ZURIAT BY ELLY LY

Part 10

Brain halau sy dari hidup dia, bersama anak yang ada dalam perut sy.Tanpa dia tahu sy yang sy sedang kandung anak dia!! Anak yang kami tunggu bertahun-tahun lama. Sy juga hanya bawa pakaian sy bersama frame gambar kawin kami, itu saja yang sy sempat kasi masuk dalam beg sy. Cincin Kawin sama semua emas pemberian Brain sy kasi tinggal. Sy benci tengok !! Hati sy sakit... sy hanya bawa kereta sy sebab itu adalah kereta milik sy sendiri. Sy juga nda berhutang sama bank lagi pasal tu kereta, sy beli kereta tu masa sy kerja sebagai kerani di syarikat Brain lagi.

Sebelum sy keluar rumah, sy sempat peluk kak Nita...Kak Nita hanya mampu menangis sy tengok pergi!! Mentua sy... dengan bangga dia kasi tau Suzan akan jadi isteri Brain selepas saja kes perceraian sy sama Brain selesai.

" Thanks Suzan.." Sy bilang sama Suzan!!

" Well Clare...sebenarnya Brain tu bukan milik kau pun!! Ko lupa sudakah siapa yang duluan suka sama dia dulu? Sy tahu ko yang gatal mengoda dia kan!! Sebab tu dia nda pilih aku kan!!''

Sy betul-betul terlepas pandang sama Suzan, sy nda sangka dia berdendam !!

" Well Clare, Tuhan tu adil kan!! walaupun ko dapat kawin dengan Brain..tapi ko nda dapat bagi dia apa-apa pun kan. And now he come back to me!! Dan sy nda perlu buat apa-apa Clare.."

" You rosakkan hidup sy Suzan..kenapa zan, I am your friend!!''

" No... sy nda rosakkan hidup you Clare...tapi you sendiri yang rosakkan hidup you, and you know its time to me..time untuk sy kasi senang hidup keluarga sy lagi Clare...!!''

Suzan juga berubah sekelip mata, Suzan yang sy kenal dulu bukan lagi Suzan yang sy nampak depan mata sekarang.Yang sy nampak sekarang hanya perempuan sombong yang obsess sama duit.

Sy kasi tinggal tu rumah, sy drive balik kampung, saat ini sy betul-betul rindu mama sy..sy balik kampung.Sepanjang perjalanan sy balik kampung sy cuma menangis...sampai bengkak mata sy.
Sy sampai kampung malam sudah, sy tahu mama sy mesti tekejut tinggu sy balik malam-malam begini dan seorag diri. Sy kawan hati sy...sy buat-buat macam tiada apa-apa yang berlaku. Sy nda kasitau mama pasal hal yang berlaku. Sy ketuk ja tu pintu rumah mama sy...lama sy ketuk baru kena buka..!!

Macam yang sy duga...mama sy betul-betul terkejut nampak sy depan pintu rumah malam-malam begini.

" Siou amaa..malam baru sy sampai" sy bilang mama. Sy peluk mama!!!

" dooii tanak kenapa malam-maam ko sampai ni? kusoi ko mana?" mama tanya.

" Siou ama...sy balik saturang gia ni, Brian pigi outstation ama.." sy jawab mama, sy terpaksa tipu mama.

Nanti pelan-pelan sy akan cerita sama mama.

" Owhh...bah masuklah!! Ko sudah makan kah ini?''

" Sudah ma!! ...bapa mana? Tidur sudah kah dia?'' sy cari-cari juma bapa sy, kalau-kalau dia masih duduk-duduk tingu tv.

" Kagorukk sudah yapa mu'' mama bilang.

" Bahh mama pigilah tidur, sy mo masuk bilik sy pun mao tidur..penat sy daribing ma.." Ketawa-ketawa kunun sy depam mama. Sy tahan-tahan saja hati sy sama airmata sy. Laju sy masuk bilik takut sy mama nampak keadaan sy yang kena buang laki sudah ni.

Dalam bilik sy menangis lagi, sambil tu sy pegang-pegang perut sy...

Kesian anak sy teda bapa sudah!!
Kalau sy tahu nasib sy jadi begini, sy nda mahu mengandung!!!
Sebab ini anaklah lah sy pengsan!!
Sebab ni anaklah Suzan nampak diary sy!!
Semua punca datang dari anak ni!!!
Perasaan sy berubah...sy jadi benci sama ni anak dalam perut sy.
Sy nda mahu ni anak....!!!
Sy benci kau Brian... sy bencii...

******************************

Seminggu sy di rumah mama sy, sy jadi murung...mama balik-balik tanya sy masalah sy.Tapi sy balik-balik juga cakap sy ok!! Pasal sy mengandung sy nda kasitau mama sy.
Sy cuba bunuh diri...sy nda mahu sudah hidup..kalau sy bunuh diri sy akan mati bersama-sama anak Brian..!! Sy benci Brain...sangat-sangat benci.

Sy nekad sudah... !!! Mama nampak sy sana bilik ampai-ampai tinggal poh nyawa-nyawa ikan.
Sy boleh nampak mama sy teriak-teriak panggil sy sebelum pandangan sy jadi kabur....

" Mumy...mumy...." ... sy dengar satu suara panggil-panggil sy.... sy tengok keliling sy semua putih....lepas tu sy nampak satu orang budak senyum!! Macam bidadari...

Sy mahu pigi dekat dia...tapi badan sy kena tahan... sy cuba juga..tetap kena tahan, sy nda dapat bergerak...

" Clare... clare..sabar...clare..."

Sy dengar lagi suara orang panggil nama sy....
Sy tersedar.... Pelan-pelan sy buka mata sy... sy nampak kipas berpusing-pusing...

" Clare..." Sy tinggu mama sy di siring katil sy, sambil dia nangis-nangis tinggu sy.

Bapa pun ada tapi dia Cuma diam...

" Ma... "

" Clare...sudahlah nda payah cakap apa-apa, rehat dulu anak..."

Sy Cuma menangis!!!!

Nda lama doctor datang...dia suruh bapa sy keluar!! Macam ada sesuatu yang penting yang doctor tu

Mahu explen sama Bapa sy. Mama gengam tangan sy... dia suruh sy bertenang!!