A/N: This chapter will be a Flashback, that happened 8 years ago. Hope you'll like it!😁
Keyla's POV
"I can't go out with you today, babe.. I'm sorry." he said over the phone. Haays. He's not available. AGAIN! But I understand.
"It's ok. I understand. Next time na lang, babe." I said.
"Ok babe. I have to hung this up now. I love you." he said then hung up. Hindi niya man lang hinintay na sagutin ko yung "I love you" niya.
*Kriiiiiing*
Napatingin ako sa cellphone ko ng may tumawag.
Beshy ko calling...
I answered the phone call.
"Hello?" I greeted.
"Beshy!!!!! I miss you na!" exaggerated niyang sigaw sa kabilang linya.
"Huwag ka ngang sumigaw. Para kang palengkera eh. Hahaha. Ay, teka, ba't ka napatawag?" tanong ko.
"Punta ka dito sa "bla bla chu chu Restaurant" sa Mall, date tayo."
"Ok, coming!" sagot ko saka pinatay ang tawag.
@MALL
Pagpasok ko sa Restaurant dito sa Mall nakita ko agad si Camille..
"Beshy, dito!" tawag niya sakin. Maingay talaga 'tong babae na'to.
"Oo, beshy nakita kita, wag ka ng sumigaw. Pinagtitingan ka ng mga tao, oh." sabi ko habang papunta sa pwesto niya at umupo sa silya na kaharap niya.
"Care naman nila diba? Eh sa na-miss kita eh. Pakiss nga." ngumuso pa talaga siya na parang hahalikan ako.
"Yuck! Wag ka nga." sabi ko habang natatawa na lang sa ginagawa niya.
"Wait, beshy. Diba si Andrew yon?" turo niya sa likod ko, kaya lumingon naman ako.
Kasama niya yung step-sister niya. Kaya pala hindi siya available ngayon kasi kasama niya yung sister niya. Hindi talaga maganda ang kutob ko sa step-sister niya na yan. Parang malandi na ewan ko. Umupo sila malapit lang sa amin ni Camille. They don't even notice that we're here.
"Hon, what would you like to eat?" I heared Lawrence asked to her. But wait, did she just called her Hon?
"Beshy? Hon daw oh?"-Camille
"Baka endearment lang nilang magkapati---" naputol ang dapat kung sasabihin nang makita ko ki-niss ni Lawrence sa lips yung KAPATID niya! Hindi rin nakaligtas sa pandinig ko ang tatlong words at walong letters na'yon na sinabi niya kay Debbie! I am fuming in anger!
I stood up then walk into them. If they don't have relationship, they will never be kissing on lips.
"Ang cool naman Lawrence, kissing your step-sister? WOW!" I said in awe.
"What the--" Lawrence
"Hell? Hell talaga! Lagot ka kay beshy! Idiot! Yuck! Step-sister mo, pinatulan mo!" sabat ni Camille.
"Let me--"
"Explain? No! It is clear that you have a relationship with your step-sister! Nakuha mo pang mag "I Love You" saken kanina! Pero dalawa pala kaming mahal mo! Tang*na! Ang kapal ng mukha mo! *slaps him*" I shouted at him. I don't care if the attention of the people are on us, I had to say what I feel, right this moment. Nakayuko lang siya habang ang malandi ay nakangisi pa na nakatingin lang sakin.
"Wala ka ng magagawa kasi, mahal niya ko kesa sa'yo!" sagot naman ni Debbie
"Manahimik ka! Hindi ikaw ang kinakausap ko! I tried to understand you Lawrence! Kasi sabi mo busy ka! Na hindi ka available! Pero yung makita kong kasama mo yang kapatid mo, or should I say si HON mo! Hindi ko matanggap eh! Alam mo ang sakit! Ang sakit sakit! Kasi mahal kita eh! Pero ito lang yung kapalit? Sh*t! Let's part ways! Let's break-up!" I shouted at him, then walk out. Naramdaman kong humabol siya saken pero hindi ko na pinansin 'yon.
"Beshy! Wait!" sigaw ni Camille saken. Nilingon ko si Camille.
"Beshy, uwi na ko. Ang sama sama ng pakiramdam ko." sabi ko.
"Okay beshy, ingat ka ha! Wag kang mag alala, nasuntok ko na yon sa mukha yung gagong yon. At yung HIPON na'yon na bigyan ko na din ng mag asawang sampal!" gigil na sabi niya.
"Okay bye, thank you, beshy.." I am so proud of myself, ni kahit katiting na luha walang lumabas sa mata ko.
Days passed and I don't heared anything about him, but one day Dad said that they talk about what happened to us, and he said that he is very sorry. Well! THE.DAMN.I.CARE! He left Philippines and flew to States. And I don't hear anything about him, anymore.
✂End of FLASHBACK✂
Napabangon ako bigla mula sa pagkakatulog ko. Yung panaginip na namang 'yon! Aish! Kainis! Natulog kasi ako pagdating ko dito, galing Mall. Imbes na matulog ulit, bumaba nalang ako at naghanap ng makakain.
Habang naghahanap ng makakain sa ref, nagulat ako ng may magsalita,
"Gutom ka? Ang takaw mo talaga." Well, sino pa ba? Syempre and EX kong pinatulan ang step-sister niya.
"Huy, pansinin mo naman ako." Sabi pa niya ulit saken. Hindi ko kasi siya pinansin.
He's acting like there's nothing happened between us, 8 years ago! For pete sake! 8 years! Teka nga! Bakit ba siya nandito?
"Why are you here?! Did you tresspass?! I'll call the guards!" I asked while shouting.
"Bakit ka ba nagtatanong ng nakasigaw?" He is like an idiot! I am so angry right now, yet he's still smiling!
"STOP SMILING! WILL YOU?! YOU LOOK LIKE AN IDIOT!!" I shouted at the top of my lungs!
"Can we talk?" He asked! The smile on his face washed out and he became so serious.
"No!" I answered. At tinalikuran siya.
I am not ready to talk about our past. As I've said, I am still wounded.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N: Yeiiih! Ampanget! Sarreh..😭😁😁
