*20.Bölüm*

108 101 15
                                    

Görmemiş gibi yapıp odama kaçsam mı diye düşündüm. Olmazdı, çünkü kaçışım yoktu. Konuşmadan müdahale etmeliydim. Ayakkabılarımı çıkarıp dolaba koyduktan sonra anneme doğru gitmeye başladım. Neyle karşılaşacağımı bilmiyordum ama başka da bir seçenek yoktu.

" Annem ne yapıyorsun.. "

Hadi hayırlısı.. Koru kendini Rüyam kızım bomba patlayacak birazdan. Hazırlıklı ol, sorular başlıyor.

" Kızım sen nerdesin, insan giderken haber vermez mi? Meraktan öldüm burada başına bir şey mi geldi diye. Bu saatte kadar ne yaptın, kimleydin. Hadi evden çıktın telefonla da mı haber verilmez kızım. Boşuna mı taşıyorsun yanında. Kaç kere aradım, duymadın hiç. Az kalsın polise haber veriyordum. "

" Haklısın annecim özür dilerim bir daha olmaz. Evde sıkıldım, sahile gittim hava almaya dalmışım duymamışım aradığını. Meryem sultan korktun mu sen ☺ "

" Korktum tabi kızım aklıma neler neler geldi "

" Canım annem benim ya iyiyim ben bak bir şeyim yok. "

Diyerek anneme sarılıp yanaklarından öptükten sonra..

" Ben odamdayım annecim haberin olsun "

" Deli kızım benim sen dalga geç annenle "

Gülerek odama gittim. Odama girip kapıyı kapadıktan sonra rahatlamıştım. Bir süre kapının arkasında dayalı kaldım. Gidip dolabımın karşısına geçip üzerimi değiştirirken telefonuma mesaj geldi. Giyindikten sonra telefonumu elime alıp baktım. Ve gelen mesajı açıp okumaya başladım..

‘ Sevgilim annen fazla kızdı mı? Not: özledim seni ♥️ ‘

' Canım benim ya beni de düşünürmüş, yok kızmadı ben hallettim. Bende özledim seni ♥️ '

Diye cevapladım mesajını. Telefonumu komedinin üstüne bırakır bırakmaz geldi mesaj, açtım ve..

' Düşünürüm tabi kimi düşüneyim başka. İyi bitanem olmadı ben oraya gelecektim.. '

' Sakın iyi ki gelmemişin canım '

' Sen zor durumda kalma diye gelmedim canım yoksa gelirdim yani. Yalnız bırakmazdım sevgilimi ☺ '

' Biliyorum canım benim gelirdin.. Emirhan '

' Efendim güzelim '

' Bu bir rüya değil dimi? Yani bitmeyecek dimi hiç '

' Evet, canım değil, her şey gerçek. Ve bitmeyecek '

' Peki, beni hep seveceksin dimi? '

' Tabi sen izin verdiğin sürece, ölene kadar ilk günkü gibi seveceğim seni prensesim. Peki ya sen beni ☺ '

' Ömrümün sonuna kadar her zaman seveceğim canım. Ayrılmayacağız dimi? '

' Canım nasıl sorular bunlar neden böyle soruyorsun bana. Sana yeni kavuşmuşken çabuk bırakmaya niyetim yok benim tatlı cadım ☺ '

' Hiç öylesine soruyorum canım, benim de yok ☺ '

' Meleğim benim ufak bir işim var bitince mesaj atarım ☺ seni seviyorum ♥️ '

' Tamam beyefendi çok bekletmeyin ama biliyorsunuz bekletilmeyi sevmem 😉 seni seviyorum ♥️ '

' Bilmez miyim hanımefendi biliyorum biter bitmez döneceğim sana 😉 '

' İyi peki o zaman beyefendi '

Ne işi vardı ki acaba? Sorsa mıydım ki… Neyse ya gelince sorarım ne işiymiş bu bakalım. Yatağıma uzandım öyle ve düşünmeye başladım. Sabah ki yaşadıklarımı, Emirhan’ın aşkını itiraf edişini… Böyle düşünürken nasıl oldu ise gözlerim kapandı ve uykuya gitmişim.

¨¨

Uyandığımda saate baktım ve saat 3’tü.2 saat uyumuşum. Toparlanıp yatağın baş ucuna dayandıktan sonra telefonumu elime alıp bir şey var mı diye baktım. Hayır yoktu.Hayret 2 saat olmuş mesaj atmamıştı demek ki işi bitmemişti. Yatağımdan kalkıp balkona çıktım hava alıp kendime gelmek için. Etrafa boş boş bakınmaya başladım. Öyle bakınırken gözüme bir şey çarptı. Tekrar bakınca bu… Emirhan’dı. Bir yerden geliyordu. Elinde siyah bir poşet vardı. Apartmanlarının kapısından içeri girip gözden kayboldu. Nereden geliyordu bu çocuk? Elindeki neydi?

• B E K L E N M E D İ K  G E L İ Ş M E •  ✔️ [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin