman telefona koşar. Ahizeyi kulağına götürür...)

OSMAN - Buyurun efendim! (Bir an sükût) Hus-rev Beyin yalısı! Evet, evet efendim. (Bir an

sükût) Hayır, kimse yok. (Bir an sükût) Beyefendi mi? Maçkadaki apartmanda değil mi? (Bir an

sükût) Hayır! Buraya hiç uğramadı. Ne bugün, ne dün. (Bir an sükût) Peki efendim. (Bir an sükût)

Ben mi? Ben uşak Osman!

(Osman ahizeyi yerine koyar. Müteessir bir tavırla geldiği yerden çıkar. Giderken abajurları