Hoofdstuk 15

65 5 2
                                    

Hey! Long time no see. Beetje onze schuld maar oké. We gaan weer verder! So let's go!
______________
Die ochtend ging mijn wekker al om zes uur in de ochtend en gapend werd ik wakker. Ik moest even nadenken voordat ik wist waarom ik ook al weer zo onmenselijk vroeg op wilde staan. Toen dacht ik weer aan Liv en Ivy en schoot ik omhoog. Mijn slaperigheid was direct weer verdwenen en ik dacht aan gisteren.

Ik keek nog een keer goed om me heen en zag een boek met de titel; "demonen voor beginners" en pakte het van de plank. Ik sloeg het open en las de inhoud. Allemaal dingen over de verzorging en training van demonen werden beschreven en afgebeeld. Ook was er een register met alle bekende demonen weergegeven. Zuchtend wilde ik het boek terug leggen toen ik een sleutelgat zag dat al net zo mooi gedetailleerd was als de sleutel die brief zat. Ik pakte de sleutel en probeerde of het paste. Verrassend genoeg ging er opeens een deur open en zoals ik al dacht was er een complete wapenkamer te zien. Ik keek om me heen om te zien of er ergens werpmessen of een pijl en boog lagen want toen ik klein was wilde ik graag leren boogschieten en mes werpen. Mijn ouders leken blij verrast maar ook opgelucht dat ik het zo graag wilde leren. Nu snapte ik waarom. Uiteindelijk vond ik een pijl en boog en ook een riem met werpmessen. Achterin de ruimte hingen uniformen, zwarte pakken waarin je gemakkelijk kan bewegen en toch niet snel gewond raakt. Ik zocht een pak en vond er een in mijn maat. Stiekem sloop ik weer naar mijn kamer met de wapens en het uniform. Ook het demonenboek nam ik mee zodat ik wat kennis over mijn 'bondgenoten' had. Ik verstopte alle spullen en zette mijn wekker. Toen appte ik Hunter en vroeg of ik om half zeven bij hem kon komen waarop hij 'ja, hoezo?' Antwoordde. Ik reageerde niet meer maar probeerde te slapen zodat ik niet te moe was.

Nu zat ik op de fiets, scooter maakte iets te veel geluid voor een vroege 'ontsnapping', richting Hunter. Ik had mijn moeders koekenpan mee om Hunter uit te schakelen zodra ik binnen was en mijn wapens. Gespannen trapte ik door. Eigenlijk wilde ik Luca meenemen maar ik had besloten hem erbuiten te laten. Zo kon hij ook niemand waarschuwen mocht hij het een slecht idee vinden.

Zonder het door te hebben stond ik opeens voor Hunters huis. Achter de ramen was het donker maar voor het huis zat een schim op de stoep. "Hey, Skye!" Zei Hunter zachtjes. Ik glimlachte naar hem en liep in zijn richting. "Waarom wilde je zo vroeg afspreken?" Vroeg hij. Ik dacht even na voordat ik iets zei. Ik kon niet zeggen dat ik hier voor mijn vriendinnen was want dan werd ik vast gevangen genomen en had niemand er iets aan. "Ik wilde je gewoon zien, ik heb wat problemen thuis, snap je?" Zei ik dus maar. Eigenlijk niet eens gelogen dus. Hunter knikte en nam me mee naar binnen. Net toen hij zijn mond weer open wilde doen hoorden we iets. Een mannenstem en zacht gesnik wat ik uit duizenden herkende. Vlug pakte ik de pan en wilde slaan maar ik sloeg in de lucht. Toen pakte iemand me vast en haalde de pan uit mijn hand. "Niet doen, ik wil je helpen Skye" zei Hunter. Hij klonk gekwetst en breekbaar. Ik draaide me om en zag dat hij er verslagen uit zag. Ik keek omlaag. Hoe had ik kunnen denken dat hij onbetrouwbaar was.

_______________
Hey! Zoals we al hadden gezegd zijn we weer terug en gaan we een paar hoofdstukken tegelijk uploaden! We hebben nu toch vakantie dus....
Ook is dit boek bijna klaar! Misschien gaan we een vervolg schrijven maar dat weten we nog niet zeker

Xxx E. en N.

Demon girl (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu