Lütfen, ben ölmek için fazla coolum. Birini öldürmek için de uğraşmam. Aslında bu karşılıklı cinayetler çok saçma. Hepimiz birilik olup buradan çıkmanın yolunu bulsak daha iyi olur. Umudunuzu kaybetmeyin! Her umutsuzluğun ardından umut elbet doğar.
Komaeda: Hadi arkadaş olalım.
Hinata: *taramalı tüfek alır*
Monokuma: 2 ceset bulundu!Son Sınıf Davası'ndan sonra Monokuma bundan sonraki cinayetin son olacağını ve eğer bunda başarılı olursak bizleri serbest bırakacağını söyledi. Bu yüzden iyi öldürün, yakalanmayın; dedi. Artık bu kabus biteceği için herkes sevinçliydi ama iki kişinin kurban edilmesi gerekiyordu. Ya da birinin intahar etmesi gerekti. Kimse de buna sıcak bakmayacaktı. Ben de ölmek istemem elbette. Bu yüzden çok dikkatli olmam gerekiyordu. Diğerlerine fazla yaklaşmadım, akşamları kapımı sıkıca kilitleyip önüne engel koydum; her daim bir grupla gezdim, tek başıma tuvalete bile gitmedim. Her tür önlemi aldım ve yaşadım. Ne yazık ki arkadaşlarımızdan biri ölmek zorunda kaldı ve böylece son Sınıf Davası başlamış oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Danganronpa 20 Günlük Meydan Okuma
FanfictionDanganronpa serisini için yazılmış bir challenge kitabı, bana verilen başlıklardan hikayeler yazacağım. Umarım beğenirsiniz~