Let Me Love You Again

Chapter Fifteen

                           ~*~
              Marydale Angeline

"Kapag naiisip ko siya,I can't control my emotion. Iiyak na lang ako basta basta. I felt like im pathetic woman that always  want her man back"
                                       -Angeline

"Good night Angeline.See you Tommorow"

I smiled to Sir Ian.

"Good night"

Tumango siya at tuluyan nang pumasok sa room niya.

Its already past midnight,pero hindi man ako makadalaw ng antok at hindi ko alam kung bakit.

Kahit gusto ko mang magstay pa kanina ng matagal kasama si Sir,Nakonsensya naman ako dahil kita ko kanina sa itsura niya na antok na siya.

Lumabas ako at nagsimulang maglakad lakad sa tabi ng dagat.

Madami dami pa namang tao kaya hindi ako natatakot mag-isa.

Umupo ako sa isang bench at tiningnan ang dagat.

Wow.Tatlong taon na din pala.

Ang tagal na pala yung mga panahong may minahal ako.

Pero ang nakakainis dahil kahit matagal na yun, sariwang sariwa pa din sa akin ang sakit.

Masyado ko ba talaga siyang minahal?

Siguro nga.Doble kasi ang sakit ng nararamdaman ko kapag nakikita siya.

He fell out of love with me.

Sana hindi na lang niya ako minahal.Sana hindi na niya lang pinaramdam sa akin na ako lang ang iibigin niya.

Kasi kada naiisip ko na nawala ang pagmamahal niya sa akin noon,

parang ako yung may nakagawang mali.na ako ang may kasalanan dahil hindi ko naibigay ang pagmamahal na gusto niya.

Kasi kulang ako para sa kanya.I hate it.

"Maymay"

Halos hindi ako makakilos sa kinatatayuan ko nang madinig ko ang napakapamilyar na  boses na yun.

Dahan dahan akong lumingon sa tabi ko nang makita ko siya.

Shit.hindi totoo ito.

"We need to talk" hinawakan niya ang kamay ko at kita ko sa itsura niya na kakagaling niya lang sa iyak.

"W-what are you doing here?"i asked.

"I still love you" he said habang nakatingin sa akin ng diretso.

I really miss those words from him.

Fuck.

Umiling ako at tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko.

"Pwede ba Edward?!Tigilan mo na ako!"

"No.I hurt you and i dont know how to explain myself what i've done to you but please give me a chance"

"S-stop it"

"No.Just listen to me"

"I won't!"

Tumayo ako at tumalikod sa kanya pero  hinawakan niya ulit ang wrist ko.

"Mahal pa din kita Maymay at kailanman hindi ito nawala"

"Hindi nawala" i said then i laugh sarcastically "Kaya nga tayo nagbreak di ba?kasi nawala ang feelings mo para sa akin"

"I lied  to you.Naipit ako noon.Gusto ng dad na makipaghiwalay sayo"

Napatigil ako ng sandali.Tumayo siya at lumapit sa akin at kahit gusto ko siyang itulak pero di ko magawa.

"Gusto kong ipaglaban kita Maymay.Gustung gusto ko.pero nung makita kita at ang pamilya mo na nahihirapan, i felt guilt dahil wala akong nagawa noon para protektahan kayo"

"Sa tingin mo hindi ako nahihirapan ngayon sa ginawa mo?"

"Maymay"

"Alam mo bang tatlong taon kong tinatanong ang sarili ko kung anong kulang sa akin?kung panget ba ako,masama ba ang ugali ko o nagsasawa ka lang talaga na kasama ako kaya iniwan mo ako ng ganun ganun lang "

"Im sorry Maymay.i just want to protect you from my Dad"

I blinked.Nagngingilid ang luha ko  pero pinipigilan ko itong pumatak.

Ayokong umiyak sa kanyang harapan kasi makikita na naman niya na mahina ako.

At ayokong mangyari ulit iyon.

"Ipinaglaban mo na ako dati di ba? Di pa ba sapat ang dalawang taon para ipaglaban mo ulit ako?"

"Kahit gusto kong ipaglaban ka pero nalaman ko na kinuha ng ama ko ang lupain niyo and he even stop your scholarship na pwedeng makasira ng pangarap mo at ayokong makita kita sa kalagayan na yun na habang ako,wala man lang magawa"

Alam kong nagsasabi siya ng totoo,ramdam ko yun.

Pero tanga ba ako dahil hindi ko siya kayang patawadin ?

"Sorry Maymay.sorry dahil naging duwag ako.Sorry kasi nasasaktan ka ng sobra.Sorry naging selfish ako at  sobrang nagsisisi ako"sabi niya at lumapit lalo siya sa akin.

"Kahit di mo ako patawadin,okay lang.I deserve it pero gagawin ko ang lahat para bumawi sayo sa lahat  ng ginawa ko"

"May fiance ka na kaya sana tigilan mo na ako!" Sigaw ko sa kanya.

"She's not my Fiance.Kaibigan ko lang si Hannah.Nagpanggap lang kami dahil hindi niya kayang humarap kay Ian"

"W-What?"

Napaatras ako sa sinabi niya.

"Kagaya ko din si Hannah na nakagawa ng kasalan sa mahal niya at nandito ako para gawin ko ang matagal ko na dapat ginawa"

"Wag mo kong gaguhin!"

Huminga ako ng malalim at pinakalma ko ang sarili ko.

"Tama na Edward!Ayoko na ulit magpakatanga sayo"

Tinalikuran ko siya.Ayoko ng marinig kung anong sasabihin niya.

Baka maniwala na naman ako sa kanya.

Pero nagulat na lang ako nang hinarap niya ako at niyakap.

Shit.Bumalik na naman ang lahat.Naramdaman ko na naman ang mga yakap niya.

At anytime tutulo na ang mga luha ko.

Pilit kong tinatanggal ang pagkakayakap ko sa kanya pero lalo niya lang ito hinihigpitan.

"Sana hayaan mo akong bumawi sayo.I hope na bigyan mo ako ng chance na patunayan sayo na nagsisisi sa lahat ng ginawa ko."

I opened  my mouth to say something but i close it again.

Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya

Kasi hindi ko din alam kung anong nararamdaman ko ngayon.

Nagsama ngayon ang sakit at galit ko sa kanya pati na din ang takot.Takot na saktan niya ulit ako.

"At kung dumating ang araw na mapatawad mo ako,sana hayaan mo ako na mahalin ulit kita."

Humiwalay na sa yakap niya at hinarap niya ako.

"Please..Let me love you again"

To be continued.

Sorry talaga sa long update.haha.
Bawi ako next time :)

Sana patuloy pa din kayo sa pagbabasa  :) thank you po :)