Emmanuel's POV:
My name is Emmanuel Benedict Metrillo. Tawag sa akin ng mga kaibigan ko ay Emman. And yes,I like a girl. At yun ang dahilan kung bakit tinutukso kami ng mga kaklase ko. Madalas rin kaming nagiging magkapartner sa mga activies sa loob at labas ng school. And that girl is Jeanne Cher Regala.
Jeanne Cher Regala,a weird girl. Hindi siya yung typical ideal girl but,I like her. Sometimes she's crazy,sometimes she's ignorant. Pero ang pinaka hinahangaan ko sa kanya hindi pa siya umiiyak. What I mean is that,hindi kasama yung pinanganak siya at ang childhood days niya.
Kahit ang closest na kaibigan niya ay hindi siya nakitang umiyak kahit sampalin at sabunutan ito umiyak lang siya. She has a very long patience.
"Huy Emman!"napaigtad ako ng tawagin ako ni Andrei.
"Bakit?"simpleng tanong ko sa kanya.
"Kanina ka pa tinatawag ni Miss,pinagtatawanan ka na nila."sabi niya habang nagpipigil ng tawa.
"Mr. Metrillo,this is not a place for day dreaming."napangiwi nalang ako ng sermunan ako ng teacher. Mabait naman ako ah.
"Torpe"napayuko ako ng dumaan sa harap ko si Zandria at sinabihan akong Torpe.
Porket Torpe ako! Hirap kaya gumawa ng moves sa isang slow.
Dumiretso na ako sa canteen kasama sila at umorder ako...ng mga order nila kasama narin ang order ko.
"Emman!"napalingon ako habang nanlalaki ang mata ng tawagin ako ni Jeanne.
"B-bakit?"nakakunot noo kong tanong sa kanya
"Tulungan raw kita sabi nila."ahh..Ok Sakto.
"Oh eto,"binigay ko sa kanya yung naka-ready na dalawang tray habang ako naman ang nagbuhat sa isa tsaka kami bumalik sa table.
"Eto na yung pagkain."putol ko sa pagkekwentuhan nila tsaka inilapag ang tray na hawak ko sa mesa.
"Whaaa--?!"gulat na sabi ni Bridget habang ang iba naman ay nakanganga maliban kay Zandria na naka-poker face
"Minsan talaga di ko alam kung sino mas slow sa inyong dalawa ni Jeanne eh..."sabi ni Kristine..
"Huh?"takang sabi ko naman..
"Eeee---"inakbayan ako ni Andrei"mman...usap muna tayo?"sabi niya,pumayag naman ako kaya ngayon ay naglalakad kami palayo sa table.
Zandria's POV:
Torpe na nga tanga pa. Tch.
"Saan niya dadalhin si Emman?"tanong ni Jeanne.
"Sa lugar kung saan walang torpe!"sagot ko sa kanya,kung may lugar mang ganun.
"Kumain na nga lang tayo."aya ni Ayen kaya binatukan siya ng katabi niyang si Jennie.
"Kumain na nga lang tayo eh di pa kami nagsisimula paubos na yung iyo."-_- sabi ni Jennie.
"Oo nga."pag-sang ayon ni Kristine kaya binatukan ko siya.
"Oo nga, oo nga, isa ka rin matakaw eh!"sabi ko kaya napanguso siya.
"Kailangan talaga batukan?"naka-pout niyang sabi..
"Oo,nang Nagising ka sa katotohanan na hindi ka na papayat."nagkwentuhan lang kami ng konti tsaka nagsimulang kumain nang bumalik na sila Andrei.
Pumilas ako ng isang papel sa notebook ko tsaka yun nilamukos tapos ihinagis ko sa direksyon ni Emman.
"Pag natunaw best friend ko gagawin kitang bakla sige ka."sinamaan naman niya ako ng tingin tsaka lumipat sa dulo..nahiya ang torpe 😂😂
Tumayo ako at hinatak si Kristine.
"Bakit mo ko hinahatak?!"
"Kasi hindi kita kinakaladkad!"pamimilosopo ko sa kanya.
Dinala ko siya kung nasaan si Emman.
"Oh? Anong ginagawa mo diyan?"nagtatakang tanong ni Kristine.
"Daganan mo nga yan."sabi ko.
"Luh! Bakit?!"nagtatakang tanong niya ulit.
"Ang bilis mahiya,di man lang gumawa ng kahit katiting na moves. Buset."inis na sabi ko kaya tinignan niya ako ng masama."Oh? Bakit? Totoo naman ah."depensa ko agad.
"Palibhasa kasi manhid ka. Ikaw kaya main-love sa ganyang tao--"turo niya kay Jeanne"---sa tingin mo hindi ka mahihiya?"
"Mabuti nga manhid ako kasi hindi ako magmamahal,edi hindi ako masasaktan."sabi ko sabay irap sa kanya.
"Palib---"pinutol ko ang sasabihin niya.
"Palibhasa hindi ako yung nasa lugar mo kaya hindi ko nararamdaman yung nararamdaman mo?"umismid siya"Kung pwede nga lang mag palit muna tayo ng kaluluwa ng ako na ang gumawa ng moves para kay Jeanne at hindi yang katorpehan mo."sabi ko sabay lakad papunta sa pwesto ko.
"So dinisplay lang ako dito? Hinatak para may audience? Ganon?"sabi ni Kristine kay kawalan...nakalimutan kong hinatak ko siya..😂😂
Emmanuel's POV:
Flashback~
Dinala ako ni Andrei sa auditorium..
"Anong ginagawa natin dito?"maguusap lang naman kami kailangan sa gantong lugar pa?
"Bat ang torpe mo?"nakakunot ang noo na tanong niya sakin.
"Huh?"
"Pinapunta na nga namin si Jeanne sa counter para tulungan ka di ka pa naging gentleman,yung dalawang tray pa talaga yung pinabuhat mo."ehhh....nanatiling tahimik ako.
"Let me guess,hindi ka rin nag-open up ng conversation noh?"hindi ko siya sinagot."Hays,sabi na nga ba. Emman,tinutulungan ka na namin Ok? Kulang na nga lang magbigay kami ng mga regalo tapos nakalagay from-Emman eh. Ayusin mo ang sarili mo Emman Ok? Hindi pwedeng palagi kang torpe."panenermon niya sakin.
Napakamot nalang ako sa batok ko.
"Tara na nga."sabi ni Andrei tsaka kami bumalik sa caf.
End of Flashback~
'Torpe ba ako?'
Inis kong sinabunutan ang sarili ko dahil alam ko naman ang sagot😫😫😫.
BINABASA MO ANG
Red String
Teen FictionWalong tao na magkaka-ibigan. Tutulungan ng isang taong bitter?! Pakielamera na kung pakielamera. Atlis walang sariling problema. Yan ang motto ng nag iisang Zandria Vastra. Ang match maker sa mga storyang naririto na dinaig pa ang bida sa dami ng P...
