Ο Παιδικός μου Έρωτας

Επίλογος Αννα

«Ο επίλογος χωρίζεται σε δυο μέρη ένα της Αννα και ένα του Βασίλη.»

     Εκείνο το πρωινό που ξύπνησα στην Αλίκη, ο Βασίλης είχε ήδη φύγει από το σπίτι. Πήγα στο διαμέρισμα του και χτυπούσα για ώρα αλλά κανένας δεν ήταν κανένας μέσα, τον πήρα στο κινητό και τον έβγαζε απενεργοποιημένο. Αμέσως έφυγα για το πατρικό αλλά ούτε αυτοί ήξεραν τίποτα, Απογοητευμένη γύρισα σπίτι μου και ξάπλωσα, παρότι είχα μόλις δυο ώρες που είχα ξυπνήσει ένιωθα τόσο κουρασμένη. Έχει φύγει για άλλη μια φορά, εγώ του άνοιξα την καρδιά και αυτός έφυγε μακριά μου.

    Κάπως έτσι πέρασαν δυο εβδομάδες από εκείνη την ημέρα, είχα γυρίσει στην πεζή και άχρωμη καθημερινότητα μου. Αυτή την φορά δεν έκρυψα τον πόνο μου, ούτε έγινα ψυχρή. Πονούσα για άλλη μια φορά είχα πληγωθεί από τον ίδιο άνθρωπο που με παράτησε για του είπε ότι φταίει που έχασα το παιδί μας.

     Είχε έρθει τόσα χρονιά μετά μόνο και μόνο για να μου δείξει πως είναι η ζωή όταν είσαι ευτυχισμένος, όταν νιώθεις ότι υπάρχει φως στην ζωή σου.

    Η καθημερινότητα μου πλέον είχε δουλειά σπίτι και το αντίθετο, με τον Μιχάλη ξέκοψα κάθε ερωτική σχέση. Ήταν άδικο για αυτόν να τον κρατάω ενώ θα μπορούσε να κάνει μια φυσιολογική σχέση.

    Είχα κλειστεί στον εαυτό μου και με τον μόνο άνθρωπο που μιλούσα ήταν η Αλίκη, τα περισσότερα απόγευμα την έβγαζα στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση.

    Χτύπησε το ξυπνητήρι μου, αλλά δεν ήθελα να σηκωθώ άλλωστε σήμερα ήταν Σάββατο οπότε δεν είχα δουλειά. Προτιμούσα τα όνειρα ήταν ποιο όμορφα από την πραγματικότητα. Γύρισα πλευρό και ξανά κοιμήθηκα μέχρι το απόγευμα που χτύπησε το κουδούνι, στην αρχή δεν του έδωσα σημασία αλλά επέμενε, οπότε σηκώθηκα έτσι όπως ήμουν και άνοιξα την πόρτα και μπροστά βρισκόταν ο Βασίλης να με κοιτάει σαν ερωτοχτυπημένος έφηβος.