• B E K L E N M E D İ K G E L İ Ş M E • ✔️ [tamamlandı]

*36.Bölüm*

Mahallemize geri dönmüştük.. Yavaş yavaş eve doğru yürümeye başlamıştık. Biri görür diye yan yana yürüyorduk sadece. Hem yürüyor hem de konuşuyorduk.

" Yarın ne yapalım gençler, planı olan var mı? "

" Benim bir planım yok "

" Benim de öyle "

Mahallemize gelmeden köşe de durup yarın ne yapacağımıza karar vermeye başlamıştık.

" Sen ne düşünüyorsun canım "

Tam bu sırada karşıda ki ağacın altında bize doğru bakan birini fark etmiştim. Dikkatlice baktığımda bu.. Mert'ti. Emirhan görmemeliydi. Yoksa bu sefer durduramazdım onu. Niye gelmişti ki ya.

" Canım.. "

" Efendim canım "

" Nerelere daldın yine sen bakim, nereye bakıyorsun? "

Tam baktığım yere bakacaktı ki "hiç öyle dalmışım" diyerek bakmasına engel olmuştum. Ve..

" E ne diyordunuz siz "

" Yarın ne yapalım diye konuşuyorduk "

" Karar verdiniz mi peki? "

" Yok daha kimsenin aklına bir şey gelmedi "

" Akşam konuşup karar veririz, o zamana kadar da düşünürüz bir şeyler "

" Yani öyle olacak "

Yürümeye devam edip apartmanın önüne kadar gelmiştik. " Görüşürüz " diyip ayrıldıktan sonra son bir kez daha gitmiş mi diye etrafa baktım. Tam bakınırken Burak yanıma geri dönüp..

" Bir sorun mu var? "

" Yo ne sorunu olacak "

" Bilmem sanki istenmeyecek birini görmüş gibi tedirginsin "

" Onu da nerden çıkardın? "

" Neye bakıyorsun o zaman köşede de dalıp gitmiştin? "

" Hiç öyle bakınıyordum "

" Bana öyle gibiymiş gibi gelmedi ama bir şey var ve sen söylemiyorsun ne gördün de bu kadar tedirgin oldun? "

" Senin gözünden de hiçbir şey kaçmıyor "

" Evet bekliyorum "

" Tamam ama aramızda kalacak gidip Emirhan'a söylemeyeceksin "

" Tamam söz de niye saklayacağız ondan? "

Apartmanın merdivenlerine oturdum, Burak da yanıma oturmuştu. Çok tuhaf daha tam tanımadığım birine oturup derdimi anlatacaktım. Doğru mu yapıyordum acaba? Her neyse şimdi ki sorun bu değildi.

" Her şeyi anlatacağım o zaman anlayacaksın saklama sebebimi "

" Peki anlat bakalım "

" Mert'i gördüm. Uzaktan bizi izliyordu. Mert benim okuldan arkadaşım. Emirhan ondan hiç hoşlanmaz. Az kalsın dövecekti bile. O günden sonra gelmez bir daha diye düşündüm ama yanılmışım. Neden geldi bilmiyorum ama Emirhan görseydi şayet neler olacağını çok iyi biliyorum. Neden tedirgin olduğumu ve saklama sebebimi anladın mı şimdi? "

" Anladım merak etme söylemem kimseye. Ama bana sorarsan bir şeyi saklama sonra öğrenirse iyi olmaz "

" Haklısın ama öğrenince bir şey yapmasından korkuyorum, sağol anlatmak iyi geldi düşün düşün kafayı yiyecektim "

" Sevindim elimden ne gelirse yaparım bana güvenip anlattığın için sende sağol sırdaş ☺ "

" Sana bir şey sorabilir miyim sırdaş ☺ "

" Tabi sor "

" Açık konuşup doğruyu söyleyeceksin ama "

" Tamam cadı "

" Berfin hakkında ne düşünüyorsun? "

Bu sorumun karşısında çok şaşırmıştı. Belli ki beklemiyordu bir süre hiç konuşmadı. Konuşmasını bekledim. Yüzüme bakmayarak konuşmaya başladı

" Nerden çıktı bu şimdi? "

" Soruya soru ile cevap vermeyip söyler misin düşünceni? "

" İyi, anlayışlı, kafa dengi güzel kız Allah sahibine bağışlasın "

" Anladım ☺ "

" Ne anladın, neden böyle bir şey sordun bana? "

" Hiç öylesine sordum "

Tam da tahmin ettiğim gibi ikisi de birbirinden hoşlanıyordu ama bunu söyleyemiyorlardı.

" 1 hafta sonra gidiyormuşsun duyduğuma göre "

" Evet öyle görmeye gelmiştim "

" Temelli kalmayı düşünmedin mi hiç burada? "

" Bilmem hiç öyle bir düşüncem olmadı "

" Bir düşün derim, her ne kadar tanışmamız iyi olmasa da kalmana sevinirim hem evin de hazır " (diyerek yukarı bakmıştım)

" Tamam düşünürüm cadı hadi gidelim Meryem Sultan merak etmesin "

" Tamam gidelim ukala "

Oturduğumuz yerden kalkmış içeri giriyorduk ki " Rüyam! " diye biri seslendi. Baktım ki bu Mert'ti. Yanımıza gelmeye başlamıştı. Olduğum yerde kalıp durdum.

" O mu? Mert mi? "

Cevap vermeyip kafamla 'evet' anlamında sallamıştım sadece. Of nerden çıktı bu şimdi. Ya Emirhan camdan görürse..