Let Me Love You Again

Prologue

                          ~*~
        " Let Me Love You Again"
                Book 2 of Baliw

Flashback 3 years ago.

"I want to end this" napatigil ako sa sinabi niya.

"Huh? Anong pinagsasabi mo diyan Edward?"  Tanong ko habang nakanoot ang noo ko nang tiningnan ko siya.

And this time,Parang nakaramdam ulit ako ng takot .

"Im talking about our relationship.i want to end this" hindi siya tumintingin sa akin pero bawat salita niya lahat ay may diin.

Hinarap ko  siya and our eyes met.

"Bakit may problema ba? Akala ko ba Ipaglalaban natin ito hanggang huli?Papatunayan  natin sa Daddy mo na mahal na mahal---" 

"Im tired of being with you!"  Tinanggal  niya ang kamay na hawak ko sa mukha niya.

B-bakit Edward?

Ano na naman ba ito?

"In two years na kasama kita, i thought youre the one who can my life complete but..but i was wrong"  he said as his cold eyes breaking me apart.

"I love you" i chocked.

Nakatingin pa rin siya sa akin habang sinusuri kung nagsisinungaling na naman siya sa akin.

Pero blangko ito.

"Hindi na kita mahal"

Napakasimpleng salita pero doble ang sakit kapag napakinggan lalo na sa taong mahal mo

Ang sakit lang.

"I admit na naging masaya ako sayo at ipinangako ko sa sarili ko noon na hindi na kita papakawalan pero lahat pala may expiration dahil nakakasawa na.That feeling na unti unti ka na nawawala ng halaga sa buhay ko at  ito  nararamdaman ko  ngayon.Maybe i fell inlove with you but not forever"

Napayuko ako habang pumapatak ang mga luha ko na unti-unti nang gumuguho ang mundo ko.

Gusto ko siyang pagtawanan dahil ang galing galing niyang umacting.

Gusto kong hindi maniwala sa lahat ng sinasabi niya ngayon.

Pero hindi.

Naramdaman ko noon na may mali na.

Lately ang bilis na niyang mairita sa akin.

Lagi kaming nag aaway kahit sa maliliit na bagay lang.Palagi siyang nagagalit at palagi ako ang sumusuyo sa kanya.

Last monthsarry namin,pinilit kong huwag umiyak at huwag magalit sa kanya kasi nakalimutan niya ang araw na iyon.

I thought he was busy on that time.pero wala pala talaga siyang pake.

Alam ko na dadating araw na sasabihin niya sa akin na nagsasawa na siya,pinaghandaan ko  na ito at hindi ako iiyak sa harapan niya at tatanggapin kung ano man ang magiging desisyon niya.

Pero nagkamali na naman ako.

At heto ako ngayon ,lumuluhod sa kanyang harapan.

"Don't break up with me.i need you" wala na akong paki-alam  kung nakatingin na lahat sa akin ang tao.

Basta hindi niya lang ako iiwan.

kuntento na ako doon.

"You know what? Youre a desperate" sabi niya sabay talikod sa akin

"Don't you dare to follow me" sabi niya at tuluyan na siyang naglakad palayo.

Habang ako,nanatiling nakaluhod at tinitingnan siyang umaalis sa harapan ko.

Or i should say,sa buhay ko.

            
              ~end of flashback~

                            ~*~

Its been three years .

And i've moved on.

Ang tagal na pala.nung first one year ko,aaminin ko na sobrang apektado pa ako,lagi akong nagkukulong sa kwarto at umiiyak.Hindi ko matanggap na  iniwan ako ng Lalaking mahal na mahal ko.

Pero habang nagtatagal,habang nagmumukmok ako.napagod na ako.nakakapagod maging malungkot at umiyak sa taong hindi na babalik sa buhay mo.

I conlude that im just ruining myself.

Sa ginagawa ko,ako lang maapektuhan.Ako lang ang nasasaktan at ayokong mangyari iyon kaya pinilit ko kahit ayaw tanggapin ng sistema ko na kalimutan siya.

Pero nagawa ko.I've already moved on.

"Ms.Marydale Angeline Gonzales right?" Napatayo ako ng may pumunta sa harapan ko na isang babae.

Tumango ako "yes" i said with a smile.

She smiled back " My boss are waiting for you"

****
  Please do read the Season 1 of this :)

Thank you :)