Chapter 30

9 4 6
                                    

Pinuntahan ni Satoshi ang bahay ng Papa niya nakita niyang may kausap ang kayang tatay niya at binati naman siya ng tatay niya at pinaupo sa isang sofa.

Mr.Ohno: Satoshi siya nga pala si Mr.Kim tinulungan niya akong mag balik muli sa atin ang Bakery

Satoshi: Talaga ( tumingin ito kay Mr.Kim ) Salamat po Mr.Kim

Mr.Kim: Wala yun akalain mo yun ng una kitang makita napakaliit mo pa ngayon sikat na singer at artista ka na

Satoshi: ( Ngumiti lang ito )

Mr.Ohno: Satoshi nabangit sa akin ni Mr.Kim na gusto daw niyang makilala mo ang anak niyang babae ayos lang ba sayo yun ?

Satoshi: Ayos lang naman po sa akin yun

Mr.Kim: Kung ganun bukas ng umaga sa Bakery niyo pumunta ka isasama ko ang anak ko duon. Para na din anduon ka sa pag balik ng papa mo sa Bakery ninyo

Satoshi: Sige po pero Papa paano mo po nagawang mabawi ang Bakery ? Tsaka pano na ang usapan ninyo ni Mr.Kobayashi ?

Mr.Ohno: Hindi ko alam kung papaano nagawa ni Mr.Kim yun siya ang gumawa ng lahat kaya ko nabawi ang Bakery ko

Mr.Kim: Sa totoo lang hindi ko magagawa yun kung hindi ako tinulungan ng anak kong babae

Satoshi: ( Biglang naalala niya ang panahon na nasa South Korea siya na may sinabi sa kanya si Sho na Mr.Kim ang pangalan ng Tatay ng Batang babae na hinahanap niya naisip niyang ito na ang chance na makikita niya ang matagal na niyang hinahanap ) Mukhang dapat ko po talaga makita ang anak ninyo para makapag pasalamat ako sa tulong niya

Mr.Kim: Wag kang mag alala bukas mag kikita na kayo

Satoshi: ( ngumiti na lang ito ) Papa duon muna ako sa kwarto gusto ko muna dito matulog para sasabay na lang ako sayo bukas papunta sa Bakery

Mr.Ohno: Sige

Pumunta na ng kwarto si Satoshi at masayang nag kwentuhan naman ang mag kaibigan.

Kwarto

Agad na kinuha ni Satoshi ang cellphone niya sa bulsa niya para tawagan si Jun.

Phone Conversation

Jun: Oh bakit ka napatawag ?

Satoshi: Hindi muna ako uuwi dyan sa bahay natin

Jun: Bakit naman ?

Satoshi: Bukas kasi pupunta kami ni Papa sa Bakery nabawi na niya kasi niya ito sa tulong ni Mr.Kim

Jun: Wait lang Mr.Kim yan ba yung sinasabi ni Sho ? Oh-chan ispeaker phone ko ng marinig nila Sho,Kazunari at Masaki

Satoshi: Oo yung mismong sinasabi ni Sho hindi ko akalaing nahanap na pala niya ang nawawala niyang anak ?

Nakaspeaker phone na ang cellphone ni Jun kaya naman dinig na nila Masaki,Kazunari at Sho ang sinasabi ni Satoshi. Nagulat naman ang apat sa sinabi ni Satoshi.

Kazunari: Talaga pano mo naman nalaman

Satoshi: Sabi ni Mr.Kim gusto nyang ipakilala ako sa anak niyang babae. Hindi ko alam kung paano niya nahanap ang anak niya ang mahalaga makikita ko na siya bukas

Masaki: Talaga bukas pala kayo mag kikita na dalawa natupad na ang pinapangarap mo Oh-chan

Jun: Dumating na ang panahon na magkita kayong dalawa

Sho: Tiyak ang saya mo ngayon ?

Satoshi: Talaga namang masaya ako kasi makikita ko na bukas ang matagal ko ng hinahanap. Salamat talaga sa inyong apat kasi kayo ang tumulong sa akin para mahanap siya

Sho: Wala yun nga pala maiba ako nag message sa akin si Ji Woo

Satoshi: Ano naman ang sabi niya sayo

Sho: Palagi ka daw mag iingat at malapit na ulit kayong magkita na dalawa

Satoshi: Bakit pupunta ba siya dito sa Japan ?

Sho: Ewan basta yun ang pinapasabi nya sayo

Jun: Basta Oh-chan wag mo muna intindihin yung sinabi ni Ji Woo ang intindihin mo muna yung bukas

Satoshi: Tama ka dyan Jun nga pala mamaya na lang ulit ako tatawag kasi pinapababa na ako ni papa para kumain ng dinner

Masaki: Okay bye Oh-chan

End Call

Bahay Ng Arashi

Nagtawanan naman sina Jun,Kazunari,Sho at Masaki sa binalita ni Satoshi.

Sho: So Ji Woo ano ang balak mo para bukas ?

Ji Woo: Ano pa ba gugulatin ko si Satoshi bukas

Jun: So pupunta ka talaga bukas ?

Ji Woo: Oo naman super miss ko na kaya si Satoshi tapos hindi ko pa ako mag papakita bukas sa kanya

Kazunari: Halata naman na miss mo na siya talagang pumunta ka pa dito ngayon kahit na pwedeng makita ka ni Satoshi dito

Ji Woo: ( natawa ito ) Siguro natapat lang talagang hindi siya umuwi dito. Isa pa hindi lang naman siya ang dinalaw ko dito kayo din naman ang pinunta ko. Gusto kong mag pasalamat sa tulong ninyo

Masaki: Wala yun basta kayong dalawa ni Satoshi tutulong talaga kami

Sho: Oo nga isa pa ayaw naman talaga namin si Ryoko para kay Oh-chan

Ji Woo: Bukas gusto kong sabihin ang lahat sasabihin ko ding alam ninyo ang lahat ng ito

Kazunari: Tiyak yari kami nyan sa kanya ( pabirong sabi nito )

Masaki: Oo nga pero iintayin ko talaga ang pag kikita ninyong dalawa bukas

Jun: Miski naman ako yun ang iintayin ko

Lumipas ang oras nag paalam na din si Ji Woo sa apat at umuwi na ito.

Time Of DestinyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon