Η Αποκαλυψη.

463 62 46
                                    

Αρης Pov

Εκδικηση.

Η λεξη αυτη ηχει πολλες φορες στα αυτια μου.

Ξανα και ξανα.

Θελει να παρει εκδικηση οπως ηθελα και εγω.

Πριν προλαβω να τη χασω τελειως απο το οπτικο μου πεδιο φωναζω ανεξελεγκτα το ονομα της.

Γυριζει και με κοιταει.Μενει ακινητη.

Αρχιζω και τρεχω προς το μερος της.

Φτανω μπροστα της λαχανιασμενος και την ρωταω κατευθειαν αυτο που θελω.

"Εκδικηση απο ποιον;"της λεω βαζοντας τα χερια μου στα γονατα μου προσπαθωντας να βρω τις ανασες μου.

"Απο αυτον που τα ξεκινησε ολα αυτα."λεει με ενα ειρωνικο χαμογελο.

"Δηλαδη;"

"Τον πατερα σου."μου λεει κοιτωντας με στα ματια.

"..θελω τον πατερα σου νεκρο."λεει σοβαρα και τα ματια της σκουραινουν.

"Λυπαμαι.."της λεω και κοιταω κατω.

"Τι εννοεις;"με κοιταει και προσπαθει να συναντησει τα ματια μου.

"Δεν μπορεις να το κανεις αυτο.Δεν μπορεις να σκοτωσεις τον πατερα μου."της λεω και γελαει.

"Γιατι θα με εμποδισεις εσυ;"λεει και γελαει περισσοτερο.

"Δεν μπορεις να σκοτωσεις τον πατερα μου γιατι ειναι ηδη νεκρος."της λεω και το γελιο της κοβεται.

"Πως;"ρωταει και φαινεται οτι εχει αρχισει να θυμωνει.

"Τον σκοτωσα πρωτος εγω"της λεω και την κοιταω στα ματια.

Τα χανει.

Δεν το περιμενες μωρο μου;

Τι νομιζες;Οτι θα του πω και μπραβο;

"Γ-για..γιατι τ-τον σκοτωσες ε-εσυ;" ρωταει λες και δεν ξερει την απαντηση.

"Πως ηξερες οτι αυτος κρυβεται πισω απο ολα αυτα;Δεν νομιζω να στο ειπε.."συνεχιζει προσπαθωντας να βρει μονη της την απαντηση που θελει.

"Ημουν δεκαεξι χρονων.Δεκαεξι χρονων οταν γυρισα στο σπιτι μου και ο πατερας μου μου ειπε οτι εφυγες.Οτι γυριζεις πισω στην Ελλαδα και οτι δεν ηθελες να με αποχαιρέτησεις γιατι δεν ημουν κατι σπουδαιο για σενα και οτι προφανως με χωρισες.Δεν τον πιστεψα.Ελεγα οτι ειναι ψευτης ομως μου ειπε να σε παρω τηλεφωνο,να παω σπιτι σου να δω και μονος μου ουι εφυγες...και τα εκανα και τα δυο ομως το μονο που καταφερα ηταν να δικαιωθει ο πατερας μου.Για εβδομαδες το μονο που ρωτουσα συνεχεια ολους και πιο πολυ τον ευατο μου ηταν ενα απλο "γιατι"..Γιατι με αφησες;Γιατι εφυγες χωρις να μου πεις τπτ;Γιατι με χωρισες χωρις καν να μου το πεις..ειτε απο το τηλεφωνο,ειτε απο ενα απλο μηνυμα.Ημουν χαλια.Μετα απο μια εβδομαδα ομως εγινε κατι που με κατεστρεψε.Με εκανε ρακος.Και με οδηγησε στην απολυτη καταθλιψη.."λεω και εικονες απο το παρελθον ερχονται στη μνημη μου.

Προσπαθω να τις διωξω εξω απο το μυαλο μου,ομως ως πιο εξυπνες,εχουν παρει το κλειδι για την πορτα του μυαλου μου και εχουν κλειδωσει εγκλωβιζοντας με μεσα μαζι με αυτες.

Δεν Σε ΑφηνωOnde histórias criam vida. Descubra agora