HANGGANG KAILAN? (gayxstraight) COMPLETE

HK-18

Alex's POV

"Ummm... Kamusta kana?" Ang tanong niya na walang ka emo-emosyon. At siya narin ang unang nagsalita sa amin dahil sa walang sinuman ang gustong magsalita sa amin kanina.

"Hahaha nagpapatawa kaba Jude?" Tanong na sagot at sabay irap ko sa kanya. Ano to joke? all this time tatanungin niya ako kung kamusta na nako? Sa lahat ng ginawa niya tatanungin pa niya saakin yun? tatanungin niya saakin na sa alam naman niya na hindi pa, na dahil sa mga ginawa niya ay alam naman niya na ikakasakit ng aking damdamin. Wow Jude just only wow!

"Alex sorry" ang sabi niya sabay hawak sa aking kamay.

Tinignan ko siya sabay alis ng kamay niya sa aking kamay. Ano to? At para san pa ang paghawak hawak niya ng kamay ko? Matapos niyang gawin yun noon at ngayun nagagawa na niyang hawakan ako na noon ay ayaw niya akong mahawakan at magpahawak nani hibla ng kanyang buhok ay ayaw niya at nandidiri pa siya. Sana lang Jude ganyan ka noon sana lang.

"Sorry? Sorry lang Jude? Wow big word!" ang tanong na sabi ko sa kanya at nag uunahan nang tumulo ang mga luha sa aking dalawang mata na tanda na parang hindi pa sapat ang kanyang sinabi.

"Patawad Alex, patawad, patawad sa lahat ng ginawa ko. Sa lahat ng pananakit ko sayo lahat ng mga masasakit na salitang sinabi ko. Sorry" ang sabi niya na lumuluha narin.

Hindi ko alam kung ano ba ang gusto niyang iparating, sa lahat ng mga sinasabi niya sa akin. Ano to? Bakit? Hindi ko alam at naguguluhan ako! Ugh grabe...

"Sana Jude ganyan ka noon at sana ganyan kang makiusap sa akin. Ganyan ka sana Jude. noon" ang cold na sabi ko sa kanya at nagpupunas ng luha sa aking mga mata. He don't deserve those tears of mine, He don't really deserve it.

"Alex....... Sana pwede ko pang ibalik ang mga oras at panahon at nang maitama ko lahat. All your efforts, your presence and also your love" ang naluluha parin niyang sabi.

Hindi to tama!!! Marami nang nagyari sa aking buhay na dapat ko nang kalimuta at itapon. Mag hanap at gumawa ng bagong magagandang alaala nasa alam ko ay tama at magpapasaya sa aking damdamin sa mga bagay na dapat pinagtuunan ko ng aking oras at pansin.

"Sana nga pwede pang ibalik lahat Jude. Sa nanga pwede pa at nang magawa ko rin ang dapat na ginawa ko noon, ang wag kang mahalin!" ang aking tugon at nag uunahan na namang tumulo ang aking mga luha "Sana nga ganon kadaling pwedeng gawin Jude nang maitama ko ang dapat ay tama. Na dapat ay itinuon ko sa iba ang aking pagmamahal at panahon sa ibang tao at bagay na makakapagpasaya sa akin. Ang pagmamahal na iginawad ko sayo na dapat sa iba ko itinuon. Sa katulad mong sinayang lang lahat ng effort ko, Lahat Jude" ang makahulugan kong sabi.

Bakit??? Dapat maging matatatag ako sa pag harap sa kanya hindi yung ganitong naluluha ako pero hindi ko mapigilan at bwesit ang mga luhang to. Dapat ipakita ko sa kanya na hindi na maibabalik pa lahat ng mga ginawa niya.

"Alex san..." Pinutol ko na ang dapat niyang sasabihin sa akin. Gusto kong sabihin sa kanya lahat nang dapat ko nang ginawa noon pa at yun ay ang gawin ang tama.

"Ok lang ako Jude" ang sabi ko sabay ngiti at punas ng aking luha "Grabe pumana ng puso si kupido no? Tinamaan ako sayo. Pero sadyang nga talagang mailap ang tadhana, at hito ako hindi nakapag handa sa maaaring mangyari" ang sabi ko. Dapat ganito ako, matatag!