Time Of Destiny

Chapter 26

Makalipas ang 3 araw

Nagulat si Mr. Ohno ng hindi na siya pinapapasok sa kanyang Bakery siya kasi ang palaging nag babake ng masasarap na tinapay duon madalas siyang tumulong sa mga trabahador niya.

Guard: Sir Pasensya na po at hindi kayo pwedeng pumasok

Mr.Ohno: Bakit naman hindi mo ako papasukin akin ang Bakery na ito. Isa pa asan na yung talagang guard dito hindi ko naman siya pinalitan

May Babaeng lumabas sa Kotse at pumunta sa harapan ni Mr. Ohno

Ryoko: Anong ginagawa mo dito sa aking Bakery Mr. Ohno ?

Mr. Ohno: Ryoko ano bang sinasabi mo hindi magandang biro yan

Ryoko: Hindi ako naG bibiro Mr Ohno akin na ang Bakery na ito kapalit ng pag durog ng anak mo sa puso ko. Hindi mo pa din ba nakakausap ang anak mo ?

Mr. Ohno: ( Naguguluhan ito )

Ryoko: Ayaw akong pakasalan ng anak mo at kapalit nun kukunin ko ang pinakamamahal mong Bakery. Pero kung makukumbinsi mo siyang pakasalan ako mababalik sa iyo ang Bakery na ito. Wag kang mag alala alam ito ni Papa kaya hindi ko lang desisyon ito

Mr. Ohno: Ryoko alam kong mahal na mahal mo ang anak ko pero sinubukan ko na siyang kausapin at kung siya na mismo ang nagsabi sayo na hindi ka niya papakasalan wala na akong magagawa duon. Ayoko ding makita na ang aking anak ay gumawa ng desisyon na kaya lang niya ginawa dahil sa inutos ko. Wala akong karapatan para sabihin at turuan siya kung sino ang mamahalin niya. Kakausapin ko ang Papa mo tungkol dito

Ryoko: ( Halata ang inis sa mukha nito ) Kung ganun kakausapin ko din si Papa na wag ka ng bigyan pa ng pagkakataong mabawi mo ang Bakery na ito dahil akin na ito. Ito ang kapalit ng lahat ng sakit na sinabi sa akin ng anak mo

Pumasok na si Ryoko sa Bakery at Sumakay naman na sa kotse niya si Mr. Ohno habang nag umaandar ang kotse ni Mr. Ohno biglang tumawag sa kanya ang kanyang matalik na kaibigan na si Mr. Kim gusto nito na mag usap sila sa isang Restaurant pumayag naman siya na makipag kita kay Mr. Kim

Restaurant

Mr.Ohno: Oh bakit ka naman napapunta dito sa Japan ?

Mr.Kim: May Gusto sanang tumulong sayo sa problema mo

Mr.Ohno: Sino naman yun at alam mong hindi ako tatanggap ng ibang tulong kung hindi galing sayo

May umupong babae sa may tabi ni Mr.Kim isang babaeng maganda at ang damit nito ay isang damit na pang mayaman.

Mr.Ohno: Sino naman siya Mr. Kim

Mr.Kim: Siya ang bunso kong anak siya si Kim Ji Woo gusto ka niyang tulungan siya ang bibili ng Bakery mo kay Mr.Kobayashi

Mr.Ohno: Paano naman niya gagawin yun ?

Ji Woo: Madali lang po napag alaman ko na pwede niyang ibenta yun sa mataas na presyo

Mr.Ohno: Malabong ipagbibili niya ito sa inyo ang anak niyang babae na si Ryoko na ang nag mamay ari ng Bakery. Si Ryoko ang anak ni Mr.Kobayashi

Mr.Kim: Kobayashi ? ( parang may naalala ) Siya ba yung dati kong tauhan sa Hotel ko dito sa Japan ?

Mr.Ohno: Oo siya nga nakapag asawa siya ng mayamang may ari ng Bangko kaya nakaahon siya sa buhay niya

Mr.Kim: Madali mong mababawi sa kanya ang Bakery mo ako na ang bahalang makipag usap sa kanya

Ji Woo: Titiyakin ko po na kapag nabili ko po ang Bakery ninyo ibibigay ko din po yun sa iyo

Mr.Ohno: Ji Woo bakit parang gustong gusto mong matulungan ako ?

Ji Woo: Dahil gusto ko pong makabawi sa pag tatanggol sa akin ng anak mong si Satoshi nung bata ako simula nuon gusto kong makabawi sa ginawa niya sa akin. Sa totoo lang matagal ko pong hinanap si ang anak ninyo at ngayong nakita ko na po siya babawi ako sa kanya sa pamamagitan po ng pag tulong ko sayo

Mr.Ohno: Kung ganun ikaw ang batang babaeng madalas niyang ikwento sa akin nung bata pa siya. Sayo yung bracelet na lagi niyang iniingatan alam mo bang hinahanap ka din niya ?

Mr.Kim: Mukhang parehas nilang hinahanap ang isa't isa siguro magandang magkita silang dalawa

Ji Woo: Papa hindi sa ngayon dapat makuha muna natin ang Bakery ni Mr.Ohno pag nagawa natin yun pwede na nating isipin ang pag kikita namin ni Satoshi

Mr.Ohno: May punto ang anak mo salamat sa tulong ninyong dalawa sa akin. Hindi ko makakalimutan ito Ji Woo tiyak kapag nakita ka ni Satoshi matutuwa siya dahil sa tagal makikita na din niya ang babaeng matagal niyang hinahanap. Tiyak akong lalayuan na niya ang Babaeng kinalolokohan niya ngayon.

Ji Woo: ( Napangiti na lang ito )

Maya maya lang ay umuwi na sina Mr. Kim at Ji Woo. Habang nasa kotse si Ji Woo binuksan niya ang radio sa kotse nila at napangiti na lang siya ng marinig niya ang kantang Tomadoi Nagara ng Arashi. Tumingin na lang siya sa bintana habang pinapakinggan ang kanta.

Ji Woo: Sobrang miss na miss na kita Satoshi ( tumulo ang luha nito ng hindi niya namamalayan )

Mr.Kim: Okay ka lang ba ? Bakit ka umiiyak ?

Ji Woo: ( Inalis ang Luha sa pisngi niya ) Ayos lang po ako Papa ang ganda kasi ng kanta sa Radio