Ve final! Son günü değiştirmiş olabilirim. Nedeni ise çok uzun olacağı ve tek bölümü geçme ihtimalinin olması. Apayrı bir hikayeye kalmışmış olacaktım, bu yüzden bununla değiştirdim. Şimdi gelelim hikayeye. İkisini ayırmak istemiyorum ama taraf tutacağım için Monomi/Usami'yi seçiyorum. Gene de hikayede ikisi de olacak. [AU-İnsan Formu]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çocuklar! Hadi aşağıya inin!" Junko'nun sesi, evin her köşesinde yankılanıyordu. Odalardan birinde yatan iki çocuk, bu tanıdık sesle gözlerini titrettiler. Kız olan ve saçının yarısı pembe, yarısı beyaz olan yattığı yerde oturur hale gelip iyice gerindi ve esnedi.
Karşı yataktaki beyaz-siyah saçlı oğlan ise tam tersine, yorganın altına huzursuzca girip kıvrıldı.
Kız, yatağından inip odasından çıktı ve merdivenlerin başına geçti. Uyku sersemi olduğundan tek eliyle duvara tutunup diğeriyle de annesine el salladı. "Günaydın~"
"Monomi, hemen kardeşini kaldır!" diye emir verdi Junko. Kız sendeleyerek tekrar odasına gitti ve oğlanın başına dikilmeye başladı. Başını sallayıp biraz uykusunu açmaya çalıştı. Bir yandan da yataktaki yumruyu dürtüyordu.
"Monokuma, uyan kawk."
"İstemiyorum. Git başımdan, lanet olası."
"Ne dedin sen!?" diye bağırdı Monomi. Monokuma da yatakta ayağa kalkıp bağırmaya başladı.
"Duydun beni! Git başımdan, lanet tavşan!"
"Benimwe bu şekiwde konuşamazsın!"
"İstediğimi söylerim! Abiler, küçük kardeşlerine istediklerini yapabilirler!"
"Sen benim abim değiwsin!"
"Evet, öyleyim!"
"Hayır, değiwsin!"
"Evet!"
"Hayır!" Monokuma, Monomi'nin üstüne atlayıp saçlarını çekiştirdi. Monomi, oğlanın altından kaçmaya çalışırken Junko içeri dalıp ikisini iki ayrı yöne fırlattı.
"Size aşağıya gelmenizi söylemiştim!"
"Özüw dilewim/Pardon." İki çocuk hazırlanıp yemek salonuna geçti. Hızlıca yemeklerini yiyip kapıya çıktılar.
"Okula gitmek istemiyorum." diye ağladı Monokuma.
"Okuwa gitmek zowundasın. Okuw yeni biwgiwew öğwenmeni ve ufkunun genişwemesini sağwaw."
"Dediklerini anlamıyorum. Ama gene boş konuşuyorsundur."
"Boş konuşmuyowum!" Junko çocukları okula bıraktıktan sonra gaza basıp uzaklaştı. Monomi arkasından el bile sallayamamıştı.
"Hadi dersi kıralım!"
"Owmaz. Öğwetmenwew bizwewi mewak edew. Aywıca Junko-anne bizi buwamazsa endişeweniw." Ama öyle değildi. Sarışın kızın dileği okula meteor düşüp ikisinin altında ezilmesiydi. Ama onları bırakamıyordu da. Ne kadar umutsuz bir durum.
