Ibuki ile her daim zaman geçirmek isterim. Onun dışında Nanami ile arkadaş olmak isterdim ama Komaeda fanlığım da var. Hadi yazı tura! Komaeda: Ben şansıma güveniyorum. Nanami: Hiçbir oyunu kaybetmem! (Paradox)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazın ortasında, havalar ölümcül sıcaktı. Ibuki de sıcaktan öylesine bunalmıştı ki beni dondurma yemeğe davet etti. Birlikte sahil kenarındaki dondurmacılara gittik. Hem denizin esintisi hem de soğuk dondurmalar, bu sıcak yaz gününde bile bizleri serinletmeyi başarmıştı. "Ibuki çok terledi. Umarım rüzgar Ibuki'yi hasta etmez. Sen ne durumdasın?"
"Kendimi suya atasım var."
"Ibuki de!" İkimiz dondurmalarımızı yerken beyaz saçlı bir oğlan hemen yanımıza oturdu.
"Selam."
"Nagito mu o? Mehamomo!"
"Heyo!"
"Hava bugün gerçekten sıcak. Buraya gelmeyi iyi akıl etmişsiniz. Şansa bak ki aynı şeyi düşünmüşüz." Elimi kaldırıp susmasını işaret ettim.
"Abuk şeyler söyleme sakın. Yok umutgazm geçirmek ya da aşağılık kompleksine girmek gibi şeyler yapma."
"Umutgazm?"
"Ibuki anladı! Hahahaha!" Komaeda istemeden de olsa bu korkunç espriden dolayı kıpkırmızı kesildi ve başını çevirdi. Ibuki deli gibi gülerken ben de dondurmanın arkasından pis pis sırıtıyordum. Şokun etkisi geçip de düzgün konuşmalar başladığında ayaklanıp yürümeye başladık. Yolda tekrar dondurma aldık ve Komaeda'nın şansına iki külah geldi. Benim şansıma ise dondurma düştü. Ben yan tarafta zırlarken tezgahtar bana bir tane daha verdi. Komaeda da fazla külahı elinde evirip çevirip sonunda Ibuki'nin saçına taktı.
