Hoofdstuk 3

181 9 2
                                    


*foto=Peter*
__________
We kwamen bij onze klas aan. En de docente keek paniekerig om zich heen. "We missen twee kinderen!" Riep ze paniekerig "En een van die twee is de nieuwe!". Toen zag ze ons rustig aankomen lopen en ze begon tegen Peter te schreeuwen: "Waar was jij opeens naartoe!!! Waar heb je dat kind gevonden?!! Ik was super ongerust om haar!!!" Riep ze boos. "Ik ben hier" zei ik. Toen kwam de brandweerwagen eraan en iedereen begon te roepen. Want nou ja je ziet niet iedere dag een brandweerwagen. Even later kwam de politie ook. En iedereen begon opnieuw te roepen. "Zo bijzonder is het nou ook weer niet" zei ik tegen Peter. "Ja klopt" antwoordde Peter terwijl hij op en neer aan het springen was. "Ja sure" zei ik. En toen zag ik opeens ergens aan de andere kant van het schoolplein in een donker hoekje een mysterieuze jongen staan. Hij keek mijn kant op en ik keek terug. Ik was de eerste wie wegkeek omdat de docente zei dat onze ouders waren gebeld en dat we naar huis toe mochten. "Waar woon jij eigenlijk?" Vroeg Peter. "Ik woon drie straten verderop, en jij?" Antwoordde ik. "Hé dat is toevallig, ik ook" zei Peter "zullen we samen gaan?". "Oké wacht even dan pak ik mijn scooter". "Oké". Ik pakte snel mijn scooter en liep weer terug naar Peter. Peter had zijn fiets al gepakt. Jammer dat Peter op de fiets was dan konden we niet zo snel. Ik stapte op mijn scooter en Peter op zijn fiets en we reden weg.
...............................
We stonden voor mijn voordeur. "Eeh Skye ik eeh wil je wat eeh vragen" zei Peter opeens. "Oké vraag maar raak" "nou eeh ja we kennen elkaar eeh maar net maar ja eeh ik vroeg me af of misschien eeh zin had om met mij eeh.....". En toen werd hij afgekapt door een reusachtig vreselijk monster dat hem in een keer opat. Ik begon te gillen. "Spuug hem uit!" Gilde ik. En hoe vreemd ik het ook vond, hij keek opeens heel erg zielig. Als een puppy die iets stouts had gedaan. "Spuug uit!" Zei ik boos "Nu..." En toen lag Peter opeens omringd door neon geel slijm voor mijn voeten. Hij sprong verschrikt op en keek schichtig om zich heen. "Wat was dat!" Zei hij "wat was wat?" vroeg ik onschuldig. "Dat dat... Ding" zei Peter verward. "Ik zag niks, je viel flauw" zei ik. "En dit dan, wat is dit?" zei Peter terwijl hij naar het slijm wees. "Geen idee, doei!" zei ik snel. Peter keek me vreemd aan en ik ging snel naar binnen. Peter wilde naar binnen komen maar ik gooide de deur in zijn gezicht. "Payback!" zei ik tegen de deur. Ik zei mijn ouders gedag en liep naar boven. Hij belde nog zeker 5 keer aan maar ik deed niet open. Mijn ouders vroegen telkens wie het was maar ik zei dat het een jongen uit mijn klas was die me lastig viel. "En nou is het genoeg!" zei mijn vader. "Ik wil niet dat mijn dochter wordt lastiggevallen" en hij liep naar de voordeur. "Nu moet jij eens even heel goed naar mij gaan luisteren snotjoch, ik wil dat je mijn dochter met rust laat." schreeuwde hij. "Ma ma maar..." stamelde Peter. Maar mijn vader gooide de deur weer dicht. "Als hij je nog eens lastigvalt kom je naar mij toe, oké?" zei mijn vader. "Oké" zuchtte ik.
....................
"Lieverd, kom je lunchen?" riep mijn moeder. "Kom er aan!" schreeuwde ik terug terwijl ik naar beneden stormde. "Loop eens rustig naar beneden, je lijkt wel een olifant" zei mijn vader. "Sowwy woow" zei ik met volle mond. "Waarom was je eigenlijk zo vroeg terug?" vroeg mijn moeder. "Heeft school niet gebeld?" vroeg ik. "Ben je nu al geschorst dan?" vroeg mijn vader. "Nee, maar euhm de school die is misschien een kleinbeetje afgebrand." zei ik. "Abyssus, sowieso Abyssus" mompelde mijn moeder. Ik keek haar vreemd aan. "Wie is Abyssus?" vroeg ik. "Nou..."

__________
AN
Hahaha cliffhanger! Wie zou Abyssus zijn?😈😈😈
En die mysterieuze jongen? Zoveel vragen maar geen antwoorden😈😈😈😈
Groetjes E. en N.

Demon girl (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu