Δεν Σε Αφηνω

"Ινα,χαρηκα"

¨Επ γειαα¨ακουσα και εμεινα.Αλλα οταν ειδα οτι αυτο το ειπε η Ειρηνη.Ειλκρινα εκεινη την ωρα χρειαζοταν μια γερη σφαλιαρα.Μονο που δεν αρχισα να τρεμω!Ξαφνικα γυρισε.Μας κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αφησε ενα γελακι.Επειτα ηρθε μπροστα μας και μπορουσα ανετα να κοιταω τα μεγαλα πρασινα ματια του.Χανοσουν εκει μεσα.Ειχα πολυ καιρο να δω αυτα τα ματια και οταν τα βλεμματα μας κλειδωθηκαν τοτε αρχισα να περνω φωτια.Τι σκατα;Επειδη θα εχω τοσο καιρο να τον δω,γι αυτο.Ξαφνικα τον ακουσα να λεει

¨Γεια σας κοριτσια¨και τοτε με την γλωσσα του ποτησε τα χειλια του και ανθισε ενα χαμογελο.Ενα πονηρο αλλα συναμα αθωο και υπεροχο χαμογελο.Ωπα.Κατσε.Μολις μας ειπε γεια;Δηλαδη τι μετα απο τοοσα χρονια αυτο;Αγνωστοι;Οκευυ αφου το θες ετσι..ετσι θα το χεις Αριστειδακη.

¨Ο καινουριος ετσι;Εχω ακουσει πολλα για εσενα αλλα..¨ειπα και αρχισα να τον κοιταω απο πανω μεχρι κατω.Παλι καλα που προλαβα και μιλησα πριν το ανοιξει η Ειρηνη και πετουσε καμια κοτσανα και μετα αντε να ξεμπλεξεις..Εκεινη την ωρα και οι 2 με κοιτουσαν λες και ειχαν μπροστα τους φαντασμα.Τι εγινε Αριστειδακο;Ξαφνιαστηκες;Μα γιατιι;

Λες και συνηλθε και ηρθε πισω στην γη το πονηρο του χαμογελο μεγαλωσε και μου πε ¨Ναι,ξερω αυτο που βλεπεις ξεπερνα την καθε σου φαντασιωση μικρη¨Ωπα.Ωπα τι;Μικρη ειναι αυτη στο παντελονι σου μαλακα.Ισα ειμαστε!Και καλα τι;Το ξεχασες;Και καλα δεν με προσεξες καν οτι ημουν στο ιδιο τμημα με εσενα;Ααα τα θελει ο κωλος σου Αριστειδακη.

¨Οχι,αυτο ξεπερνα τον καθε εφιαλτη μου!¨του πα και μεινε.Δεν εισαι συνηθισμενος στα αρνητικα σχολια ε;Δεν πειραζει μαζι μου θα συνηθισεις.

¨Εμενα μικρη δεν θα μου μιλας ετσι καταλαβες;¨ειπε και με επιασε απο το μπρατσο για να τον κοιταω μες τα ματια.Τα ματια του μεσα.Πολυ βιαιος μας βγηκε αυτος ρεε.Θα στον κοψω εγω τον βηχα βλαμμενε.

¨Παρε το κουλο σου απο πανω μου τωρα!¨ειπα τονιζωντας το τωρα¨Και οσο και αν αποκαλεις τον ευατο σου μεγαλο,εγω δεν του βρισκω τιποτα μεγαλο!¨ειπα και πηρα το χερι μου απο το αγγιγμα του.Αν τα ματια μπορουσαν να βγαλουν φωτιες και να σε σκοτωσουν ειλικκρινα εκεινη την ωρα θα ειχα καει απο τα ματια του.Κυριολεκτικα γιατι τοση ωρα μεταφορικα αυτο γινεται.Ειχε σφυξει τις γροθιες του και για μια στιγμη τρομαξα.

¨Παω στοιχημα οτι δεν μπορεις ουτε να καταλαβεις τι ειναι μεγαλο και τι οχι¨ειπε μπροστα στα μουτρα μου,εμφανιζοντας για ακομη μια φορα στο πρωσοπο του αυτο το ειρωνικο χαμογελο.¨Επισης παω πολλα στοιχηματα αλλα αμα στα πω θα φρικαρεις και δεν εχω ορεξη να καθομαι να σε μαζευω.¨αυτο ετσουξε.