Δεν Σε Αφηνω

Αφου θες θα σου πω

Αρης Pov

Αρα πεθανε;

Δεν θελω..

Για καποιον λογο φρικαρω στην ιδεα οτι οντως ειναι νεκρη.

Παντα ειχα μια περιεργη σχεση με τον θανατο.

Ειναι μεσα στη ζωη.

Απλα δεν θελω να ναι στη δικη μου.

Αλλα τι κι αν θελω;

Λενε πως οταν ο ανθρωπος κανει σχεδια ο Θεος γελαει.

Και εγω γαμωτο ειχα κανει σχεδια.

Ειχα κανει πολλα σχεδια.

Πολλες φορες σκεφτομουν οτι λογικα θα ναι νεκρη.

Αλλα οταν το σκεφτομαι περισσοτερο..

Το πως..το ποσα θα περασε μεχρι να πεθανει..

Το προσωπο της νεκρο.

Το χαμογελο της να μη λαμπει πια.

Ισως λαμπει το αγγελικο φωτοστεφανο της.Θα ταιριαζει τελεια με την αγγελικη της φιγουρα.

Σιγουρα θα ναι αγγελος.

Αφου πρωτα ηταν ο δικος μου τωρα ειναι γι ολους.

Αλλα μπορει να αλλαξε.

Να την αλλαξα.

Το δηλητηριο μου να εφτασε στην καρδια της.

Και να την επισκιασε ολοκληρη.

Που ειναι τωρα;

Στον παραδεισο;

Στην κολαση;

Σε καποιο σπιτι;

Που εισαι Λινα;

Πως εισαι Λινα;

Με θυμασε;

Κι αν ναι..

Με συγχωρεσες;

"Γαμωτο σου μιλαω" γαμω Λινα φυγε δεν σε θελω πια.Βρηκα καινουρια αγαπη τωρα.Και σε αυτη θα μεινω.

"Συγγνωμη μωρο μου απλα αφαιρεθηκα.."

"Ρε Αρη γαμωτο.."

"Σςς..ελα παμε σε λιγο αλλαζει ο χρονος"

"Γαμω δεν με ενδιαφερει πες μου τωρα ποια ηταν αυτη η Λινα!"

Βγαινω απο το αμαξι κοπανωντας την πορτα.

Παιρνω μια βαθια ανασα.

Θα της τα πω ολα.

Τουλαχιστον οσα πρεπει.

Ανοιγω την πορτα του αμαξιου και μπαινω μεσα.

Ινας Pov