Bir sürü sevdiğim karakter var aslında. Örneğin ilk cana yakın bulduğum karakter Ibuki idi. Daha sonra Nanami'ye ısındım en sonunda -nasıl bilmem- Komaeda'yı da ekledim. Ama ben Chihiro yapacağım .p
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her akşam pencere kenarına geçer ve karşı binayı izlerdim. Mavi-kırmızı ışıklar hiç sönmezdi. Her akşam, her gün birisi o odada bir şeyler yapardı ama yakından bakmaya hiç fırsatım olmazdı. Sonunda karar verdim, tabi o zamanlar ilkokula yeni başlamıştım, karşı apartmana geçip o ışıkların yandığı katın kapısını çaldım. Kapıyı açan gözlüklü, genç bir beydi.
"Özür dilerim..."
"Sen yoksa Chihiro-kun'nun sınıfından mısın? İçeri gel." İçeri girmem için yana çekildi ama korkup başımı salladım.
"Hayır hayır! Ben şu ışıkları soracaktım. Her akşam görüyorum da..." Adam başta şaşırsa da sonradan gülümsedi.
"Korkma, içeri gel. Sana kendisi anlatsın." Usulca içeri girdim ve koridorun sonundaki, kapalı odaya girdim. Her yerde kablolar ve bilgisayar ekranları vardı. Tam merkezlerinde de bir kız oturmuş. "Chihiro! Bu arkadaş sana birkaç soru sormaya gelmiş." Kız sesini işitince irkilip bizden tarafa döndü.
"M-Merhaba..." Babası ikimizi yalnız bırakıp içeri, atıştırmalık ve meyve suyu getirmeye gitti. Biz de o sırada yan yana oturup biraz sohbet ettik. Programcılıkta bir dahiydi. Bir sürü şey anlattı ama ben hiçbirini anlamadım.
Çok yakın arkadaş oldu ve birlikte aynı ortaokula bile gittik. Ama o zamana kadar onun bir oğlan olduğunu bilmiyordum -soyunma odasına girerken o dışarıda bekliyordu.
Liseye başlayacağımız yıl ona Umudun ZirvesiAkademisi'nden bir davetiye geldi. "Senin adına çok sevindim."
"Ben de ama seninle aynı yere gitmek isterdim."
"Hemen şurada oturuyorum. Yani endişelenme." Ama öyle olmadı. O okula başladıktan bir yıl sonra felaket gerçekleşti. Ve bir sonraki buluşmamız gökyüzünde olacak.
