• B E K L E N M E D İ K G E L İ Ş M E • ✔️ [tamamlandı]

*43.Bölüm*

" Vay vay sizde mi buradaydınız? "

Kolumu bırakmıştı sonunda. Emirhan ilerleyerek Mert’in tam karşısında durmuştu. Burak beni kenara çekip yanımda duruyordu.

" Lan p.. derdin ne ise bana konuş, adam ol biraz gücün kıza mı yetiyor? "

" Adamlığı senden mi öğreneceğim lan önce kendine bak öyle konuş kız beni seviyor aramızdan çekil, kafasını karıştırmayı da bırak! "

" Benden öğreneceksin zorla güzellik olmaz seni sevdiği falan da yok bunu kafana sok. Elimden bir kaza çıkmadan uza koçum hadi bas git! "

" Gitmiyorum ne yapacaksın, hadi yap bekliyorum. Senden mi korkacağım hadi yapsana! "

Bana bakarak konuşmaya devam etmişti. Büyük bir kavga çıkacaktı bu sefer. Canım hâlâ acıyordu tuttuğu yeri elimle ovuşturuyordum.

" Rüyam’ı seviyorum. Senden bile çok seviyorum! "

" Bir daha ağzına o ismi alma. Sen sevgiden ne anlarsın lan. Seviyormuş gördük sevgini.! "

" Sen kendini ne sanıyorsun. Bana sökmez adamlığın! "

Of şimdi yandık. İki tarafta birbirine ters ters bakmaya başlamıştı. Yanlarına gidip ayırmaya çalışacaktım Burak tutup gitmemi engelledi.

" Bırak kozlarını paylaşsınlar, dayağı hak etti. "

" Ne diyorsun Burak ya git engel ol bir şey yap "

" Hiç de bile engel olmam gider 2 tane de ben çakarım! "

" Of Allahım ne yapacağım ben "

Gittikçe iş kızışmıştı. İki tarafta birbirinden inatçı ve sinirliydi. Burak desen umurunda değil kavga çıksa diye bekliyordu.

" Bak koçum sabrım taşmak üzere fiyakanın çizilmesini istemiyorsan uza! "

" ☺ Ağzın iyi laf yapıyor senin, icraat yok ama "

" Kendin kaşındın koçum benden günah gitti! "

Diyerek sert bir yumruk atmıştı. Aynı şekilde Mert’te ona. Ve korktuğum başıma gelmişti. Önümde ‘benim için’ kavga ediyorlardı. Karşıdaki düşmanmış gibi sert bir şekilde vuruyorlardı. Araya girmesen birbirlerini öldüreceklerdi..

" Burak ne bakıyorsun öyle bir şey yap durdur onları "

" Ne güzel işte kızım senin için kavga ediyorlar "

" Burak! "

" Tamam tamam gideyim de millet toplanmadan ayırayım "

Diyerek yanımdan gidip ayırmaya çalışmıştı. Ayırmaya çalışırken de yumruk yemişti. Ne yapsa da ayırmayı başaramamış bir süre daha yumruklar havada uçuştuktan sonra kendiliğinden kavgayı bırakmışlardı. İki tarafta ayrı köşeler de yere yığılmıştı. Koşarak Emirhan’ın yanına gittim. Kaşı patlamıştı burnundan da kan geliyordu. Başımdaki şalı çıkarıp burnuna tutup başını yarı dik tutmaya çalışarak geriye doğru yasladım. Cebimden peçete çıkarıp kaşını temizledim. Burak da Mert’e bakmaya gitmişti.

" Canın acıyor mu? Bu halde eve gidemezsin ne diye kavga ediyorsun ya onun istediği de bu zaten "

Hem konuşup hem de yarasına bakıyordum. Şöyle bir kafamı çevirip Mert’tin durumuna baktıktan sonra tekrardan kafamı çevirdim. Ağzı, burnu yüzü her yeri dağılmıştı. Biraz sert bastırmış olacağım ki ‘ah’ diye inledi.

" Canını mı yaktım özür dilerim ya acıyor mu? "

" Yok canım acımıyor geçti bile iyiyim ben bir şeyim yok "

" Ya tabi öyle yok "

" Sen dokundun ya acısı geçti bir de öpersen tamamen geçecek "

" Hı.. bak sen öpünce geçecek yani "

" Öpsen fena olmaz hani ☺ "

" Var ya delisin sen bu halde bile güldürmeyi başarıyorsun "

" Ne varmış halimde kızım asıl onun haline bak ya da bakma ne bakacaksın "

" İyisin sen iyi hadi tutun da bana kaldırayım yerden "

Omzuma kolunu atıp yavaşça yerden kalktık. Banka götürüp oturturdum. İkisi de birbirinden beterdi ama Mert daha kötü görünüyordu. Mert’in ağzı burnu her yeri dağılmıştı iyice benzetmişti. Hiçte üzülmedim kendi kaşındı. Umarım bu sefer anlamıştır da bir daha karşımıza çıkmazdı. Burak da Mert ile ilgilenmeye devam ediyordu. Yerden kalkmasına yardım ederken bir şey demişti. Bunun üzerine Mert kafasını çevirip bana baktı. Sonra arkasını dönüp gitti. Burak da yanımıza gelip..

" Sen nasılsın kardeşim ağız burun dağılmış "

" İyiyim kardeşim bir şeyim yok o kadar "

" Burak! "

" Efendim cadı "

" Giderken ne dedin ona senin demenin ardından bana baktı "

" Dedim ki kızın kimi sevdiğini, değer verdiğini anladın mı? Koşup onun yanına gitti senin değil. Bir daha seni buralarda görmeyim yoksa ben insaflı olmam söyleyim "

" Anladım o yüzden baktı demek ki "

" Canım iyi misin acıyor mu kolun, it herif ya! "

" İyiyim canım acımıyor siz yanımdasınız ya daha iyiyim "

Aslında birazcık acım vardı ama acımıyor demiştim. Emirhan haklı çıkmıştı. İlk bakışta anlamıştı ben nasıl göremedim, anlamıyorum. Nasıl böyle bir şey düşünür ya. Nasıl?