*7.Bölüm*

189 136 38
                                    

Bir yerin kapısının önünde durmuştuk.Öyle bir kaptırmışım ki kendimi nereye geldiğimize bakmak yerine ona bakmaya devam ediyordum.Etraftan çocuk sesleri,çığlıklar geliyordu.Nerede olduğum konusunda hiçbir fikrim yoktu.Ki kafamı döndürüp bakmıyordum bile.Ve..

" Şimdi burada her şeyi, herkesi unutup çocuklar gibi eğlenmeye ne dersin Rüyam var mısın? "

Sözleri ile karşılaştım.Kafamı çevirip onun baktığı tarafa baktım.Burası ‘lunaparktı’.Tekrar gözlerinin içine bakarak..

" Seninle her şeye varım derim Emirhan "

Evet, aynen böyle demiştim ilk defa içimden değildi.Gülümseyip ‘hadi o zaman’ dedi sadece.El ele parka girmiştik.Mutluluktan havalara uçuyordum.Cebinden telefonunu çıkarıp bir şeyler yaptıktan sonra cebine koydu.Ne yaptığını anlayamadım.Sırasıyla hepsine binmiştik.Dönme dolap, atlıkarınca,çarpışan araba,balerin,gondol,korku tüneli,tırtıl,güldüren aynalar,elma kurdu, ahtapot,zincirli sandalye,crazy danse,uçan halı…

Benim için kocaman oyuncak ayı kazandı.Bu gerçek olamazdı, rüyada olmalıydım.Aynı sevgili gibiydik.Oradan oraya el ele geziyorduk.Parkı talan etmiştik.

" Fotoğraf çekilek mi prenses "

" Çekilek ben seni çekiyim sonrada sen beni "

" Olmaz öyle ayrı gayrı buldum burada bekle hemen geliyorum "

" Ne nereye.. "

Diyene kadar gitmişti bile.Köşede bekleyen çocuğun yanına gitmiş bir şeyler anlatıyordu.Aynı anda ikisi de bana bakmıştı çok utanmıştım hemen kafamı çevirdim.Çocukla beraber yanıma geldi.

" Evet, prenses şimdi çekilebiliriz, rica ettim kardeşten sağ olsun kırmadı "

Telefonunu çocuğa uzatıp yanıma geldi.Pat diye sarıldı,kolunu omzuma attı.Ne yapacağımı şaşırdım.’Gülümseyin çekiyorum’ dedikten sonra flash patlamıştı.Kafamı kaldırıp yüzüne baktım aynı şekilde o da bana bakıyordu.Çocuğa teşekkür ettikten sonra çektiği fotoğrafa baktık.Birbirimize baktığımız anıda çekmişti.Yürümeye devam ettik.Yan yana hiç konuşmadan yürüyorduk. Birden 'Yeniden' şarkısı çalmaya başladı.

Multimedya ya ekledim, dinleye bilirsiniz 🤗

Nereden çaldığına bakarken önümde durup gözlerimin içine baktı bir süre.Anlamadığım bir anda kaldırıp etrafında döndürdü.Dönmekten başım dönmüştü ama mutluydum.Parktakiler bize bakıyordu.

" Emirhan herkes bize bakıyor "

" Umurumda bile değil bakarlarsa baksınlar Rüyam benim "

Bir süre daha döndürdükten sonra yere indirmişti.El ele tutuşup koşmaya başladık yine. 'Rüyam benim mi' demişti yanlış duymadı isem.
Banka oturmuş ona bakıyordum, pamuk şekeri almaya gitmişti. Sonunda dualarım kabul olmuş sevdiğim adamın yanındaydım. O beni benim onu sevdiğim gibi sevmese bile mutluydum.

‘Emirhan’ım seviyorum seni keşke bu yaşadıklarımız hiç bitmese. Sende beni sevebilsen keşke. Olması için neleri mi vermezdim.’

" Abi şekerlerin, abi "

"Kusura bakma kardeşim dalmışım, al bakalım paranı. "

" Abi kızmazsan sana bir şey soracam "

" Sor kardeşim "

" Bankta bize bakan abla sevgilin mi? "

" Sevdiğim olacak olan tek kadın.. "

• B E K L E N M E D İ K  G E L İ Ş M E •  ✔️ [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin