Δεν Σε Αφηνω

Που πας?

Αμέσως ανατριχιαζω ολόκληρη.
Ρίχνω το κεφάλι μου πίσω και τεντωνω τον λαιμό μου για να έχει καλύτερη πρόσβαση.
Ξαφνικα σταματάει. Πάνω που πάω να τον ρωτήσω τι έγινε επιτίθεται στα χείλη μου.

"Και εγώ θυμάμαι Αρη.. "του λέω μόλις σταματάει το φιλί μας για να ανασανει.

"Δεν μπορουσα να σε αποχεραιτησω Κωνσταντίνα.. Δεν ήθελα να σου πω αντίο.Υποσχέθηκα στον ευατο μου οτι όταν μπορέσω θα έρθω.Θα γυρίσω πίσω.Και ως γνωστον κραταω τις υποσχέσεις μου παντα.. "μου λέει και χαμογελάει. Και αμέσως ενα τεράστιο χαμόγελο εμφανιζεται στα δικά μου χείλη.

"Δηλαδή για μενα γυρισες? "τον ρωταω με τόση χαρά.

"Τι? "ρωτάει μπερδεμένος.

"Μολις ειπες οτι εσύ θα γυρνούσες πισω.. και ξέρεις.. γυρισες.. οποτε.. "

"Υποσχεθηκα οτι θα γυρνουσα για να σου πω αντίο, να σε ξαναδώ.Αλλά καμια φορά η ζωή τα φέρνει αλλιώς και γυρισα για να μείνω."λέει και το συναίσθημα που είχα πριν λιγα λεπτα, εξαφανίστηκε.

"Δηλαδή δεν γυρίσες για μένα έτσι? Άσε με να μαντεψω.. μήπως επειδή ήθελες να αλλαξεις τόπο για να την ξεχάσεις?Αρα.. αν ηταν ακόμα μαζί σου δεν θα γυρνούσες.. "λέω και πληγωνομαι απο τα ίδια μου τα λογια.

"Η αλήθεια είναι πως μάλλον όχι.. "λέει σαν να είναι κάτι φυσιολογικό.

"Πρεπει να γυρίσω σπίτι σε λίγο. Πάμε πίσω στο μαγαζί?"λέω καθώς κάνω τσουλήθρα και κατεβαινω κάτω.Τιναζω τα ρούχα μου και κατευθυνομαι προς το αμάξι χωρίς να κάνω καν τον κοπο να κοιτάξω πίσω μου για να δω τι κανει.Το τελευταιο πράγμα που κοίταξα πριν μπω μέσα στο αμάξι και κοιτάξω τον δρόμο ηταν ο ουρανός.Τα αστέρια.Είναι όλα αυτά τα χρόνια εκεί και λάμπουν για να μας υπενθιμιζουν οτι ποτε δεν θα γίνουν δικά μας.Μήπως και τον έρωτα όσο λαμπερός και ωραίος φαντάζει δεν θα μπορεσουμε να τον κατακτησουμε ποτε?

Μπαίνει μέσα κοπανωντας την πόρτα. Άραξε τα κυβικά σου μαν.Βάζει μπροστά και εγώ βάζω ζώνη.Με κοιτάει και στριφογυρίζει τα ματια του.Του κάνω ενα κωλοχερο που ευτυχώς ή δυστυχώς δεν είδε.

Παει πολύ γρήγορα.Σε 2 χιλιομετρα έχει πιασει τα 200.

"Πήγαινε πιο σιγά! "του λέω και δεν με ακούει.

"Αρη γαμωτο σου δεν θέλω να πεθάνω!"

Γυρνάει και με κοιτάει.Χαμηλώνει την ταχύτητα και σε λίγο φτάνουμε εξω απο ενα εμπορικό.Στην επόμενη στροφή είναι υο κλαμπ. Επιτέλους φτάσαμε.Η ωρα είναι 2 και είκοσι.Ίσα ίσα. Ωπα. Ειι εδώ έπρεπε να στρίψει!