Mi Dulce [COMPLETED]

EPILOGUE

Kahit malaki at mabigat na ang tiyan ko, hindi pa din nito napigil ang kagustuhan kong gumawa ng cookies at cake para sa program na inumpisahan ko.

Makita ko lang ang mga ngiti at marinig ang masarap na tawanan ng mga anak ng trabahador, masaya na ako.

"I can see your busy again."

Mabilis akong napatingin sa bungad ng komedor.

Tinaasan niya ako ng kilay. "...and you're enjoying."

Si Alexus. Prenteng nakasandal sa pintuan at may mga ngiti sa labi.

"Hi, Cariño! How's your sleep, hmm?"

Malambing na bati ko habang palapit sa kaniya.

He groaned. "Almost perfect kung di ka lang bumangon ng ganito kaaga."

I giggled. "But I am preparing cookies and cakes for the kids."

Masuyo niyang hinimas ang eight months old na tiyan ko. "How about my son? Is he good on you? Di ka naman niya pinahirapan ngayong umaga?"

Lumabi ako. Umiling. "Nope. He is good on me. Feeling ko gusto niya din ang ginagawa ng mommy niya."

Huminga ng malalim si Alexus. "Good. Me too, I love what you're doing with the kids. Mas lalong napalapit ang loob ng mga trabahador sa pamilya natin. They see you as the mother of this land." ani Alanis at mababakas ang pagka-proud niya.

I giggled again. "Really? You love what I am doing?"

Tumango ito. "But you should be extra careful. Mas importante ang kalagayan niyo ng anak natin. Di bali. Isang buwan na lang at lalabas na siya."

"I will, cariño! I can see you're too excited para sa paglabas niya." natatawang anas ko."Wait, hindi ka ba maglilibot? No client for the day?" nagtatakang tanong ko.

Nagkamot ito ng ulo. "Actually, meron. Pero nag-aalala ako. Baka kasi mapagod ka mamaya."

Mabilis kong ipinulupot ang braso sa batok niya. So sweet!

"I can manage, my love! No need to worry okay? I'll make sure na ligtas kami mag-ina mo." malambing kong anas.

Ilang sandali pa kaming nagpalitan ng punto hangaang sa ako pa din ang nasunod.

What can I say?

Everything is settled on my part. Me and my husband is waiting for my son inside my womb.

Don Alvaro is also excited para sa pagdating ng kaisa-isang apo.

Hindi ko alam na may ganitong kasiyan pa din pala talagang nage-exist sa mundo.

Yun nga lang. It is how you tend to find your pure and genuine happiness.

I have home.

I have a loving husband and kind hearted father-in-law.

Friends na kahit bihirang magkita ay alam mong mananatili pa din ang pinagsamahang walang makakapag-buklod.

Habang nagpe-prepare ng mga cookies at cakes sa labas ng kabahayan, may isang sasakyan ang parating.

Nangunot ang noo ko at ganun na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng makitang umibis si Red and Silver.

"Red!" nagagalak kong anas sa matalik kong kaibigan.

"Silver." di makapaniwalang baling ko sa nobya ni Argyros..

"What are you all doing here?" nagtataka kong tanong.

"Well, surprise!" natatawang impit na tili ni Red. Mukhang hiyang siya sa pag-aasawa.

"We're invited by your husband. Nag-aalala sa'yo yung tao." sagot naman ni Silver.

Sa sumunod na mga sandali ay namalayan ko na lang na katuwang ko sa pagpe-prepare ang dalawa.

When all is set, unti-unting nagsidatingan ang mga bata.

Nasa kalagitnaan na ang programa ng mag-desisyon kaming tatlo na umupo sa isang sulok matapos makisali sa kasiyahan.

I am satisfying myself by watching the kids eating wholeheartedly habang masuyong hinihimas ang tiyan ng mahuli kong ganun din ang ginagawa ng dalawa.

"Buntis din ba kayong dalawa?" nagtatakang tanong ko.

Sumilay ang magandang ngiti ni Red. "Yes. Three months, besty!"

Nanlalaking napatayo ako at niyakap siya ng subungin niya ako."Wow! Congrats... asan ang asawa mo?" tukoy ko kay Dae-Hyun.

"Susunduin ako mamaya ni Dy."

Nilingon ko si Silver. "How about you, Silver? How old the baby inside your womb?"

Nakita kong kinagat nito ang ibabang labi. At maya maya pa ay nagniningning ang mata nito. "3 weeks."

"Oh my gosh! Congrats to the both of you! No scratch that. Congrats to us. We'll gonna be a mother soon." natutuwang anas ko at maya maya pa ay nagsunuran na ang pagbati sa dalawa dahil na din sa lakas ng boses ko kaya narinig na buntis din ang dalawang kasama ko.

"Where is Arys? Does he know your pregnant?" muli kong baling kay Silver.

"Actually, di ko pa nasasabi. I am planning to surprise him. Kaso, matutuwa kaya siya?" nag-aalalang tanong niya sa akin.

"But of course! That child is his. Kung di niya man matanggap, don't be afraid. We're here. And where is the fun on that? Hindi niya alam pero naturingan siyang doctor." pagpapagaan ko ng loob niya at natatawa sa huling sinabi.

Mabilis siyang yumakap sa akin.

Naluluha at sumisinghot itong nakayakap. "Thank you, hindi mo alam kung paano mo napagaan ang loob ko."

Natatawang ginantihan ko naman ang yakap niya. Pregnant women are sensitive and emotional kaya naiintindihan ko siya.

Maghapon lang kaming nag-kwentuhan sa veranda.

Naka-kwentuhan pa namin ng mahigit isang oras ang Don bago ito pumasok sa loob para magpahinga.

He was happy too ng malaman na buntis din ang dalawang kasama ko.

Tatlong minuto matapos pumasok sa loob at magpahinga ang Don ng sunod sunod na nagsidatingan ang mga lalaki.

"Cariño!" natutuwang anas ko at lumambitin agad ako sa matikas niyang katawan.

Natatawang niyakap niya ako ng masuyo dahil na din sa malaking tiyan ko.

"Hello, my sweet!" anas niya at mabilis niyang pinagtagpo ang mga labi namin.

Home.

Yan ang nararamdaman ko kapag lagi ko siyang kasama.

Wala na akong mahihiling pa.

Nang maghiwalay ang mga labi namin ay tumungo siya at niyakap ako ng magaan.

Napangiti pa ako ng makita ko din ang paglalambingan ng dalawang magkapareho.

Love really exist, I must say.

And me? I just found my old love that won't last.

Forever.