Gün 14: Hangisi DR1, SDR2, DRV3?

379 15 12
                                    

DR1'in oyun çizimleri çok kötü, karakterler her zamanki gibi iyi ve cezalar daha yaratıcı gibi. Ama SDR2 daha sempatik. DRV3'ü daha oynamadığım için bir şey diyemem. O yüzden SDR2.

Yukizome-sensei, öğretmen kürsüsüne çıkarken her zamankinden de heyecanlı gözüküyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yukizome-sensei, öğretmen kürsüsüne çıkarken her zamankinden de heyecanlı gözüküyordu. "Millet! Hep birlikte tatil için adaya gidiyoruz! Bütün haftasonu dilediğinizce yüzüp güneşlenebilirsiniz." Tüm sınıf tezahürat etmeye başladı. Daha sonra Sonia elini kaldırdı.

"Affedersiniz ama adanın adı nedir?"

"Jaberwock Adası, buraya fazla uzak değil. Cuma günü yola çıkacağız yani o günün dersleri de iptal."

"Unutulmaz anların hepsini fotoğraflayıp sizlere albüm yaparım." dedi Koizumi.

"Sizler için çok güzel yemekler hazırlayacağım." dedi Teruteru.

"O garip çorbalardan yapma yeter." dedi Nekomaru.

"Yaşasın et!" diye bağırdı Owari.

"Sonia-san. Güneş kreminizi unutmayın lütfen. Hassas cildinizi korumanız gerek." Soda, yüzünde kocaman bir sırıtmayla Sonia'nın sırasına eğildi ama kız yok olmuştu. Tanaka'nın yanında, hemstırların gemide bile ne tür numaralar yapabileceğinden bahsediyorlardı.

"Ibuki sizlere yol boyu müzik çalacak!"

"Eğlenceli olacak gibi, küçük efendi."

"Hıh! Plaj voleybolu oynayacak halim elbette yok." Kuzuryu her ne kadar belli etmek istemese de o da heyecanlıydı ve Peko bunu sezmişti.

"Eğlenceli olacak." dedi Tsumiki.

"Kes sesini lanet domuz. Seninle hiçbir şey güzel değil." Saionji'nin sözleriyle Tsumiki ağlamaya başladı.

"Heyecanlandım." dedi Togami (isimsiz öğrenci).

"Bu inanılmaz." dedi Komaeda. "Hep birlikte böylesine güzel bir tatile çıkma fikri... Demek ki umut hala kaybolmadı."

"O halde, Kamukura-kun da geldiğinde orada yapacaklarımız hakkında konuşuruz. Benim Umutsuz öğrencilerim."


Bu yazıyı okuyan Nanami deli gibi ağlamaya başladı. "Sınıf arkadaşlarıma neden bunu yapıyorsunuz? Onlar düzelmişlerdi."

"Özür dilerim Nanami! Lütfen ağlama! Sadece hikaye bu, korkma! Al sana sarılma Hinata'sı."

Hinata tepinmeye başladı. "Bırak beni!"

Danganronpa 20 Günlük Meydan OkumaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin