*41.Bölüm*

92 73 0
                                    

Gecenin bir yarısı uykumdan uyanıp yatağımda öylece oturarak düşündüm. Her nasıl oldu ise uyuyakalmıştım ama şimdi uykum yoktu. Yatağımın içinde uzanıp tavana baktım. Düşündükçe uyku tutmuyordu. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.. Ve nasıl oldu ise uyumuşum

¨¨¨¨

Sabah uyandığımda günün geçmesini istedim. Çok uyumak ve uyandığımda diğer güne uyanmak. Başucumdaki saatte baktığımda saat daha 8’idi. Of zaman geçmek bilmiyordu sanki. Tekrardan kendimi yatağa attım. Uyumaya çalışıyordum ki biri kapımı tıklattı ve..

" Girebilir miyim, müsait misin? "

Bu Burak’ın sesiydi. Yataktan doğrulup geriye doğru yaslanırken " gelebilirsin " dedim. Dememin ardından kapıyı açıp içeri girdi. Yatağımın yanındaki koltuğa oturdu. Ve bir süre bekledikten sonra konuşmaya başladı..

" Erken kalkmışsın "

" Uyuyamadım ki hiç uyku tutmadı nasıl oldu ise bir ara uyuyakalmışım "

" Niye, aslına bakarsan beni de tutmadı yatağın içinde dönüp durmaktansa kalktım "

" Seni niye tutmadı? "

" Bende anlamadım düşününce bugünü uyku tutmadı hiç "

" Sence ne diyecek, akşamdan beri düşünüp duruyorum bir şey bulamıyorum "

" Gidince öğreneceğiz bakalım her neyse ben gideyim de sen uyu biraz daha erken "

" Yok ya uykum yok "

" Üstünü falan değiştirirsin işte aşağı ineyim televizyona falan bakayım böyle duramıyorum "

" Tamam, bende gelirim birazdan "

Burak odamdan çıktıktan sonra yatağımın içinden çıkıp dolabımın karşısına geçtim. İnce bir şeyler seçip üzerimi değiştirdim. Yatağımı toplayıp banyoya gittim. Aynanın karşısında durup şöyle bir baktım kendime. Musluğu açıp akan soğuk suyu yüzüme çarptım kendime gelebilmek için. Tekrardan aynada kendime baktıktan sonra banyodan çıkıp aşağı Burak’ın yanına gidip koltuğa oturdum. Televizyona boş gözlerle bakıyordum. Daha yeni oturmama rağmen tekrardan kalkıp mutfağa giderek kahvaltıyı hazırlamaya başladım. 2 dakika geçtikten sonra Burak da yanıma gelmişti. Kafamı çevirip baktığım da..

" İzleyecek bir şey yok yardıma geldim "

Konuşmayıp ‘anladım’ dercesine kafamı salladım sadece. Birlikte kahvaltıyı hazırlamaya başlamıştık. Nerde ise her şeyi hazırlamıştık da. Saat yavaş yavaş yaklaşıyordu. Hiç canım yemek istemese de masaya karşılıklı oturup önümüzde ki tabaktakilerle oynamaya başlamıştık.

" Yesene ne oynuyorsun? "

" Bana diyene bak sende yesene "

" Canım istemiyor benim sen ye ama zaten zayıfsın bir deri bir kemik kalmışsın "

" Yok benim de istemiyor sonra yerim "

" Olmaz hiç yoksa iki lokma bir şey at ağzına düşüp bayılır kalırsın sonra "

" Peki ama sende ye "

" Tamam cadı "

Zorla ağzıma bir iki lokma bir şey attıktan sonra masadan kalktım. Benim arkamdan Burak da kalkmıştı. Evin içinde dolaşmaya başlamıştım bir yerde duramıyordum. Tekrardan odama çıktım. Odamın içinde dolaşmaya devam ettim bir sağa bir sola. Yatağımın kenarına oturup telefonumu elime alıp kurcalamaya başladım. Hiçbir şey yoktu. Emirhan’a mesaj atsam mı diye düşündüm sonra vazgeçtim uyuyorsa uyandır mıyım? Telefonumu yatağımın üstüne koyup balkona attım kendimi. Balkonun köşesine oturup etrafı izlemeye başladım. Yoldan geçenleri, havada uçan kuşları.. Tam böyle dalmışken Emirhan’ın sesi ile kendime gelip karşı tarafa çevirdim kafamı..

" Ne zaman uyandın sen cadı "

" Hiç uyumadım ki, sen ne zaman uyandın? "

" Aynen bende öyle uyku tutmadı, dışarı çıkarken mesaj atarsın "

" Tamam "

‘İçeri giriyorum ben’ dercesine kafamı çevirip kapıya baktım. ‘tamam’ anlamında kafasını salladı. Az bir zaman kalmıştı buluşma saatine. Dolabımın karşısına geçip giderken üzerime ne giysem acaba düşünmeye başladım. Tam o sırada kapım tıklayıp Burak geldi içeri.

" Ne yapıyorsun cadı? "

" Hiç öyle oyalanıyorum "

" Az bir zaman kaldı buluşmaya hazır mısın? "

" Öyle olmaya çalışıyorum, korkuyorum aslında "

" Biz de orda olacağız korkma bir şey yapamaz sana "

" O yüzden değil sizin için korkuyorum "

" Sen bizi düşünme korkma da asıl o bizden korksun ☺ "

" Deli ne olacak bu anda bile güldürmeyi başarıyorsun "

" Başarabiliyorsam iyi ama hâlâ yüzde bir gülücük göremedim "

Diyerek yanıma doğru gelip de parmakları ile gülücük şekli vermeye çalıştı sonrasında yanaklarımı geriye doğru çekmişti. Sonra da önümde saçma sapan hareketler yapmaya.. Daha fazla dayanamadım ve güldüm..

• B E K L E N M E D İ K  G E L İ Ş M E •  ✔️ [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin