Ruruka, Sakakura'yı bile geçtin be! Munakata'yı geçtin! Herkese ihanet ediyor, acımasızca kullanıyor, özür yerine daha beter ediyor... Öldüğünde mutlu bile oldum. Izayoi: *bıçak uzatır* SENİ SEÇTİM NEKOMACHU! YILDIRIM SALDIRISI!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Izayoi boğazımdan tuttuğu gibi beni duvara sabitledi. "Hemen Ruruka'dan özür dile!" diye çığırdı Ruruka.
"Bu şekilde mi olayları çözüyorsun?" diye geri bağırdım.
"Ruruka tatlı delisi egoist değil! Hemen özür dile! Yoi-chan, özür dilettir!" Izayoi çıkardığı bıçakları suratıma salladı.
"Onu duydun." Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Gerçekten bana zarar vermeyi düşünmüyordu, değil mi? O sırada birisi Izayoi'nin kolunu kavrayıp geri çekti.
"Burada sorunları kavgayla çözmüyoruz!"
"Yukizome-sensei?"
"Özür dileriz. Ama o Ruruka'ya çok kötü sözler söyledi."
"Kaşınmasaydın-" Izayoi bıçaklarını tekrar savurunca Yukizome-sensei, bıçakları oğlanın elinden aldı.
"Kavgayı kesin! Anlaşamıyorsanız konuşmayın! Sorun çıkmasını istemiyorum." Bizleri güzelce azarladıktan sonra toplantı odasına götürdü. Bir de üstüne, geç kaldığımız için Munakata-san'dan azar işittik.
