Εκδικηση

378 59 66
                                    

Αρης Pov

Δεν ξερω με τι να ξεκινησω.

Με τι θα πρεπει να ξεκινησω για να μην στεναχωρηθει.

Με τι θα πρεπει να ξεκινησω.

Δεν ξερω πως θα εξελιχθει.

Αν θα κλαψει ή αν δεν ξερω..

Ας το παρουμε απο την αρχη λοιπον..

"Που σε πηγε οταν μεινατε μονοι σας στο σπιτι;Τι σου ειπε;"την ρωταω και δεν με κοιταει.

"Μου ειπε οτι θα με παει σε μια καφετερια και θα ερχοσουν και εσυ μετα απο λιγο.."λεει και περνει κατι απο την τσεπη της ζακετας της.

Κραταει στα χερια της εναν αναπτηρα.

Τι στο καλο θελει τον αναπ..

Πριν προλαβω να ολοκληρωσω την σκεψη μου ενα τσιγαρο βρισκεται τυλιγμενο στα απαλα χειλη της.

Το αναβει και ρουφαει.

Εκπνεει τον καπνο και με κοιταει.

"Καποτε ησουν φανατικη αντικαπνιστρια"κανω την παρατηρηση μου.

"Καποτε ειχε σημασια για μενα η ζωη μου.Πλεον οχι."μου λεει και μου δινει ενα πικρο χαμογελο.

Δεν πρεπει.

Πρεπει καποιος να της δειξει οτι πρεπει να ζησει.

Οτι πρεπει με καποιον τροπο να τα αφησει ολα πισω της.

Πρεπει καποιος να της αφαιρεσει αυτο το σκοταδι.

Καποιος πρεπει να βρει και να πατησει τον διακοπτη για τα φωτα της καρδιας της.

Καυ υστερα να φωτιστει το χαμογελο της.

Το χαμογελο που τοσο αγαπουσα.

Μα τωρα εχει σβησει.

"Τι αλλο θες να μαθεις;" ρωταει και ξαναπερνει μια τζουρα απο το τσιγαρο της.

"Μετα φανταζομαι δεν σε πηγε σε καποια καφετερια..που σε πηγε;"

"Σε μια αποθηκη.Σε μια απομερη αποθηκη που ημουν μονη μου μεσα κλειδωμενη.Με ενα μπουκαλι νερο.Ενα μπουκαλι νερο για μια εβδομαδα.Χωρις φαι.Χωρις φως.Χωρις κρεβατι.Ωραιες διακοπες δεν μπορω να πω.."λεει και γελαει.

Το καθαρμα.

Ευχομαι να σαπισει για τα καλα στην κολαση.

"Λυπαμαι.."λεω και το εννοω πραγματικα

"Δεν μαρεσει"

"Ποιο?"

Δεν Σε ΑφηνωTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang